Yıllar Sonra /Hyunho

Bir olmak..

Karanlıkta gözlerimiz birbirini bulunca ne yapacağımı şaşırdım. O koridor ikimiz için de kaçamayacağımız bir tuzaktı şuan..

-Hyung.. Ne için gelmiştin?

-Şey.. Ben su içecektim. Evet su!

-Hyung mutfak aşağıda..

-Ben.. Karıştırmışım. Gerçekten..

-Hyung karıştırmadığını ikimiz de biliyoruz...

-Ne duymak istiyorsun?

-Gerçekleri..

Gözlerime bakarken daha bir anlam kazanan gözleri beni içine çekmek istiyordu sanki..

Bana doğru yaklaştı..

-Videomuzu izliyordum Hyunjin.. Duymak istediğin gerçekler buysa..

Söylediği şeyle kalbim bir anlığına çalışmayı bıraktı sanki.. Benim evimde, benim koltuğumda, biizm videomuzu mu izlemişti o?

-Daha önce de izlemiştin zaten. Sıkılmıyor musun?

-Sıkılmıyorum.. Aksine.. Hoşuma gidiyor Hyunjin..

-Sarhoş değilsin değil mi şuan sen?

Bir kahkaha attı. Ama samimi bir kahkahaydı.

-Bir şeylerin sarhoşuyum evet ama bir damla alkol almadım..

Ne yapacağımı bilmiyordum. Bir adım atıp tekrar 'ben öylesine yaptım' demesinden korkuyordum. O yüzden sadece bekliyordum.

-Hyung ben ne diyeceğimi bilemiyorum..

-Halbuki videoda çok atılgandın. İlk adımı sen atıyordun..

-O zaman sarhoştum

-Eğer sarhoşluk bir şeylere bahane sayılabiliyorsa şuan için de bahane sayılabilir bence. Çünkü ben bundan daha sarhoş olmadım hiç...

Bir adım daha attıktan sonra elini belime koyup beni kendine çekti. Zaten bu anı beklediğim için bir elim omzuna tutunurken bir yanağını buldu ve yavaşça durduğu yeri okşadı..

-Bundan pişman olmayacaksın değil mi Hyung?

-2 gündür pişman olduğum tek şey, seviştiğimizi unutmak. Bu kez unutmayacağım. Her bir saniyesini aklıma kazıyacağım Hyunjin..

-Bu kez.. Yani şuan sevişecek miyiz ki..

-Sevişmeyelim mi? Çok emindim ben kabul edeceğine..

Yanağındaki parmaklarım dudaklarının üzerinde gezindi..

-Beni çantada keklik görüyorsun demek..

Parmaklarım dudaklarının üzerinde gezerken gözkapakları kapandı. Şuan onu öpmemek için kendimi zor tutuyordum..

-Öyle demeyelim. Ama benim hissettiğimi sen de hissediyorsundur diye düşünmüştüm.

-Ne hissediyorsun ki sen?

Duyacağım şey şimdiden kalbimin deli gibi çarpmasına neden oluyordu. Duymaya hazır mıydım onu bile bilmiyordum..

Gözlerime değen gözbebekleri yavaşça dudaklarıma kayarken derin bir iç çekti..

-Ne mi hissediyorum? Bu videoyu ilk gördüğüm andan beri aynı şeyi hissediyorum. Tekrar yaşamak istiyorum..

Dudaklarındaki parmaklarım yavaşça yere düşerken omzundaki elimi de aynı hızla çektim.

-Hyung sadece basit bir çekimden ibaretse hissettiğin, bırak odama gideyim..

-Hyunjin.. Niye zorlaştırıyorsun? Benim için de zor. Bir anda geçmişten gelen bir video hayatımın üstüne çöktü. Üstelik izlediğim andan beri düşünebildiğim tek şey sensin. Buna ne deniyor bilmiyorum. Yabancısı olmadığım o hissi yine tatmak istiyorum. Ama başkasıyla değil. Seninle..