Düğün Mü?

1.Bölüm(Tatil)

Üzerimdeki eteği biraz daha aşağı çektim. Saten pembe eteğim, beyaz buluzum ve beyaz yeleğimle harika gözüküyordum. Ve ayrıca pembe penye şalım, beyaz çantam bunu tamamlıyordu. Şimdi diyiceksinizki nereye böyle süslü süslü. Kızlarla bi restorana gidip yemek yemeyi düşünüyoruz aslında. Mardin'de kızlarla iki haftalık tatil yapmak istedik. Yarın sabah erkenden eve gidivektik. Bizim aklımızda yakışıklı, karizmatik, zengin bir aşiret ağasıda vardı ama olsun siz onu düşünmeyin.

Ben Asel Yılmaz , herkesin beni araba hastası olarak bildiği Asel. Herkesin süslü pakize olarak bildiği Asel. Babasının bir tanecik kızı olan Asel. Abisinin baş belası olan Asel. Annesinin doya doya koklayamadığı, sevemediği Asel. Ben Asel,herkesin dışarıdan baktığında güçlü kadın olan ama içindeki küçük kızı kimsenin göremediği Asel.

-Hadi be kızım ne süslendin alt tarafı bir yemek!

Nazlı'nın sesiyle gözümü aynadaki yansımadan çektim."Yine giymiş siyahları" dedim içimden. Üzerine siyah bir takım giymişti. Benim aksime uzun ince topuklular giymişti.

-Nazlı, sizinkilerden biri mi öldü?

-Tövbe de lan o nerden çıktı.

-E giymişsin yine siyahları görende tatile değil yasa geldik zannedicek.

-Sende giymişsin pembeleri görende yemek yemeye değil, düğüne gidiyoruz zannedicek.

-E ben hep böyleyim tatlım.

-Hadi hazırsan çıkalım daha salak Aslıyı alıcaz.

-Aslıya salak deme. Hem nereye gittiki o?

-"Story" atıcakmış.

Dedi. Orta ve işaret parmağını büküp açarak.

-Ben hazırım hadi gidelim. Nerden alıcaz Aslı'yı.

"Bir restorandaymış konum atıcak bizde oraya gidicez.

Telefonunu çıkartıp bir yere girdi.

-Atmış hadi gidelim.

Otelden çıkıp benim olan Range Rover'abindik. Ben araba kullanırken Nazlı yolu tarif ediyordu.
Sonunda şık bir restoranın önünde durduğumuzda arabayı durdurdum. Anahtarı vale ye verip içeri ilerledim.
Bu Aslı ne ara rezervasyon yaptırdı ki? Bir masada oturmuş etrefı seyrediyordu Nazlıyla masaya doğru ilerledik.

-Sonunda be ne zamandır sizi bekliyorum.

Dedi ayağa kalkarak. Ne zamandır bekliyo ki?

-Napalım, Asel hanım anca hazırlandı.

-Napiyim elbise bulamadım bende konbin yaptım.

-Kızım düğünemi gidiyoruz ne bu şıklık.

-Ne biliyorsun belki gideriz Allah Allah!

Dedim. Cidden yaparmıyız. Aslında bu konbin hiç boşuna gitmemeli

-Ciddenmi lan?

Dedi Aslı.

-Saçmalamayın isterseniz.

Diye etti bütün hayallerimizin içine Nazlı. Ama ben dururmuyum tabii durmam ve Nazlı'yı dinlemeyerek lafa atladım.

-Harbi lan hadi kalkın gidelim.

-Aseell!

Dedi Nazlı uyarıcı bir sesle. Bu niye abim gibi davranıyo ki! Ben o düğüne giderim.

-Ne var ya abim gibi dikilme başıma ondan kurtulmaya geldim zeten buraya hadiiii lütfennn!

Yavru köpek bakışlarımı attım. Tabi Aslıda yardımcı oluyordu bana.