Sabah erkenden uyanıp hastsaneye gittim, kahvaltı bile yapmamıştım.
Yoğun bakımda kalan bir hastam vardı, durumu gittikce iyiye gidiyordu ama hala risk taşıyordu.
Odamda peynirli sandviçimi yerken birden kapım açıldı.
"Doktor Hanım, kusura bakmayın daldım odaya ama acil gelmeniz lazım." hep de acil işler ben yemek yerken oluyordu.
Yemeği bir kenara bırakıp odamdan çıktım.
"Hastanın kalp atışında düşüş var, acele etmemiz lazım." dediğinde daha hızlı davrandım.
"Hangi hasta?" diye sordum koşarken yanımdaki hemşireye.
"Çete lideri vardı ya, polislerle gelen hasta." sorumun cevabı hızlı bir şekilde gelince koşarken saçlarımı gelişi güzel bir topuz yaptım yüzüme gelip, dikkatim dağılmasın diye.
Hastanın kaldığı odaya birden girdiğimizde hemen kalp atış ritmine baktım gittikçe azalıyordu.
Kapının önünde iki tane polis vardı, onlarda içeriye girmişlerdi.
"Doktor Hanım, gözünüzü seveyim kurtarın şunu yoksa devrem öldürür bizi." dikkatimi dağıttıkları için polisleri kapıya attım.
Şimdi hastamıza dönebilirdik, hızlı bir şekilde hastayı makineye bağladık ve kalp hızını normale döndürmeye çalıştık.
Hastanın kalp atış hızı normale dönmeye başlayınca derin bir nefes verdim.
Hastayı hayata bağlamayı başarmıştım.
Hemşirenin hastayla ilgilenmesini ve bir süre yanında durmasını istedim olası durumlara karşı ve ben de odadan çıktım.
"Doktor Hanım, kurtardınız mı hastayı?" sorulan soruya olumlu cevabı verdiğimde polisler bile derin bir nefes vermiştiler.
"Devrem, Hasta iyi durumda." telsizle bilgiyi vermişti polisler de.
Odama çıkıp kahvaltımı tamamladım.
Birkaç hastamın belgelerini gözden geçirdikten sonra saate baktım, üç saattir belgeleri inceliyordum.
Acil bir hasta gelmemişti üç saat boyunca.
Akın'ın bana hiç yazmadığını şimdi fark etmiştim, günaydın mesajı bile yazmamıştı.
Merak etmiştim onu, birkaç tane polis buradaydı ama o yoktu.
Merak ediyor ama yazamıyordum, bu böyle olmayacaktı. Odamdan çıkıp polislerin yanıma gittim.
Kapının önünde duran iki polise doğru yürümeye başladım.
"Bir şey soracaktım, Akın gelmeyecek mi?" sorduğum soruya hemen cevap vermişlerdi.
"Yok, o operasyonda dün geceden beri." aldığım cevap karşısında oracıkta kalakaldım.
Benim yanımdan ayrılıp, operasyona mı gitmişti. Olabilirdi, işi buydu ama bana bundan neden bahsetmediğini anlayamamıştım.
"Anladım, peki ne zaman gelir?" sorduğum soruya diğer polis cevap vermişti.
"Valla Doktor Hanım hiç belli olmaz. Riskli bir operasyona gittiler, uzun sürebilir ama sağ sağlim dönerler." ya bir şey olursa ona? Daha yeni tanıştığım birini neden bu kadar merak etmiştim?
