Refah

8 7 0
                                    

Der ya gönül, ağır gelir keleş bile askere,
Cephede kanırtmıyorsa nefer göğsünü yara bere.
Bir deli çıkar, yazar tarihi eli dolu deftere.
Dinlemez kalleş onu, ne kanun tutar ne de töre.

Bir baba feryat figan, elinde bebeği,
Mazlumdadır ah, ar namus beklemez öteki.
İhya eden surat görsem bulmam böyle namerdi.
Birilerinin ses çıkarmaktı tek derdi.

Vicdan mı bu, şefkat mi beklediğim?
Edepsizse bir taraf etten duvar örerim.
Bir çığlıksa bin susmaya bedelim.
Ne caniler gördüm, yine de pes etmedim.

Huyum bu, susana bin beter öter.
Çünkü konuşmayınca vicdan öder.
Bir çocuğa, yaşlıya, masuma yükleme bedel.
Refahı batmış gözüne bin beter.

Bu zulme dur deyin,
Değişmeyen çağ değil,
İnsandaki utanmazlık.
Kim bilir bir ses bin olur,
Bazen birinin hakikatı
Açığa çıkarmaya cesaret etmiş olması bile,
Çağı değiştirmeye yeterli gelebilir.

yetmiyor canlar, canhıraş ölüyor ölüyorHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin