" අභී ......පුතේ ඔයා හොඳින් නේද....."
Mrs.Sarah එහෙම කියාගෙන අභිමන්‍යු ළඟට එන්න හැදුවත් ඊට ඉක්මන් උන එයා ක්ලචර්ස් දෙකෙන්ම ඇඳට නැගලා එහාපැත්ත බලාගත්තා....එතකොටම සාරා ලියෝ දිහා බලද්දි ලියොත් එයාගෙ දිහා බලාගෙන හිටියෙ ටිකක් කලබලෙන්...
" ඩොක්ටර් නෙතූෂ්......ප්ලීස් මේගොල්ලොන්ට එළියෙන් ඉන්න කියනවද....."
" හරි.....අපි යන් සාරා....."
ඒ වෙලාවෙ සාරා ලියෝ වගේම නෙතූෂ්ටත් රූම් එකෙන් එළියට යන්න උනේ ලියෝ තමන්ට අඬගහපු නිසා.....
" Mr.Leo...."
" දැන් කොහොමද Dr.Nethush අභිමන්‍යුට...."
" එයාට කිසි ප්‍රශ්නයක් නැහැ...."
" යන්තන්....."
මන් මේක අහනවද......නැද්ද....මට මේ දේවල් දැනගන්නම වෙනවා....මොනව උනත් මේ ඉන්නෙ ඔයාගෙ හස්බන්ඩ්ගෙ තාත්තා....බයවෙන්න එපා නෙතූෂ්......
කියල තමන්ටම කියාගත්ත නෙතූෂ්.....
" Mr.Leo....මට පුළුවන් ද ඔයාගෙන් දෙයක් අහන්න...හැබැයි ඒක පෞද්ගලික ප්‍රශ්නයක්..."
ටිකක් වෙලා ලියෝ නෙතූෂ් දිහා බලාගෙන හිටියත්....
" Okay....You can ask it Dr.Nethush ....."
" අහ් මේ.....Mr.Leo ගෙ එකම පුතා Mr.Abhimanyu ද..I mean ඔයාලට තව පුතෙක්......
මන් දැක්කා මන් එහෙම අහද්දි එයාලගෙ මූනු වෙනස් වෙනව....
" අනේ...සොරි....මන් ඔයාලව අපහසුතාවයට පත් කළානම්.....ඒත්.....මන් හැමදේම ගැන දන්නව....Mr.Abhimanyu ගෙ ට්වින් ගැන...සමහරවිට ඔයාලටත් වඩා...."
" ත්- තේජාන්....."
" හ්ම්ම්...මන් නෙතූෂ් එයාගෙ හස්බන්ඩ්......"
" එතකොට ඔයාද නෙතූෂ් කියන්නෙ..."
" හ්ම්ම්... "
" ගෝඩ්....ඒ කියන්නෙ ඔයා හැම දෙයක්ම දන්නව..."
" හ්ම්ම්...අභිමන්‍යු මට හැමදේම කිවුවා..."
එහෙම කිවුවම සාරා ලියෝ දෙන්නා කළේ දෙන්නට දෙන්නා මූන බලාගත්ත එක......
" ඉන්න......ඔයා කියන්නෙ එයාම ඔයාට ඒ දේවල් කිවුව කියලද පුතා....."
" අහ්.....ඔව් Mrs.Sa..."
YOU ARE READING
~අනුරාගික සිත්~ || TK Nonfiction || ✔️
Nonfiksi" දන්නවද අභී..! එයා හරියට වැස්සක් වගේ...!" " වැස්සක් !?...'' '' ඔව් වැස්සක්...එයාගෙ ආදරෙත් හරියට වැස්සක් වගේ...කාලයක් මාව ඒ වැස්සෙන් තෙම්මලා....එයා යන්නම ගියා..! මගෙ ජීවිතේ කාන්තාරයක් කරලම..!" " මට බැරිවෙයිද ඒ වැස්ස වහිනකම් බලාගෙන ඉන්න කාන්තාරයට වැට...
