Düğün Mü?

7.Bölüm(Unutulmayanlar)

Salonda boş boş oturmuş milleti dinliyorum. Harika. Dün alış verişten döndükten sonra evde misafirlerin olduğunu görmüştüm.Bartının babannesi ve dedesi, halaları,amcaları toplanıp cümbür cemat gelmişlerdi.

3 hala, 2 amca zor ya. Hayır yani niye bu kadar yavruluyosunuzki? Türkiye nüfusuna katkıda bulunmuşlar işte fena mı?

Yanlız konu baya sarmıştı. Şu anda Serer lerin kızı esra nın Yedaların oğlu emraha kaçtığini ardındanda nasıl berdel olduğunu konusuyolardı.

En büyük hala Hatice teyze aralıksız konusup insanları hem güldürüyo hem de aaaa dedittiriyordu. Amcaların ve halaların kızları ise Berfinle konusuyolardı. Bende iki gurubu dinliyordum.

Erkekler diğer odaya geçmişlerdi. Tabi  Bartın aşmda onlarla birlikte.

Ikinci halanın kızı nadide hararetle bir şeyler anlatıyordu. Tüm kızlar onu dinliyordu. Yan guruptada babanne kürtce konusmaya geçmişti.

Bende onlara dinlemeyi bırakıp kucağımdaki telefonumu aldım. Nazlı ve Aslıyla olan gurubumuza girdim. Onlarla gittikleri gün kaçırdıklari herseyi anlatmiştım.

Nazlı bu duruma pek şasirmamaıştı. Aslı çok sevinmişti. Nazlı ise sadece hayırlısı olsun diyip geçmişti.

A-N-A

Siz:Yarım saatir berdel hikayesi dinliyorum varmı arttıran?

Herkonunun AsLı:Daha demin ameleyattan çıktım. Adamın beynini gördüm amk.

Nazlı bebeğim:Arkadaşlar ortalık kan gölü olay yerine geldim.

Siz:Off sılıldı. Resmen dışlanıyorum kendimi lisede zorbalanan burslu kız gibi hissetmem normal mi?

-Asel kızım

Vildan teyzenin sesiyle oraya döndüm

-Efendim

Siz:Sanırım beni aralarına alıyolar Kapaltıyorum

-Gel sende bize katıl.

Dedi şefkatli sesiyle.

-Tabi. Ben sizi dinliyorum.

-Kızım annen nerdedir?

Dedi babanne. Yutkundum. Hafif kıpırdanıp.

-Annemi 12 yıl önce kaybettim.

Artık kızlarda bizi dinliyorlardı. Bu sefer küçük hala sordu.

-Başın sağ olsun. Nasıl kaybettin anneni? Hastalıktanmı?

Vildan teyze uyarıcı sesiyle.

-Narin!

-Yok yok sorun değil vildan teyze.-Narin yengeye dönüp- Annem vuruldu. İki kuşunla.

Dedim sakin bir sesle. Boğzaıma bir yumru oturdu. Hayır Asel sen buna alıştın artık. Ağlama. Ağlama. Sen bunları atlattın. Sen artık o küçük kız çocuğu değilsin Asel! Bir an nefes alamdığımı hissettim.

-Başın sağ olsun evladım.

Herkesin azından başın sağ olsun cümlesi cikiyordu. Başın sağ olmuyordu işte öyle.