Guilty - zjm & njh fanfic

014

Zayn POV

Een aantal seconden nadat ik heb verteld wat ik voor haar voel hoor ik een schreeuw. 'Shit' schiet er door mijn hoofd. Ik kijk naar achter, waar ik de schreeuw vandaan hoorde komen. En ja hoor, ik zie een fan naar ons toe rennen. Precies wat ik dacht. Ik mompel 'wacht even' en loop naar de fan toe, die zich in mijn armen werpt. Ik duw haar voorzichtig weg. 'Ik wilde vragen of je tegen niemand wilde zeggen dat we hier zijn... ik wil het best doen tegen een foto,' zeg ik. 'Maar wel snel,' zeg ik er nog achteraan. 'Ik ben hier namelijk met mijn vr- ik bedoel een vriendin.' De fan knikt opgelucht, waarschijnlijk omdat ze niet wordt weggestuurd. Ze pakt haar telefoon erbij en maakt een selfie. 'Dankjewel,' zegt ze lachend, waarna ze weer wegloopt. Ik zucht opgelucht. 'Dat is ook weer opgelost,' mompel ik voordat ik weer ga zitten. Eline kijkt me bezorgd aan. 'Gaat het wel?' vraagt ze. Ik knik. 'Hoezo?' 'Je ziet er enorm bleek uit,' zegt ze. 'Ik ben alleen een beetje duizelig,' zeg ik, om haar gerust te stellen. 'Hier, wat water,' zegt ze wanneer ze mijn glas aangeeft. Ik geef haar een glimlach en bedank haar. 

Eline POV

Nadat Zayn wat heeft gedronken, komt onze ober met ons eten aan. We zijn beide voor de lasagne gegaan. We bedanken de ober en beginnen gulzig, maar netjes met eten. Zayn heeft binnen een paar minuten al zijn hele lasagne op, wat me laat lachen. Zayn lacht zachtjes mee, en begint van mijn lasagne mee te eten, aangezien hij nog honger heeft. We eten een tijdje in stilte totdat ik weer gegil hoor. Niet van een persoon, nee, van tientallen meisjes. Ik kijk, net als Zayn, verschrikt op. 'Oh god, ' mompelt Zayn. Hij staat snel op en trekt mij ook omhoog. 'We moeten weg hier,' fluistert hij wanneer hij me naar de keuken trekt. De tientallen meisjes dringen nu door de beveiliging aan de ingang heen en lopen nu 'los' in het restaurant, op zoek naar Zayn. We rennen de keuken binnen en duwen de deur op slot. Een paar koks kijken omhoog. Een kok loopt naar ons toe en duwt een vinger in Zayn's borst. 'Jullie mogen hier niet zijn,' zegt hij met een Italiaans accent. Zayn kijkt arrogant terug. 'Oh ja? Wij zijn net bijna aangevallen door mijn fans, ik ben namelijk Zayn Malik.' De kok kijkt nu meer geërgerd. 'Nou en? Jullie moeten nu de keuken verlaten.' Ik kijk even naar het restaurant door het glas heen. Alle meisjes staan nu voor het raam, ongeduldig te wachten totdat Zayn deze deur uitloopt. De beveiliging probeert hun weg te trekken maar dat lukt niet goed. 'Wij kunnen niet weg,' zegt Zayn terwijl hij naar het raam wijst, waarna ieder meisje daar begint te gillen. De kok lijkt het op te geven en loopt weg. Zayn draait zich om en grijnst. Wat hij niet ziet is dat de kok terug loopt en naast hem komt staan, met een bord spaghetti en wat water. Eerst gooit hij de spaghetti over Zayn's haar en daarna gooit hij het water er nog overheen. Ik sla mijn handen voor mijn mond en begin te lachen. Zayn ziet er zo beschaamd uit, zo beschaamd heb ik hem nog nooit gezien om eerlijk te zijn. 

