SEBEBİ SENSİN

Geri donus

Aradan iki sene gecmisti,ben oturdugum yerden tasinip artik İstanbul'da yasamaya baslamistim ve tesetture girmistim hakan benim tesetture girmemi hep cok isterdi fakat konusmadigimiz icin ona soyleyemiyodum,hayatimdan kimler gelip kimler gecmisti fakat ben hala hakandaydim ve gercekten ben hiç bu kadar yikilmamistim,onunla tanistigim o gunede sovuyodum onunla konusup ona guvendigim her anada sovuyodum bana biraktigi bu kirik kalp ve derbeder olmus duygularim artik yoldan cikmisti fakat elimden hicbirsey gelmiyodu.Bir gün instagramda dolasirken bir videoya yorum yazmistim ve o yoruma hakan cevap vermisti evet saka degil gercekten yıllar sonra beni taniyip yorumuma cevap verip istek atmisti fakat sanki o kadar aciyi ceken ben degilmisim gibi duygularimla alay eden beni kale almayan o degilmis gibi onun isteğini kabul etmistim ve gene herseyi unutup onunla konusunca tekrardan nefes aldigimi hissetmistim,oysaki suanki nefesimi bile keseceginden habersizdim cunku o an döndü diye cok mutluydum gozum hicbisi gormuyodu tekrar gidiceginden falanda bi haberdim tabi,sonra yazdi bana konustuk o gun icimde kalan herseyi soylemistim tabiki onu kiramamistim uzememistim sadece hayatimdaki degisikliklerden bahsetmistim oda beni ozledigini falan soylemisti ve sonra hakan bana contra-islak kum sarkisi varya hani,heh evet iste bu sarki benden sana gelsin demisti ,size belki anlatamam ama ben o gun o sarkiyi resmen tum dunyaya duyurmustum sanki herkes duymak zorundaydı o ani,hakanin bana o sarkiyi dinlemem icin onermesi falan o kadar tatliydiki bunu herkes ogrenmek zorunda gibiydi, bizim aramiz artik eskisi gibi duzeltmisti ve hakan beni kuzenleriyle tanistirmisti hersey yine yolundaydi ben gene tum gucumu dayanagimi hakana vermistim hic gitmeyecekmis gibi yine ona guvenmistim haftalar gecmisti ve biz  kavga etmeye baslamistik cunku bir türlü anlasamiyoduk olmuyodu ama kopamiyodukda bir sabah uyandim ve hakan beni takipten cikarmisti iste o gun ikinci darbemi yemistim niye ve neden böyle yapti diye dusunuyodum cevremdeki herkesten fikir alıyordum ama hicbir mantigi yoktu bu yaptiginin derken bi mesaj gelmisti dm kutusuna "akilli ol fotograflarin elimde elif bunlari yayarim" ve malesef bunu yazan kisi hakandi,ama o bunu yapamazdi ben ona bu kadar guvenmisken herseyimi adamisken o nasil beni boyle biseyden vurabilirdi saskinligimi asla gizliyememistim ve cok buyuk bi hayal kirikligi icerisindeydim ne yapacagimida bilmiyodum, o gun hakanla konustum neden böyle yaptigini amacinin ne oldugunu sordum fakat o ise bana sadece "herkese guvenme elif hayat böyledir" demisti ben daha cok saskinliklar icine giriyo gercekten ne yapacagimi hic bilmiyodum nasil bu kadar kalpsiz ve duygusuz olabiliyodu benim ona olan sevgimi nasil boyle hice sayiyodu anlamiyodum zaten sonra beni engellemisti ve yine kimseye guvenmem gerektigini ogretmisti