මගේ සුරංගනාවී ගැන හිත හිත ඉන්නකොට මට නිකන්ම නින්ද ගියා... නින්දෙන් පවා එයාව පෙනෙද්දී... මට වෙනදටත් වැඩිය හොඳට නින්ද ගියා...
මට ඔයාව මෙහෙම රෑ යාමයේ පවා දැනෙන්නේ... මගේ සුව පහසු නින්ද අරගෙන එන ඒ නිදි කුමාරිය ඔයා නිසා ද මැණික...
මගේ් හීන වල ලස්සන රටා මවන්න එයාට පුලුවන් වෙද්දී... ඒ ලස්සන හීන කවදාවත් නැතුව මගේ මතකයට එක් වුණා...
අද මම වෙනදටත් වැඩිය ඉක්මනට නැගිට්ටේ... වෙනදා යන වෙලාවට කලින් ඉක්මනින් ඉස්කෝලෙට යන්නයි... මොකද මේ දවස්වල අපේ එක්සෑම් පටන් අරගෙන තිබුණා...
ඉක්මනින් ඇදෙන් බැහැලා වොෂ් රූම් එකට රිංග ගත්තේ... මූණ හෝදගන්න කියලා වුනත්... කණ්ණාඩි ඉස්සරහට යන හැම වෙලාවෙම මම විකාර කරන්න පටන් ගන්නවා... ඒ නිසා මට මූණ හෝදගන්න ටිකක් වෙලාව ගියා... ඇයි අෆ්ෆා... මොනා කරන්නත් ලස්සනට ඉන්න එපැයි...
වොෂ් රූම් එකෙන් එළියට ඇවිත් යුනිෆෝම් එක ඇදගෙන... කොණ්ඩය අතින් හද හද මං තව පොඩ්ඩක් විතර හැඩ වුණා... කෑම කාමරේ මේස උඩ තිබ්බ කෑම එකයි වතුර බෝතලයි බෑග් එකට දාගෙන... අම්මට වැදලා යන්න පිටත් වෙද්දී... අම්මා මට පොඩි ලන්ච් බොක්ස් එකකට මල්ලිගේ බර්ත් දේ එකට ගෙනාව කේක් එකේ ඉතුරු වෙච්ච කේක් කෑලි වගයක් දාලා දුන්නේ යාළුවොත් එක්ක කන්න කියලා වෙද්දී... මම ඒකත් බෑග් එකට ඔබ්බගෙන එන්න ආවා...
ඇවිද්ද පය දහස් වටී කියන නිසා... මම ඉස්කෝලේ ගියේ ආවේ පයින්... පාර දිගට ඇවිදගෙන යද්දී... ලස්සනට පායගෙන එන ඉර එක්ක අහසේ හරි අමුතුම ලස්සනක් තිබුණා... වෙනදට නොපෙනෙන මේ ලස්සන අද මම දකින්නෙත් එයා නිසයි... ඒ රූපය මගේ ඕහේ ගලාගෙන ගිය ජීවිතය ලස්සන කරන්න අරගෙන තියෙද්දී... මම දැක්ක නැති මේ ස්වභාව දහමේ ලස්සනත් මට දැන් ටිකෙන් ටික පේන්න පටන් අරගෙන තිබුණා...
YOU ARE READING
•♪°මවිතයකි ඔබේ හඬ°♪• ( On Hold )
Non-Fictionසමහරුන්ට ඒ හඬ පිළිබඳව කැමත්තක් විතරක් ඇති වෙද්දී... මම ඒ හඬට පිස්සෙක් වගේ ආදරය කරා කිව්වොත් පිළිගන්නවාද මැණික... ඔයා වෙනුවෙනුයි මේ හදගැස්ම ගැහෙන්නේ... මේ ගැහෙන හද ගැස්ම දැනෙනව ද මගේ පණ... ඔයා මාව පිස්සෙක් කරලා... මං ඒ තරමට ඔයාට ආදරෙයි රත්තරං...