Aşkın Rengi [ZeyKer] #Wattys2015

2.Bölüm

İthaf isteyen söyleyebilir. Liste boş. Umarım beğenirsiniz. :)

 Keyifli Okumalar. :))

Bardakiler son hız mekanı boşaltırken kapıda bekleyen Levent'i çağırdım. 

"Sen, at bunu bir yere!"

"Tamam Kerem Bey."

"Annemlere geçiyorum! Sizde buraları toparlayın gidin. Sabah 10'da hepiniz kahvaltı masasında olacaksınız! Geç kalan hiç gelmesin, ilk bulduğum yerde sikerim çünkü." dediğimde Bora konuştu.

"Tamam,saatinde orada oluruz da, abi biz Aras'ı hallediyoruz da Arya ne olacak? Biliyorsun kız çocuğu ve pek anlamıyoruz."

"Yarın sabah hepiniz Arya'ya ilgisini çekecek oyuncaklar alın, şimdi siktirin başımdan. Eve gidip aslan parçamla, prensesimi seveceğim."

"İyi geceler abi."

"Size de koçum."

Hızlıca bardan çıktım. Birkaç adım attığımda Levent'e işaret verdim.

"Getiriyorlar arabayı Kerem Bey."

"Burası sana emanet! Unutma."

"Unutmam. Buyurun anahtarınız."

Anahtarı alıp arabaya atladım.  Bugün hem şirkette hem sokakta oldukça yorulmuştum. Sorumluluklarım fazlaydı. Her ne kadar çetem olsa da, onların yaptıkları işleri de sonunda bir hata olmasın diye kontrol ediyordum. Önemli işlerde akslilik veya hata yapılmasından nefret ederdim ve hayatımda hatayı yapana yer vermem, çetedekiler hariç!

Tabiri caizse kontrol manyağıyım! Gücün elimde olması her zaman daha güçlü adım atmamı sağladı. Buda iki kat çalışma, iki kat dikkat ve iki kat azim demek oluyor.

Çocukları çok özlemiştim. Çocuklarım değil yanlış anlaşılmasın. Trafik kazasında kaybettiğim öz kardeşim ve çeteden arkadaşım olan Kaan'ın bize kalan mucizeleriydi.  Bize bırakılan iki kıymetli miras; Aras ve Arya. Henüz 6 yaşındalar. Ve ikizler...

Arabayı durdurduğumda yavaşça indim. Normalde, yani tam şuanda çocukların boynuma atlaması gerekiyordu. Arabamı gördükleri an koşarak evden çıkarlardı. Bu işte bir terslik var. Adımlarımı hızlandırıp eve ulaştım. Annem gülümseyerek kapıyı açtı.

"Hoş geldin oğlum."

"Çocuklar nerede!"

"Bizde seni çok özledik, çok iyiyiz, sorduğun için çok sağ ol."

"Anne! Alınganlığını başka zamana sakla!"

"Tamam tamam."