Echanted

Chapter Six

Tila Wala sa sariling kinapa ni Yanna ang kanyang mga labi. She could still feel Albert's kisses like it just happened a few seconds ago. Naroon siya sa kanyang cabin, nakahiga sa kanyang kama habang sinasariwa ang halik na pinagsaluhan nila sa dalampasigan nang nagdaang gabi. It was like a dream come true. It was perfect, yet she knew that was all it was a dream. Sooner or later ay magigising din siya.
Pinilit niya ang sariling bumangon mula sa kama
at saka nagtungo sa maliit na banyo ng kanyang cabin. She took off all her clothes and stared at her reflection in the mirror.
She realized that some dreams were just too
damn perfect that sometimes she wanted to live on them forever. But she knew better than to keep
holding on to them. Pinasadahan niya ng tingin ang kanyang kabuuan. Alam niyang iisa lang ang gusto ng mga lalaki sa kanya at kapag nakuha na iyon ng mga ito sa kanya ay good-bye na. Hindi ang tulad ni Albert ang
seseryoso sa isang relasyon, lalo na sa isang tulad
niya. Kung si Tanya nga ay iniiwan pa minsan ng mga lalaki, siya pa kaya? Matalino ka para paniwalaan ang lahat ng mga pambobolang sinabi ng Andro na iyon. Get a grip of yourself, sabi ng isang bahagi ng isip niya.

Nang lumabas siya ng kanyang cabin ay panay
ang panalangin niyang sana ay huwag na muna silang magkita ni Albert. Alam niyang kailangan niya itong harapin, pero kung maaari sana ay huwag muna ngayon na sariwa pa ang alaala ng halik na pinagsaluhan nila. Ngunit sadyang palabiro ang tadhana dahil naroon si Albert sa labas ng opisina nila. Mukhang hinihintay talaga siya nito. Nakangiti ito nang malapad habang nakatingin sa kanya. Gusto niyang isumpa ang ngiti nitong iyon, nakakapawala kasi iyon ng katinuan. Diyos ko po! Huwag N'yo pong hayaang
magoyo ako nang tuluyan ng lalaking ito!

Habang tinitingnan ni Albert si Yanna mula malayo ay na-realize niyang nagbalik na naman sa dating pagiging mailap nito, Nakakunot na naman nito habang naglalakad ito papalapit sa kinaroroonan niya. He couldn't imagine that the women who passionately responded to his kisses last night was the same woman walking towards him. Tila ba ang makita siya ang pinakahuling bagay na gugustuhin nito. Alam niyang itataboy na naman nito. Ngunit handa na siya para doon. Ngayon pa ba siya susuko ngayong alam na niyang may pag asa siya rito? She wouldn't kiss him back the way she did if she despised him ao much like what she wanted him to believe.
Enough of the masque rade, baby. Bistadung-bistado na kita, aniya sa isip. He was fighting the urge to smirk..
"Good morning," bati niya rito.
"Good morning," walang kagana-ganang sagot nito habang binubuksan ang pinto ng opisini nito.
"Nag-breakfast ka na ba? Hindi pa kasi ako nagbe-breakfast. Mind if you join me? aniya habang nakasunod dito.
"Sorry, but I can't have breakfast with you. Marami akong dapat gawin today." anito habang binubuksan ang computer nito. "Anyway, nagkape na ko sa cabin ko. I'm not hungry."
"Lunch then. perhaps we could have lunch together?" hindi pa rin sumusukong sabi niya.

"May gagawin din kasi ako mamayang lunchtime. Hindi ako sure kung kailan ako puwedeng mag-break "
He was in the mood to insist. "Wala naman akong
alam na anumang event na naka-book
today, ah. perhaps you could give yourself a break. You don'thave to work like a dog when you don't have to. Everybody deserves a break. Don't be too hard yourself, Yanna. It's the boss' order."

Nagtaas ito ng mukha at sinalubong ang kanyang mga mata. "Summer na ho kasi, Sir Albert. In case you haven't noticed, dinadagsa na po tayo ng mga customers. Iyon ho ang dahilan kaya kahit wala hong event na iho-host ang resort para sa araw na ito ay marami pa rin pong dapat gawin upang masigurong nasa ayos ang lahat. And being my boss, you should
be the first to be happy when your employees are
working like dogs, don' t you think so? Unless you
never care about this resort." sabi nito.

Here we go again. This woman has an unusual
penchant for debates.
"Oh, I care about the resort. But I care more
about my employees. And I care about you the most." Nangislap ang mga mata nito, hindi niya alam kung tanda iyon na nagustuhan nito ang sinabi niya. "This conversation is taking us nowhere, With all due respect,Sir, marami pa akong dapat tapusin," sabi nito at muling itinuon ang atensiyon sa monitor sa harap nito. It was her way of dismissing him. But he refused to be dismissed just like that. He was one hardheaded individual. "Are you trying to avoiding me?"
"Im so glad you can take a hint, Sir," anito nang
hindi nagtataas ng tingin.

"Bakit mo ba ginagawa ang lahat ng ito, Yanna?
Bakit mo ba pinahihirapan ang mga sarili natin?
There's this strong attraction between us, you can't deny that no matter how hard you try. It was evident on the kiss we shared last night. And why the hell are you denying it, anyway?"

