Guilty - zjm & njh fanfic

004

Nina POV

"Ik heb je echt gemist, Nina" zei Niall. Mijn hart sloeg over. Even bleef ik stil. "Nina?" vroeg hij zachtjes, ondertussen sloeg zijn stem over. Ik begreep dat ik nu wel iets moest zeggen. "Ik heb jou ook gemist, Niall" fluisterde ik. Ik hoorde een opgeluchte zucht aan de andere kant van de lijn. Het bleef even stil. "Niall?" vroeg ik. "Ja?". "Wat doe je?". "Met jou praten." Ik grinnikte even. "Ja, maar waar ben je?" vroeg ik. "Op bed, in mijn hotel," zei hij. "Heb je een balkon?" "Ja, hoezo?" "Doe gewoon maar wat ik zeg. Ga op het balkon staan." Ik hoorde hem lopen en een deur open gaan. "Kijk naar boven, naar de maan, en zeg me waar je aan denkt." Hij wachtte even. "Ik denk aan jou. Ik denk aan alle tijden die we samen hebben gehad. Ik denk aan die keer dat we naast elkaar zaten en we samen naar de maan staarden. Ik denk aan je glimlach, aan je mooie gezicht, aan hoe graag ik je weer zou willen knuffelen, aan de blijdschap die je me bracht, wacht nee, brengt." Er viel een korte stilte. "En waar denk jij aan?" vroeg hij. Ik staarde vanuit mijn balkon naar de maan. "Ik denk aan jou, en de maan. En dat, hoewel het nergens op slaat, ik blij ben dat we samen nu hetzelfde zien. De maan."

Eline POV

Ik werd langzaam wakker. Negen uur pas? Ik draaide me om en probeerde weer verder te slapen, wat me niet lukte. Na een half uur besloot ik toch maar op te staan. Nina was geloof ik pas laat gaan slapen, dus ik sloop zo zachtjes mogelijk naar de badkamer om te gaan douchen. Na een kwartier had ik er wel genoeg van dus stapte ik de douche weer uit. Ik kleedde me weer aan. Ik keek op mijn mobiel of ik nog een berichtje terug had gekregen. Zayn heeft mijn bericht gelezen, maar niks terug gestuurd. Ik zuchtte even moeizaam, en plofte neer op de bank. Meteen ging mijn telefoon over. "Hey, dit is James," zei hij aan de andere kant van de lijn. Ik kreeg meteen een glimlach op mijn gezicht. "Hey," zei ik. "Ik wilde nog een keer voor de zekerheid vragen of je nog weet dat ik je vanavond om acht uur kom ophalen." Ik lachtte even. "Nee hoor, ik ben het niet vergeten." "Nou... eh... ik zie je dan, hè?" "Ja," zei ik met een glimlach. "Ik zie je vanavond!" "Bye James." Hij hing op. Langzaam hoorde ik iemand van boven naar onderen komen lopen. Ik keek naar de trap. "Goedemorgen Nina," zei ik blij. "Zozo, iemand een goed humeur?" zei Nina terwijl ze in haar ogen wreef. "Tja, James belde me net," zei ik terwijl ik begon met tafeldekken. Ineens was Nina ook helemaal hyper en blij. "Echt?" vroeg ze blij. Ik knikte. "Hoelaat gaan jullie eigenlijk?" vroeg ze. "Acht uur," antwoordde ik. Nina keek op haar horloge. Ineens begon ze helemaal hysterisch te roepen. "Het is al twaalf uur! Dadelijk red je het niet!" Ik schoot in de lach. "Nina, ik red het echt wel!" Ik stopte de broodjes in de oven. "Maar Nina... Heb jij eigenlijk nog met Niall gepraat?" vroeg ik. Ze begint lichtjes te blozen en kijkt naar onder. "Hij vroeg gisteravond nacht of hij me kon bellen, dus ik zei dat het goed was en toen heeft hij me gebeld en hebben we gepraat. Heeft Zayn nog iets gezegd?" Ik schudde met mijn hoofd. "Helemaal niks. Hij heeft het wel gelezen, maar niet geantwoord." Even stonden we tegenover elkaar voor ons uit te staren en na te denken. Na een tijdje vroeg ik: "Hoe gaat het eigenlijk met Niall?" "Wel goed... geloof ik... Heb je eigenlijk gehoord dat Zayn gisteren niet heeft opgetreden?" Ik schudde mijn hoofd, alweer. Heeft Zayn niet opgetreden? "Waarom niet?" vroeg ik. Nina dacht even na. "Niall zei iets van dat Zayn kon niet goed nadenken. Hij had het alleen maar over jou, en hij zat om de minuut op zijn mobiel te kijken of hij al een berichtje van je had." Ergens smolt ik van die woorden. Maar hij had nog steeds niet geantwoord. "Ik weet niet wat ik moet doen," zei ik met een zucht. "Hij wil dat ik een berichtje stuur, maar wanneer ik er een stuur, antwoord hij niet. Wat moet ik dan doen? Ik kan hem bellen, maar hij is diegene die met me wilde praten. Ik wilde niet met hem praten. Hij heeft me pijn gedaan, en niet zo'n beetje ook." 

 Zayn POV

Langzaam sloot ik mijn ogen. Ik heb vannacht niet kunnen slapen. De hele nacht zat ik te piekeren over wat ik terug moest sturen naar Eline. Ik wilde alles uitleggen en dat alles dan weer goed zou komen, dat ze me vergaf, en dat ik haar weer kon knuffelen en vasthouden. Maar ik wist zeker dat het echt niet zo makkelijk zou gaan. Er klopte iemand op mijn deur. Ik bleef gewoon in bed liggen met mijn ogen dicht. Diegene klopte nog een keer alleen dan wat harder. Ik hoorde een zucht aan de andere kant van de deur. "Zayn, ik weet dat je wakker bent," hoorde ik Niall zeggen. Als reactie trok ik het dekbed nog verder over me heen. "Laat me met rust," mompelde ik. Niall deed de deur open en liep naar binnen. Hij sloot de deur weer en kwam bij me op bed liggen. "Eline is echt van streek omdat je niks terug hebt gestuurd." ik keek hem verbaasd aan. "Hoe weet jij dat nou weer?" "Ik heb gisteravond heel lang met Nina gebeld," zei hij blozend. "Jullie zijn weer... weer vrienden?" vroeg ik. "Eh... ik weet het niet. Ik weet niet hoe zij nu over ons denkt. Maar ik wil natuurlijk wel weer vrienden zijn," zei hij terwijl hij naar zijn schoenen staarde. "Maar... weet jij hoe Eline over me denkt? Heeft Nina dat heel misschien verteld?" Hij haalde diep adem. "Ik weet alleen dat Nina vertelde dat Eline wel met je wil praten, maar dat ze het heel moeilijk vindt." Ik knikte lichtjes. "Denk je dat ze me me ooit nog vergeeft?" Niall zei de woorden die ik al een hele tijd wilde horen.

"Ik denk niet dat ze je gaat vergeven, ik weet het wel zeker."

---

O. My. God.

Hehehe :)

mja ik heb niks te zeggen.... 

xoxo Eline (&Nina mja) <3

Follow us on Twittah!

-Nina: @chocohxran

-Eline: @zayn_love_fan