KAÇAK ( TAMAMLANDI ✔️)

🖤K.15 İki ileri bir geri 🖤

" Bende Umay. UMAY AKSEKİ."

İstanbul'un en iyi hırsızı. Demedim tabi ki.

" Sadece Umay. Yeni bir hayata başlamak isteyen Umay."

" Eee kızlar tanıştığınıza göre şu kontratı yapalım mı? "

Üç kız birbirimize baktık önce. Sonrada Adnan'a dönüp,

" Tamam." Dedik.

" Tamam, tamam da!
Evi de bir görsek hayrına. "

Dedim imalı şekilde. Evi göstermeden kakalayacaktı sanki.

" Ah evet doğru."

Gözlerimi devirdim bu saftirik hâline. İstanbul gibi yerde saftirikte olmaz ama.

" Sana bir tavsiye pos bıyık amca. Sen bırak bu işi. Senden geçmiş."

Yanımdaki kızlar gülmemek için kendilerini zor tutarken pos bıyıklının yüzü asıldı..

" Hadi hadi bakalım şu eve.
Daha başka işlerim de var benim.
Bir ev daha göstermeye gideceğim."

Adam önden yürürken dayanamayıp arkasından konuştum yine.

" Bu sefer bir evi kaç kişiye kitledin? "

" İki." Dedi umursamaz şekilde.

" Onlarda öğrenci."

" İnanmıyorum.
Dalga geçiyorsun değil mi ? "

" Tükür kız ağzımdan aldın."

Dedim Sude'ye. Bakışarak apartmana girip birinci kata çıkarken devam etti pos bıyık..

" Yoo.
Neden dalga geçeyim ki.
Benim ki kamu hizmeti gibi birşey. Öğrenciler ev arıyor, buluyor sonra da kirayı ödeyemeyince bu kezde ev arkadaşı arıyorlar.

Bense onlara en sonda yapacakları şeyi en başta yapma fırsatı sunuyorum. Yani ev arkadaşı ayarlıyorum.

Bide böyle düşün."

Avel gibi bakıyordum yüzüne. Allah'ım şundaki rahatlığa bak. Adamın çalışma şekli buydu anlaşılan. Tabi ya. Neden şaşırıyordum ki. Dünyadaki bütün tuhaf insanları kendine çeken ben, bir tane daha çekmiştim işte.

İki numaralı dairenin önünde durduk.

" İşte bu daire."

" Karşı dairede kim oturuyor. "

" Bildiğim kadarıyla oradada bekar biri var."

Diyerek cebinden anahtarı çıkarıp kapıyı açtı. Üç kız arka arkaya girdikten sonra en sonda da o girdi.

" AA! Ev eşyalı mıydı?"

Mutfaktan geldi Çiğdem'in sesi. İlk iş mutfağa girmişti. Hemen arkasından daldık biz de.

" Ciddi ciddi ev de beyaz eşya var lan!"

Tamam ikinci eldi ama sonuçta beyaz eşyaydı.

" İnanmıyorum!" dedi Sude.

" Gerçekten eşyalı."

Mutfaktan çıkıp kapalı kapıları bir bir açarak odalara baktık. Odalar küçüktü ama her oda da bir yatak ve küçük bir gardırop vardı. Salonda da iki kanepe ve bir TV ünitesi. Tabi ki televizyon yoktu. Ama yerler parke ev temizdi. Perdelere kadar herşeyi vardı.

Koridorda bizi izleyen adama döndü Sude.

" Adnan bey siz bizi doğru eve getirdiğinizden emin misiniz? "