အပိုင်း(၅)
သူဌေး၏ အိပ်ခန်းထဲသို့ ပထမဦးဆုံး ရောက်ခဲ့ဖူးတဲ့ မင်းစေရင် က အရင်ဆုံးသတိပြုမိတာက မွှေးရနံ့ပင်၊အမွှေးဖယောင်းတိုင်က မွှေးရနံ့လေးတွေ ထုံသင်းနေတဲ့ အခန်းလေးပါပဲ။
မာဖီးယား ဂိုဏ်က သူဌေးတဲ့ မွေ့ရာခင်းတွေ၊စောင်စွပ်တွေ၊ခေါင်းအုံးစွပ်တွေက ပန်းရောင်နှင့် ပြီးတော့ ခန်းဆီးလိုက်ကာတွေရောေပါ့။သူေဌး၏အသုံးအ ေဆာင်အကုန်လုံးနီးပါးဟာ ပန်းရောင်နူနူနှင့် ပန်းရောင်ရင့်ရင့်တွေသာ ဖြစ်ေနသည်။
ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ဘာအဝတ်အစားမှ မပါတဲ့ ပန်းဖြူရောင်ကိုယ်လုံး လှလှ၊သွယ်သွယ်လေးက လက်တံတောင်နှင့် သူ့မျက်နှာလေးကိုထောက်ကာ ပုံ့ပုံ့လေး လဲလှောင်းနေလေသည်။
လှလိုက်တာ........
အခန်းမီးရောင် မှိန်ပျပျလေး၏အောက်မှာ ထိုလူသားလေးက မထိရက်၊မတို့ရက်စရာ လှလှပပလေး လဲလှောင်းနေလေသည်။
"လာ ဒီအိပ်ရာပေါ်တက်ခဲ့"
"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့"
အိပ်ရာပေါ်ရောက်သွားတဲ့ ကျတော့် ကို သူဌေးက ပေါင်နှစ်ခြမ်းကို ဆွဲခွာလိုက်ပြီး ကျတော့် ဘောင်းဘီ ဇစ်ကို ဖြုတ်ပစ်လိုက်သည်။
"သူဌေး ကျတော်၊ကျတော်"
"ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားစမ်း"
ဘုရားရေ အမြဲတမ်း အေးစက်နေတဲ့ သူဌေးရဲ့ မျက်လုံးတွေဟာ အခုလိုတောက်ပ ရွှန်းစိုလက် နေတဲ့ အချိန်တွေလည်း ရှိသေးတာပဲလား?
သူဌေးက ကျတော့်ရဲ့🖕ကို သူ့နှုတ်ခမ်းနီတာရဲလေးနှင့် စုပ်နေသည်။
ကျတော် သူဌေး၏ ဆံပင်ေပျာ့နူနူလေးတွေကို လက်နှင့် ပွတ်သပ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ သူဌေးက ကျတော့်ကို မော့ကြည့်
နေသည်။
"ကျတော် သူဌေးရဲ့ ဆံပင်လေးတွေကို ကိုင်ကြည့်ခွင့် ရှိမလား ခင်ဗျာ"
"ဆံပင်တွေကို ကိုင်လို့ရတယ်လေ ခပ်တင်းတင်းလေးကိုင်"
"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့"
ခပ်တင်းတင်းမကိုင်ရက်ဘူး။နူနူညံ့ညံ့လေးပဲ ပွတ်သပ်ချင်တယ်။ကျတော် သူဌေးရဲ့ ဘယ်နေရာကိုမှ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းမထိရက်ဘူး။မတို့ရက်ဘူး။
"ငါ့ကို ဘယ်လိုမျက်လုံးတွေနဲ့ ငုံ့ကြည့်နေတာလဲ မင်းစေရင်
တော်ပြီ မင်းက ပျင်းစရာကောင်းတယ်။
ငါက ကြမ်းမှ ကြိုက်တာ
လာ ငါရေချိုးတာကိုပဲ ဂျီးတွန်းပေး"
"ဟုတ် ကဲ့ ပါသူဌေး"
သူဌေးရဲ့ ပန်းဖြူရောင် နောက်ကျောလေးတွေ တပြင်လုံးကို ဆပ်ပြာမြှုပ်တွေနှင့် ပွတ်တိုက်ပေးနေရင်း ကြည်နူးနေမိသည်။
လှလိုက်တာ သူဌေးရယ်
လူသားတယောက်အနေနဲ့ ဒီလောက်တောင် လှရက်ရသလား?
