Alya'nın Ateş'i | +18

3

Uzun süredir bölüm atamadığımız için kusura bakmayın. Sınavlarımız vb. oldugu için bölüm yazamadık.

İyi okumalaarrr🩷🩷

-

Yeni bir gün başlamış şuan okuluma doğru yürüyordum. Dün olanlar çok garipti, Ateş'in ilk beni sevdiğini söyleyip sonra gözlerimin önünde başka bir kızla öpüşmesi... Evet onu seviyordum fakat beni böyle küçük düşüren birisine karşı artık bir şeyler hissedemezdim. O yüzden artık onu hayatımdan tamamen çıkarma kararı almıştım.

Okulun bahçesinden girerken hafif tedirgindim. Yanıma Çağrı'nın gelmesiyle bu biraz azalmıştı. Beraber sınıfa girmeyi teklif ettiğinde kabul ettim. Böylesi daha iyi olurdu.

Sınıfa Çağrı'yla birlikte girdiğimizde Ateş'in bakışları hızla üstümüzde dolandı fakat bakışları bakış değildi resmen. Delip geçiyordu. Onu takmayarak Çağrı'nın yanına geçtim.
Çağrı Ateş'in bakışlarından rahatsız olmuş olacak ki ne bakıyorsun, hayırdır diye yükseldi.

Ateş Çağrı'nın ona yükselmesiyle dahada sinirlenmis olacak ki sağ bileğimde bir el hissettim. "Yanıma geleceksin." O an ne hissettiğime bende anlam veremedim. Kukla mıydım ben? Dediği, yaptığı onca şeyden sonra yanına gelmemi nasıl beklerdi?

"Dengesizliklerinden bıktım artık gelmiyorum yanına falan. Sen dünki kızı yanına alsana!" Ateş kulağıma yaklaşıp "Sesini çıkarma yoksa istemediğin şeyler olur Alya." dedi. Çok pardon? Bir insan bu kadar mı yüzsüz olurdu. "Dün dediklerinden sonra yanına oturmamı bekleme Ateş!" ani yükselmemle kolumdaki eli sıklaştı. Çağrı bunu fark etmiş olacak ki Ateş'e kolumu bırakması için bağırdı. Ateş'in siniri boynundan firar eden damarlar sayesinde anlaşılıyordu. Artık dayanamamış olacak yumruğunu Çağrı'nın dudağına doğru savurdu. Bu ani hareketiyle benimle birlikte sınıftaki bir kaç kız da çığlık attı.

Çağrı gerileyip kanayan dudağına baktı. Ateş'in illaki şiddete başvurmasına gerek yoktu. Tam Çağrı'ya doğru gidecektim ki o anda sınıfa nöbetçi hoca geldi "Ne yaptığınızı sanıyorsunuz siz hergeleler! Çabuk müdürün odasına!" diye bağırdı.

~

Müdürün odasına gitmelerinin ardından yaklaşık 15-20 dakika geçmişti. Ateş'in uzaklaştırma almasını istemiyordum. Çünkü olanlar benim yüzümdendi. Eğer birisi uzaklaştırma alsa vicdan azabıyla yaşayacağım için çoktan müdür odasının yolunu tutmuştum.

Odaya kapıyı tıklayarak girdim ve yavaşça kapıyı kapattım. Müdür ikisinide azarlamakla meşguldü ki beni görünce şaşırıp durdu "Ne oldu kızım?" Bende karşılık vererek "Kimsenin uzaklaştırma almasını istemiyorum hocam, olanlar benim yüzümdendi." bu dediğimle Ateş'in kaşları anında çatıldı.

"Saçmalama Alya, senin hiçbir alakan yok." dedi, müdür aksine şaşırarak nasıl yani kızım demekle kalmıştı. Onu es geçerek "Neyine saçmalamayayım Ateş benim yüzümdendi işte." dedim. Müdür bizimle uğraşmak istemediğini belli ederek "Neyse çocuklar kimseye uzaklaştırma vermiyorum. Ancak bir daha böyle bir şey olduğunu duyarsan fena olur, çıkın şimdi."

Hepimiz odadan çıktığımızda Ateş anında beni bir kenara çekti. "Kendini neden işin içine katıyorsun yavrum? Ya sen uzaklaştırma alsaydın?"

"Dün yaptıklarından sonra benimle böyle konuşmaya hakkın yok!"

"Öyle miymiş?" dedi kaşlarını kaldırarak. "Öyleymiş." dedim kaşlarımı kaldırarak. "Hm, ben öyle olduğunu sanmıyorum."

"Sanmalısın o zaman!" dedim ve yanından sıyrılmaya çalıştım fakat ellerini iki yanıma yerleştirip beni duvarla arasına almıştı. "Nereye gidiyorsun güzelim?" "Sen hala ne hakla benimle böyle konuşuyorsun Ateş?"

"Sevgilin olarak yavrum." dediği son şeyle dondum kaldım.

Ateş'ten

Önümde donmuş kalmış bir Alya vardı şuan. Dün yaptıklarım yüzünden çok pişmandım. Alya'yı gerçekten seviyordum ama korktum işte. Ben gerçek ilişkiler yapan birisi değildim. Hep eğlencesineydi benimkiler. İçimdeki sevgiyi bastırmak için hep uğraşırdım Alya'yla. Ama artık bitmişti, hislerimden kaçmayacaktım. Onun için ne gerekiyorsa yapmaya hazırdım.

Alya'dan

Yaklaşık 2 dakikadır Ateş'in yüzüne aval aval bakıyordum. Söylediklerinde ciddi olduğu yüzünden anlaşılıyordu. Ne yalan söyleyeyim onu istiyordum. Ama dün yaptıklarını hemen unutamazdım.  "Dün yaptıklarını unutma Ateş. Beni kırdın, üzdün. Sana nasıl güvenmemi bekliyorsun, nasıl seninle sevgili olmamı bekliyorsun?"

"Alya lütfen beni dinle, hepsinin açıklaması var. Beni dinlemeden hareket etme lütfen." Bir süre yüzüne baktım, pişmam görünüyordu. Onu dinlemek istiyordum. Yanlış karar vermekten korkuyordum o yüzden dinleyip ondan sonra kararımı vermek istiyorum. "Peki, seni dinleyeceğim." dedim.

Anında yüzündeki gülüşü yerini aldı. "Tamam o zaman okul çıkışı seni kapıda bekleyeceğim. Oradan bir kafeye gidip konuşuruz." demesine kalmadan ellerini iki yanımdan çekti. Başımı sallamakla yetindim ve yanından geçip sınıfa gittim.

-

Umarım bölümü beğenirsiniiz

Kitap hakkındaki düşünceleriniz neler, sizce iyi gidiyor mu?