MARİA | GxG

10.

Bu bölüm sizi çok güzel süprizler bekliyor ve finalede yaklaştığımızı söylemek isterim. Aslında uzun uzun yazmak istiyordum başlangıçta çok güzel planlarım vardı ama aklıma daha başka fikirler geldiği için bu kitabıda sonlandırmak istiyorum. Şunuda söylemek isterim ki hiç düsündüğünüz gibi bitmeyecek tam güzel bir aşk yaşayacaklarını düşünürken kötü olaylar yaşancak ve bu bölümdede göreceksiniz zaten.

~~~~~~

"Senin olmak istiyorum."

"Dileğiniz kabul edildi hanımefendi."

Evet ne yapacağımızı bilmiyorduk sadece birbirimize aval aval bakıyorduk. Hem bugün günlerden neydi? Yatağın yanında olan telefonumu elime aldım ve tarihe baktım pazar...

Bugün konser vardı amk nasıl unuturum? Off ne bok yiyecem şimdi diğerleri benim evimde kaldı birde Sılada var. Telefonumu uçak modundan çıkarttım ve çıktığı gibi aramalar ve mesajlar düştü.

Evet herkes benim ağzıma sıçacak ne güzel bir günün başlangıcı böyle. Saatte baktım saat 12:07 bu saatte kadar uyudum mu ya amk. Ardaya mesaj atsam iyi olur.

Arda herkese söyle ben iyiyim birazdan çıkıyorum.

Mal nerdesin sen kaç saattir burda seni bekliyoruz gelme dedin diye gelmedik birde.

Boş yapma geliyorum işte.

Görüşcez senle fıstık.

Telefonu elimden bıraktım Mariaya döndüm.

"Ben çıkıyorum eve gitmem gerek."

"Niye ya ne güzeldi böyle."

"Akşama konserim var hazırlanmam gerek."

"Saat kaçta?"

"Onu bile hatırlamıyorum internetten bakarsın."

"Tamam o zaman akşama senin konserdeyiz."

"Sendemi geliceksin?"

"Tabikide bende gelicem sevgilimin konserine neden gelmiyimki?"

"Tamam tamam hadi çıkalım artık."

Yataktan kalktım Marianın tarağını alıp saçımı taradım düzgün bir şekil verdikten sonra makyaj malzemelerini kullandım. Ne? Sevgilim değil mi kullana bilirim sonuçta. Tamamen hazır olduğumda odadan çıktım evin etrafında Mariayı aramaya başladım.

Mariayı araken adamlarından biri geldi.

"Efendim sizi patronumuz mutfakta bekliyordur."

"Tamam sagol."

Yanımdan uzaklaştı bende mutfağın yolunu tuttum. Mutfağa girdiğimde beni çok güzel bir kahvaltı bekliyordu ama ne yazık kı benim çoktan gitmem gerekliydi.

"Sevgilim sana katılamayacam üzgünüm hemen çıkmam gerek."

"Alew şurdan bie kaç lokma bile mi atamazsın?"

"Atamam neyse hadi görüşürüz."

Yanağından öpüp çıkışa doğru ilerledim kapıyı açıyordum ki kapı kilitliydi etraftada kimse yoktu mutfağa geri döndüm. Maria aynı yerinde oturmuş bekliyordu.

"Kapı kilitli açtırır mısın?"

Ayağa kalktı yanıma doğru adımladı ve tam karşımda durdu. Aramızda boy mesafesi olduğu için kafamı yukarıya kaldırmak zorunda kaldım. Elini yanağıma koydu okşadı ben ise onun suratına öylece bakıyordum.