Zayn loopt boos de keuken uit, waarna ik hem natuurlijk volg. De meisjes zien ons uit de uitgang komen en komen onze kant op rennen. Wij rennen naar de nooduitgang, die hopelijk open is. Zayn duwt -gelukkig- met gemak de deur open en laat mijn voor rennen. Hij laat de deur weer achter ons dichtvallen waarna wij door de straten van Londen beginnen te rennen. Al snel horen we weer alle fans achter ons aan rennen. Ik kijk even naar achter omdat ik wil weten hoe ver de fans van ons af zijn, waarna ik over een stoepje struikel. Voordat ik val schreeuw ik het uit. Een seconde later voel ik mijn hoofd, armen, handen en benen over de harde grond schaven. Zayn stopt meteen met rennen en kijkt met een geschrokken hoofd om. Wanneer ik helemaal tot stilstand ben gekomen met schuiven probeer ik weer op te staan, maar er schiet een pijnscheut door mijn hoofd heen. Ik probeer mijn hoofd op te tillen, maar wanneer ik dat doe, zie ik een plasje bloed op de grond liggen. Zayn rent terug en probeert mij omhoog te trekken. De fans staan inmiddels om ons heen en beginnen aan Zayn en mij te trekken. Een aantal fans roepen: 'laat hun met rust! Je ziet toch dat ze gewond is!' of 'laat hun erdoor!'. Zayn trekt mij op en vraagt of het gaat. Ik wil niet dat hij ongerust is en knik maar, terwijl het enorm veel pijn doet. Hij pakt mijn hand vast en leidt me door de groep fans heen, waarvan sommige stellig op de weg blijven staan en anderen de weg vrijmaken. Ik voel even aan mijn hoofd, waarna mijn vingers onder het bloed zitten. Ik kijk naar mijn armen en benen, die ook aardig onder het bloed zitten. Een paar fans lopen nog steeds achter ons aan maar het grootste gedeelte blijft achter. 

Al snel komen we strompelend bij Zayn's appartement aan. We lopen naar binnen en ik loop door naar de badkamer. Zayn komt aanlopen met een glas water, een paracetamol en jodium. Ik kijk in de spiegel en begin overal waar ik bloed jodium erop te gooien. Zayn blijft me bezorgd aankijken. Mijn kleren zitten inmiddels ook op een paar plekken onder het bloed dus ik vraag aan Zayn of ik wat kleren van hem mag lenen. Hij knikt en verlaat de badkamer. Ik neem de paracetamol in en ga zuchtend op de badrand zitten. Even later komt hij terug met een sweatshirt en een jogging broek. Hij kijkt onzeker naar de kleren die hij aan me geeft. Ik glimlach en bedank hem, waarna ik hem lachend de badkamer uit duw en de deur dicht doe om me om te kleden. Ik trek mijn kleren uit en die van hem aan. Ik kijk voordat ik de badkamer uitloop nog even in de spiegel en doe mijn haar in een staart. Ik loop de badkamer uit en loop naar de slaapkamer, waar de badkamer aan vast zit. Zayn zit op het bed op zijn telefoon. Ik zeg 'hey,' waarna Zayn opkijkt, mijn outfit bekijkt en op zijn lip bijt. 'Hoezo kan je er zo goed uitzien in mijn kleren en ik niet?' vraagt hij lachend. Ik kijk hem droog aan en antwoord: 'jij ziet er altijd goed uit. Zeur niet.' Ik ga naast hem zitten. 'Gaat het?' vraagt hij nog eens voor de zekerheid. Ik knik en zeg: 'ja, het gaat wel weer.' 

Zayn POV

Ik vraag het me nog steeds af. Hoe kan je zo hot uitzien? Misschien komt het doordat het mijn kleren zijn. Of misschien komt het gewoon door haar ogen, haar gezicht, haar geweldige lichaam. Of misschien gewoon een combinatie daarvan. Ze is gewoon zo... mooi. Ik glimlach terwijl ik naar haar kijk. Ze zit gewoon televisie te kijken, niks raars. Maar ze blijft knap. Zelf heeft ze natuurlijk niks door. Ze is veel te onzeker om dat te weten, helaas. Kon ik haar maar laten zien dat ze zo mooi is... 

You don't know you're beautiful, that's what makes you beautiful...

~~~

HEE Mensen :)

We zijn echt superblij dat zo veel mensen ons boek nu lezen!

Thank you all :D

xx Eline

Btw 1165 woorden ik bedoel maar :D