Veee yeni bir hikaye başlangıcııı🫂
☆☆☆
Her insan mutlu bir ailede yaşamak ister değil mi?
Ama bazı kişiler için bu mümkün olmayan bir hayalden ibarettir.Bazen istesek bile bunu değiştiremeyiz.Hayatına iyi insanlar girmediği sürece her günün ayrı bir sarsıntıyla geçer,üzerinde sürekli bi baskı olur genelde.
Bir zamanlar benimde aile ortamım güzeldi ama bir zamanlar işte kim nereden bilebilir ki bir anda her şeyin değişeceğini ve asla eskisi gibi olmayacağını.Bunu bana o zamanlar söyleselerdi asla inanmazdım.Geçmişi değiştirme şansım yoktu maalesef.
Bu yüzden hayatımda mutluluk kavramı pek fazla yer almadı.Hala namjoon ve seokjin sayesinde mutlu olduğum zamanlar vardı tabii ama onuda eve yansıtmamam gerekirdi
Gerçi yansıtsamda yansıtmasamda günün sonu hep aynı bitiyordu,her seferinde aynı senaryo tekrar tekrar yaşanıyordu.
Değişen tek şey fiziksel görünüşümdü.Her ne kadar büyüyüp yaş atlasam bile eve her girişimde sürekli aynı görüntü ve sürekli aynı son bekliyordu beni.
Ben eve girerim annem mutfakta yemek yapıyo olur beni umursamaz bile o sırada babam salonda sarhoş bir şekilde televizyon izlerken benim geldiğimi görür ve bana saydırır ardından ben odama çıkıp kafama göre biraz takılırım bir süre sonra babam odaya gelip ya beni döver yada tecavüz etmeye çalışırdı.
Her seferinde karşı çıkıyordum ama çoğu zaman başarısız oluyodum ona karşı, gücüm yoktu ne kadar kasım olsada yetmiyordu gücüm ona
Bazen tepki bile veremiyordum o anın korkusuyla,aynı şeyler olsa bile atlatamıyordum.ilk günkü gibiydi korkum.
Her defasında sessize ağlıyordum yoksa daha fazlasını yapıyordu.
Hiç kolay değildi benim için ama benim yerimde kim olsa şimdiye kadar ya intihar etmişti yada evden kaçıp gitmişti bile.
Bende kaçabilirdim ama o kadar cesaretli değildim,korkağın tekiydim
Gerçeklikten kaçıyordum,yüzleşemiyordum
Uzun zaman önce kaderime boyun eğmeyi seçtimiştim
Zaman her zaman ki gibi geçip giderken okula yeni bir öğrenci transfer oldu.
Geldiği ilk andan itibaren bütün okul onu konuşmaya başlamıştı bile.
"Yeni çocuğu duydunuz mu?"diye konuya girdi namjoon"Evet ama neden bu kadar çok onun hakkında konuşuyolar ki?"dedim hafifçe söylenerek.
"Kıskandın mı sen bakayımm"seokjinin dediği şeye göz devirdim"İki dakika cıvıtmasan olmaz mı cidden"dedi namjoon sesindeki hafif sitemle"yoook olmaz"
İkili tartışmaya devam ederken içeriye hoca girdi.Herkes yerlerini alırken hocanın peşinden daha önce hiç görmediğim biri girdi içeriye.
Bu bahsettikleri yeni öğrenci miydi?
Bende dahil bütün sınıf sessizleşmiş yeni gelen çocuğa bakıyorduk.
"Kendini tanıtabilirsin"hocadan aldığı onayla konuşmaya başladı"Merhaba ben Taehyung,Kim Taehyung tanıştığıma memnun oldum"
Sesi kısık çıkmıştı,arka taraflarda oturanların duyup duymadığından şüpheliydim"Jungkookun yanına oturabilirsin"
Benim yanım mı?Sınıfın içinde başka boş yer var mı diye göz gezdirdim.Hakikaten benim dışımda kimsenin yanı boş değildi.
Aslında rahatsız değildim tam tersi tanışmak istiyordum onunla,okulda hakkında dedikodu yaptıklarını duysamda ne hakkında yaptıklarından hiç bir fikrim yoktu.
Yanıma gelip çekinerek oturdu.Kafamı çevirip onu baştan aşağı süzdüm,kötü görünmüyordu.
Ardından gözlerim yüzünü incelemek için kafasına çıktığında yanağındaki morluk dikkatimi çekti.
Ne çok büyük nede çok küçük bir morluktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
113 |Taekook|
Разное"lütfen artık dur tae banada zarar veriyorsun ben hiç bir şey yapmadım" "Hayır hiç bir şey umrumda değil jungkook artık herkesten daha güçlüyüm ve sende dahil herkes bana itaat edecek "