Bigla itong tumayo at hinarap siya. "Yong
nangyari kagabi, that was nothing. That was a big
mistake, okay? Isang pagkakamaling hindi na dapat maulit. Bakit mo ba ipinagpipilitan ang isang bagay na hindi puwede, ha?"
"Alin ba kasi ang hindi puwede?"
"Yang gusto mong mangyari. Ikaw at ako. Tayo!
Kahít kailan ay hindi tayo puwede! This whole idea
is too perfect to be real. The whole picture of you
loving me and all is nothing but plain stupidity. I'm too realistic to fall for that crap. Masyadong
napakaganda ng lahat ng ito upang maging kapani-paniwala. Sa mga fairy tales lang nangyayarı ang mga ganitong bagay! Sa totoong buhay, men who were too good to be true like you were made to break women's heart and not to give them a happily-ever-after kind ending." Napanganga siya sa sinabi nito"Wow! That was one hell of a speech! But it wasn't as persuasive. Alam mo kung saan ang problema? Wala iyon sa akin o sa mala-fairy tale as you call it na nangyayari sa atin. Dahil unang una, hindi ako nangangako sayo ng happily-ever-after ending. Ang ipinapangako ko lang sayo ay ang katotohanan na tapat ako sa hangarin ko sayo, na kapag sinabi kong mahalaga ka sakin ay iyong ang totoo."

tumatagal na
na magkalapat
ang mga labi nila ay lalo
Lomang nakumpima ang8 hinala niya na tamA n
niniwala niyashe Telt the same attraction thas
he felt towards her. Dahil doon ay handa siyang
burahin nang tuluyan sa puso't isipan nito ang lahat
nito. Tutulungan niya itong
ng mga agam-agam nito.
mahalin ang sarili nito tulad ng pagmamahal niya
para dito. He would make her whole, the very same
way she had made him feel.
Kapwa nila habol ang hininga nang maghiwalay
ang kanilang mga labi. Habang nakahawak pa sa
pisngi nito ang isang kamay niya, he whispered, "Please
give me a chance to prove to you that fairy tale does
happen in real life. Hindi man ako kasimperpekto
ni Prince Charming sa fairy-tale story, handa naman
akong gawin ang lahat maipadama ko lang sa'yo kung
gaano ka kaespesyal sa akin. Just give me a chance."
She held his gaze. Makikita sa mga mata nito
ang kakaibang kinang na punung-puno ng pag-asa at
pagmamahal. Iyon ang nagbigay sa kanya ng lakas
ng loob para magpatuloy sa pagsasalita.
"Huwag kang matakot magmahal, Aisha."
Pinādaanan niya ng kanyang hinlalaki ang ibabang
labi nito habang nagsasalita siya. "Huwag kang
matakot sumugal. Everything is a gamble. Life itself
is a gamble. Let's give ourselves a chance to attain
our own happy ending."
Pumatak sa pisngi nito ang isang butil
butil ng luhar
sinundan pa ng isa, hanggang sa maging sunud-sunod
na ang pagpatak ng mga iyon.
Sshh.Don't cry, baby," pag-aalo niya rito, saka
ito niyakap nang mahigpit. "I don't want to see vo
you
cry."
*Tm scared," sabi nito sa pagitan ng paghikbi.
Hinaplos niya ang likod nito."Tutulungan kita.
okay? Tutulungan kitang maalis ang lahat ng takot diyan
sa puso mo. Bigyan mo lang ako ng pagkakataon."
Hindi ito umimik. Patuloy lamang ito sa pag-
iyak. Bahagyang lumayo siya rito. He placed his
forefinger under her chin and raised her face. He
stared into her eyes."Mabibigyan mo ba ako ng isang
chance. Aisha?""
Dahan-dahan itong tumango.
Ngumiti siya. "Thank you so much," sabi niya
bago inangkin uli ang mga labi nito. Ipinadama uli
niya rito kung gaano ito kahalaga sa kanya; kung
gaano niya ito kamahal.
I love you so much," sabi niya rito nang
maghiwalay ang kanilang mga labi. Damn! He was
in love with her.
I love you, too," sagot nito habang
nakatitig sa
kanyang mga mata.
"Huwag kang mag-alala, hindi kita lolokohin.
sabi niya upang maalis ang natitirang agam-agam sa
puso nito. Alam niyang mahihirapan siyang tuluyang
maalis ang mga pagdududa sa puso't isipan nito pero
handa siyang tulungan ito sa kahit anong paraang
alam niya, kasama na roon ang pagpapaalala rito sa
araw-araw kung gaano niya ito kamahal at kung
gaano ito kaganda sa kanyang paningin. Kailangan
din niyang ipangako rito na hindi niya ito kailanman
lolokohin.
Dapat lang. Dahil kung hindi ay mawawalan
ka ng magaling na assistant manager," nakangiting
sagot nito.
"Ah, iyan ang ayaw na ayaw kong mangyari.
Kawawa naman ang Sun and Sand kung mawawalan
ng napakagandang tagapamahala," nakangiting sabi
niya rito.
Pinisil nito ang ilong niya. "Bolero!"
Sabay silang natawa.
Now, with all due respect, Sir, puwede na po
ba kayong umalis? Marami pa po kasi akong dapat
gawin," anito kapagkuwan.
"Nah," sabi niya nang hindi inaalis ang pagkaka-
hawak sa baywang nito. "I suggest you take a rest
today, that's the boss' order. VWe have more important
matters to deal with," he said before claiming her
lips again.
Wala na siyang nagawa kundi tugunin ng
kaparehong init ang halik nito.