අභී කොච්චර කතා කළත් නෙතූෂ්ගෙ කිසි වෙනසක් නැහැ...ඒ නිසාම අභිමන්යු හිටියෙ හොඳටම බයවෙලා...මොකද නෙතූෂ්ගෙ heart beat එකත් එන්න එන්නම Low වේගෙන යනව කියලා අභිමන්යුට දැනුණා...එයාට හිතාගන්න බැරිවුණා මේ වෙලාවෙ කරන්න ඕන මොකක්ද කියලා...එයාට හිතුණා මැකෑනික්ලා එනකම් බලාගෙන හිටියොත් නෙතූෂ්ට තවත් අමාරුවෙයි කියලා...ඒ නිසාම එයා දිගටම හිතුවා මොකක්ද කරන්න ඕනි කියලා...ඉඳලා ඉඳලා අභීට මතක් උනේ ශේන්ව...නෙතූෂ්ගෙ හාර්ට් බීට් එක මැකෑනික්ලා එනකම් නෝමල් කරගන්න මොකක්ම හරි විදියක් එයා කියයි කියලා හිතුණ නිසාම එයාට ගන්න ෆෝන් එක අතට ගත්තමයි අභීට මතක් උනේ ශේන්ගෙ නම්බර් එක එයා ළඟ නැහැ කියලා...ඒත් පස්සෙ අභීට මතක් උනා දැන් එයා ඉන්නෙ හේෂව් එක්ක කියලා...ඒ නිසාම අභී ටග්ගාල කෝල් එකක් ගැහුවෙ හේෂව්ට...
____
" ඒ උනාට හේෂ් ඒ දෙන්නා මරාගන්නවද දන්නෙත් නැහැ..බලන්නකො සද්දයක්වත් නැහැනෙ.."
" මරාගෙන හරි කමක් නෑ උන්ව ටිකක් තනි කරන්න මට ඕන උනේ..."
" හ්ම්...ඔයා හිතනවද අභිමන්යු ඇත්තටම අපෙ නෙතූෂ්ට කැමතියි කියලා.."
" නැත්තන්! ඔයාට කියන්න නෙතූෂ්ව හම්බවුණ දවසෙ ඉඳන් උගෙ හැසිරීම සම්පූර්ණ වෙනස්..."
" හ්ම්ම්...එහෙනම් ඒ දෙන්නව කපල් කරලා මිසක් අපි පසු නොබසිමු සොඳුර..."
" එසේයි සොඳුර...කොහො- "
හේෂව් කිය කිය හිටපු එක නැවැත්තුවෙ එයාගෙ ෆෝන් එකේ Ringing tone සද්දෙ නිසා...සක්කුවෙන් ෆෝන් එක එළියට ගත්ත හේෂව් call ID එක දිහා බලලා ලාවට හිනාවෙලා ශේන් දිහා බැලුවෙ මූ නම් මැරෙන්නැහැ කියලා හිතන ගමන්...ඇයි මේ මතක් කළා විතරයි...කෝල් එක අභිමන්යුගෙන්...
" කවුද! "
" අභී...."
" සිරාවට...ගන්න ගන්න! මොකෝ දන්නැහැ වෙලා තියෙන්නෙ..."
ශේන් එහෙම කිවුවම හේෂව් ෆෝන් එක ආන්ස්වර් කළා...ඒත් එයාට එහාපැත්තෙන් කිසි කටහඬක් ඇහුණෙ නෑ...බැරිම තැන අන්තිමේදි එයාම කතා කළා....
" ඕයි අභී ! කොහෙද බන් උබලා...! "
" හේෂව්...ශේන්ට ෆෝන් එක දෙන්න..."
YOU ARE READING
~අනුරාගික සිත්~ || TK Nonfiction || ✔️
Non-Fiction" දන්නවද අභී..! එයා හරියට වැස්සක් වගේ...!" " වැස්සක් !?...'' '' ඔව් වැස්සක්...එයාගෙ ආදරෙත් හරියට වැස්සක් වගේ...කාලයක් මාව ඒ වැස්සෙන් තෙම්මලා....එයා යන්නම ගියා..! මගෙ ජීවිතේ කාන්තාරයක් කරලම..!" " මට බැරිවෙයිද ඒ වැස්ස වහිනකම් බලාගෙන ඉන්න කාන්තාරයට වැට...