Unending Love

unforgettable

ASHLEY POV

"ASHLEYY"

Napalingon ako ng may isang pamilyar na boses ang tumawag sa akin is she again si Martha ulit, lagi niya nalang akong kinukulit na samahan siya sa manila at ano ba ang gagawin ko ron?

"Ano na naman tanginamo ang ingay ingay mo."

"Dali na samahan mo na ako sa manila."

"Sige nga sino mamamasahe sa akin?" I asked her irritated

"Ako sino pa ba? hindi ka pa ba sanay sa akin? atsaka rereto kita sa kaibigan ko kapag sinamahan mo'ko ron."

Nakakainis talaga kapag nag pupumilit siyang pumunta ako at samahan ko siya sa manila at aanhin ko naman lalamlamin ko ba kaibigan niya kapag nireto niya sa akin? gross.

"Aanhin ko kaibigan mo? lalapin ko na ba? atsaka kung lalaki yan saiyo na lang iyan pass agad ako."

"sinong nag sabing lalaki eh babae i-rereto ko." She smirk

aba ang tarantadong babaeng 'to alam na alam talaga ang gusto ko.

Walang tigil ang pangungulit niya sa akin kaya pumayag na lamang ako dahil kapag na pikon ako ma hagis ko pa siya sa kabilang dako ng bansa.

Morning - maaga kami umalis ni Martha para bumili ng damit na susuotin niya, why does she need to bring me along if she's just going to buy clothes? Dapat ganitong oras ay nag papahinga ako at hindi ako na aabala na samahan siya. kairita

Sinamaan ko siya ng tingin dahil nakangisi na naman itong nakatingin sa akin, hindi na ako mag tataka kung bakit minsan ay napag kakamalan siyang baliw eh dahil na rin sa pa iba iba neto ng mood. Martha is so kind kahit minsan may sapak siya may kabutihan din siyang pinapakita sa iba ang akala ko talaga si satanas na lagi kong kasama kapag kasama siya.

Nang matapos kami mag shopping ay agad niyang pinaharorot ang kaniyang sasakyan na papunta ang direction kung saan ang airport.

I was surprised when she got off without bringing any luggage, and my mind was filled with wonder because we were at the airport.

"Hoy baliw na babae bakit naman andito tayo?" I asked her

"Nakalimutan mo ba na ngayon ang alis natin papuntang manila?"

"Ampota napaka pangit mo kausap ang sabi mo next week bakit biglaan naman yata ito!"

"Don't worry pinag pa-alam na kita kay tita Jennifer kaya hindi mo na dapat iyan alalahanin." She laughed loudly.

Hindi ko alam kung ano ang dapat gawin sa babaeng 'to dahil ka unting galaw palang niya o salita baka ma suntok ko na panga niya pero next time na lang ayaw ko pa makulong.

We entered the airport, and she hurriedly looked at the boarding pass she was holding. Bakit naman kasi sa dinami daming araw na pwedeng umalis ngayon pa niya na isip itong gawin.

We hurried inside because the plane was about to depart soon, and we might get left behind at pati ako natataranta na sa ikinikilos ni Martha.

Naka abot kami sa time at buti na lang ay hindi kami na iwan dahil kung tutunganga lang kami kanina ay baka kanina pa naka lipad ang eroplano.

After 3hours

It's already 5pm when we arrived at Ninoy Aquino International Airport right ninoy airport, malaki talaga ang airport sa naia at mas napa mangha ako dahil napaka ganda ng quality kahit saang sulok mong tignan.

Pag labas namin ng Airport at may isang sasakyang huminto sa harapan namin at tinulongang dalhin ang mga pinambiling damit ni Martha kanina lang, sumakay ako at napa daing sa sakit ng ka untog ang ulo ko sa pintoan.