Anlaşma

Kalp

Babam çağanı da beni de içeri almış oturtturmuş karşımıza oturmuştu. Çağana bunu teklif eden bendim. Evlenmek fikri tamamen benden çıkmıştı. Belki de düzgün düşünememiştim bilmiyordum.

-DÜN GECE BARDAN ÇIKTIKTAN SONRA-

"Bana yardım eder misin?"
Anlamadığı yüzünden belliydi ama gülümsedi
"Nasıl yardım edeceğim?"

Belki de hayatım boyunca yaptığım en delice şeydi ama yapacaktım ve intikamımı alacaktım. Bana yaptığına onu pişman edecek onu acınacak hale getirecektim.

" benimle evlenir misin?" Dedim. Gözleri kocaman açıldı.
" ne?" Öyle bir şok oldu ki kahkaha attım. Karşı karşıya duruyorduk. Derin bir nefes aldım.

" sana bir anlaşma teklif ediyorum. Benimle evlenmeni istiyorum. Karşılığında da istediğin herhangi bir şeyi yapacağım."

Kaşları çatıldı.
" neden yapayım bunu?"
Derin bir nefes aldım. Yüzüme vuran rüzgar hoşuma gitmişti.

" ordan bakıldığında sadece beni aldattı gibi gözüküyor değil mi?" Tebessüm ettim.
" çocukluğum sanki bir enkazın altında kalmış gibi hissediyorum. İkisi de çocukluğumun en güzel zamanlarında yanımdaydılar."

Çağan dikkatle beni dinliyordu.
" annem öldüğünde ikisi de bana sıkı sıkı sarılmışlardı. Ne zamandan beri ilişkileri var bilmiyorum. Nasıl oldu bilmiyorum. Ece çok güzel bir kız ben belki de ozanın yanına yakışmıyordum. Tüm bu sorular beni delirtiyor."

" evet." Dedi bir anda.
" sen değil, ozan senin yanına yakışmıyormuş." Şaşırdım. Gülümsedi.
" sen güzel bir kızsın. O ise en yakın arkadaşınla seni aldatacak kadar alçakmış. Bunun için kendini suçlama."

"Bir yanın yani çocukluğun onlar seni çok seviyor diyor değil mi? Şimdiki sen ise o ihaneti gördün ve bunu çocukluğun içinde bir yerde inkar ediyor. Kabul etmek zorlaşıyor."

Gözlerim doldu kafa salladım.
" böyle çok acıtan ama öldürmeyen bir acın olmuş muydu? Sınırda gibi hissettiğin o an olup bitse bile, zaman geçse bile acısının hiç geçmeyeceğini bildiğin bir acı."

Gözleri dalgınlaştı.
" oldu." Dedi.
" öyle bir acıydı ki üzerime çöktü kaldı. Bir daha da unutamadım."

İçim bir anda sızladı. İçimden bir ses aniden tanıştığım bu çocuğun çok fazla yaralı olduğunu söyledi. Tıpkı benim gibi...

Gözleri dolmuştu öylece gözleri dalmıştı. Yere bakıyordu. Elimi kaldırıp işaret parmağımı ve orta parmağımı göz altına koydum o anda yaş düştü. Elimle sildim.

Kendine gelip bana baktı. Gülümsedim. O da gülümsedi.
" ağlaman için sormamıştım." Dedim. Kendini toparladı.

" sana yardım edeceğim tuana ama karşılığında isteyeceğim bir şey gelmedi aklıma. Aklıma gelince istesem olur mu?"

Kafa salladım.
" olur." Dedim.

-şimdiki zaman-

" tuana bu zamana kadarki hiç bir kararına karışmadım." Dedi babam.
Çağan yanımda oturuyordu. Babamın İtiraz edeceğini anlamıştım. Araya girdim.

" başından beri beni çocukluk arkadaşı olarak görüyormuş. Senin babasıyla iş yapmandan dolayı Annem ölümünden dolayı, bana acımasından dolayı benden ayrılmamış. Eğer ayrılmak isterse babasının izin vermeyeceğini biliyormuş."

Derin bir nefes alıp kafamı kaldırdım.
" işim var dediği her an ona gidiyormuş. Onu Bursa'ya annesine götürdüğünde de birliktelermiş, Annem öldüğünde ikisi de bana nasıl destek olmuştu sen gördün. Yalanmış, sırtımda duran bıçaklarını sağlamlaştırıyorlarmış."