ဆံပင်လေးတွေကအစ ပျော့နူနေတာပဲ။
တွေးနေရင်း သူဌေး၏မေးဖျားလေးကို ဖွဖွလေး မှေးကိုင်နေမိသည်။
မယုံကြည်နိုင်သော မျက်ဝန်းတွေနှင့် သူဌေးက ကျတော့်ကို မော့ကြည့်နေသည်။ရုတ်တရက်ဆိုသလို ကျတော်ဆောင့်အကန်ခံလိုက်ရသည်။
"ပျင်းဖို့ကောင်းလိုက်တာ ငါ့အခန်းထဲက ထွက်သွား
ဟေ့ မာယူ ဟိုတနေ့ကလာတဲ့ ကောင်လေးနှစ်ယောက်ကို လှမ်းခေါ်ပေးစမ်း
ငါ ညကျ တယောက်တည်းအိပ်ပျော်နိုင်မယ်မထင်ဘူး"
"ဟုတ်ကဲ့ သူဌေး ကျတော် အခုပဲ လှမ်းခေါ်လိုက်ပါ့မယ်"
သူမှာချင်တဲ့ သူကို လှမ်းမှာနေပြီးတော့ အခန်းထဲက ထွက်တော့မည့် ကျတော့်ကို လက်လှမ်းဆွဲလိုက်လေသည်။
"မင်းက ပန်းသေနေတာလား?"
"မဟုတ်ပါဘူး သူဌေး "
"ငါက ဆွဲဆောင်မှု မရှိလို့လား?"
"မဟုတ်ပါဘူးသူဌေး"
"ဒါဖြင့် ဘာလို့လဲ?"
"ကျတော့်ရဲ့ ပထမ ဆုံးအကြိမ်မို့ အပြန်အလှန်ချစ်တဲ့ သူနဲ့ပဲ သုံးချင်လို့ပါ"
"ဟေး မင်းငါ့ကို ချစ်နေပါတယ်။တချိန်လုံး မင်းမျက်လုံးတွေက ငါ့ဆီကနေ တစက္ကန့်တောင် ခွာမသွားတာ"
ကျတော်ခေါင်းကို ငုံ့လိုက်ပြီး လေသံကိုနှိမ့်လိုက်ကာ တိုးတိုးလေးပြောထွက်မိသွားသည်။
"ဒါပေမယ့် သူဌေးက
ကျတော့်ကို မချစ်ဘူးလေ"
တွေတွေငေးငေး မျက်လုံးလေးတွေနှင့် ငေးကြည့်ရင်း ကျန်ရစ်ခဲ့တဲ့ သူဌေး၏ပုံရိပ်လေးက ကျတော့်မျက်ဝန်းတွေထဲကနေ ဖျောက်ပစ်မရအောင် စွဲလမ်းစေလိုက်တာ။
YOU ARE READING
ပြုစားသော/မာဖီးယား၏သက်တော်စောင့်🔞
Short Story"မင်းက ပန်းသေနေတာလား? ငါကပဲ ဆွဲဆောင်မှု မရှိတာလား?" "မဟုတ်ပါဘူး သူဌေး ကျတော့်ရဲ့ ပထမဆုံးအကြိမ်မို့ အပြန်အလှန်ချစ်တဲ့ သူအတွက်ပဲ သုံးချင်လို့ပါ" "ဟေး မင်း ငါ့ကို ချစ်နေပါတယ်" "ဒါပေမယ့် သူဌေးက ကျတော့်ကို မချစ်ဘူးလေ"
