Düğün Mü?

4.Bölüm( Çiçek)

Yine tüm meraklı gözlerin sahibi ben olmuştum. Bir anlık hevesle

-Olur

Diyiverdim. Yüzümde aptal bir sırıtış vardı. Abim hemen araya atladı.

-Olmaz

-Niye yaaaa

-Tanımadığın adama evet mi diyosun Asel?

Dedi abim hiddetle. Bir noktada haklı. Ama ben haklıyım.

-Yooo tanıyorum ismi Bartın!!

Dedim. Abim büyük bir nefes çekti içine. Elini alnına koydu. Sesizleşti. Abim hep sinirlenince susar etrafı dinler ve derin nefesler alırdı. Damarına bastık adamcağızın. Ve böylece bir Mardin vakası da bitmiş bulunmaktadır.

Arkamdan gelen kahkaha sesleriyle herkes oraya döndü. Ben daha ne olduğunu anlamdan önüme bakıyordum. Tanıdık bir seste kahkaha attı. Babam

Arkamı döndüğümde babamı gördüm ciddende. Yanında tanımadığım bir adam daha vardı takım elbise giymişti kara göz karakaş Bartın gibiydi yani.

Agzımdan dökülen kelimeyle babam buraya döndü.

-Baba

Ayağa kalkıp babamın yanına ilerledim. Boynuna sarıldım. Ne zamandır görmüyordum babamı cidden? Bir kaç saat? Bir kaç gün?
Annemden bu denli ayrı kalınca babama bağ lanmıştım sanırım.

-Kızım

Dedi babam kahkahalar yerindi tatlı bir tebessüme bırakmıştı. Genel olarak ailemizin erkekleri uzundu. Ben babamın boynuna gelebiliyordum mesela. Abimin omuzuna.

-Napıyosun sen burada abimi sürükledi peşinden seni?

-Ben kendim gelmek istedim kızım.

-Beyfendi kim?

Dedi abim babamın yanındaki adamı göstererek. Berfin araya girip cevapladı.

-O da benim babam

Adam Berfine bakarak güldü.

-Asel askerlik arkadaşim Halil. Halil bu da benim güzel kızım aha şu da benim oğlan.

-Pekte güzel çocuların var Cemil. Allah bağışlasın. Bu da benim canım kızım Berfin Bartını biliyosun zaten.

Dedi Halil amca. Bartınla babamın tanıştığını ilk defa duyuyordum. Genelde şirkete sık gelip giderdim. Ama hiç raslamamıştım ne Halil bey amcaya ne de Bartına.

-Hoş geldin Cemil amca.

Dedi. Bartın. Babam Bartına gururla baktı.

-Hoş buldum oğlum. En son gördüğümde daha 15-16 yaşındaydın.
Tanışmışlar galiba bizimkiler Halil?

Dedi babam Halil amcaya. Evet baba hatta benim evlilik konusunu konuşuyorduk en son.

-Tanıştık ya. Senin kızı benim oğlana istiyorduk hatta.

Dedi Vilda yenge. Ah yapma be yengem başımı yakıcaksın.

-Yaa kardeşim elden gidiyordu anlıyıcağın baba.

Dedi abim herkes gülerken ben yine ona baktım. Oda bana bakıyordu. Aaa şansa bak. Dudağının bir kısmı hafifçe kıvrılmıştı. Sonra bana göz kırptı ve başını babamlara çevirdi. Ay kalbim durucak şimdi. Yanağındaki çukurun oluşmasıda ona karizmatik bir hava katıyordu. Babamlarda masaya geçince masa gülücüklerle doldu bir tek o gülmüyordu.

-Asel

Nazlının bana seslenmesiyle ona döndüm.

-Hı