SEBEBİ SENSİN

Hepsi senin yuzunden

hayatima devam ediyodum onunla konusmayali yillar olmustu,artik adini bile kullanmiyodum cunku buyudum olgulastim ve bir o kadar da canim yandi size ne kadar aci cektigimi ve ne kadar zor donemlerdn gectigimi belki gosteremem ama anlatabilirim,o cocuk gercekten hayatimi mahvetmisti bunu artik herkes biliyodu arkadaslarim adimi gurursuza cikarmisti,sana neler yaptı sen hala seviyo musun diye dalga gecmislerdi ama ben ise sadece ondan nefret etmeme ragmen nasi bu kadar özlüyorum diye kendime sasiyodum,bu arada onun verdigi insta hesabinida hala ailemden gizli kullaniyodum fakat o zamanlar icimde hep bi yakalanma hissi vardi babam sosyal medya kullanmamdan nefret ederdi fakat ben yillar once o cocukla tanisarak coktan babamin o kuralini gizliden gizliye yikmistim simdi sorsaniz pisman misin diye hemde kopek gibi :) fakat zamani geriye alamazdim olan olmustu saat 22-23 arasi uyumaya calisirken insta dm yerine bi mesaj dustu ve baktim o bana yazmisti evet hakandi bu '-' bu sefer mutlu olmadim bu sefer onun adini orda gormek beni heyecanlandirmadi cunku gercekten bana yaptigi onca seyden sonra tekrar konusursam arkadaslarim beni keserdi ve kendime biraz saygim varsa bunu yapmamaliydim ama ben yillar once coktan ona tutulmustum ve dayanamadim istegini kabul ettim.Bilirsiniz ya klasik erkek yalanlari iste baslamisti saydirmaya seni cok ozledim elif,sensiz yapamıyorum elif,gor bak seni asla birakmicam,cok pismanim kiymetini bilemedim lütfen beni affet elif falan filan ben tabiki artik guvenemiyodum ve bu verdigi sozleri tutmayacaginida cok iyi biliyodum  benim sevgimi kullaniyodu beni sevdigi falan yoktu,o benden önceki kizi seviyodu ama iste herseye ragmen salak gibi onu affetmistim ayni gece saat 1-2 olmustu biz hala konusuyoduk onunla ve odaya bir anda babam girmisti gercekten benden suphe ettikleri yetmiyomus gibi birde o saatte beni oyle gormeleri iyice canimi sikmisti ve bana "sen gecenin bu saati napiyosun o telefonda" demisti ben ise deli gibi carpan kalbimle direkt instayi silmeye calisip "bisey yapmıyorum baba uykum gelmiyo uyuyamadim"demistim ama babamin aklina bi kere girmisti ve sevgilim var saniyodu oysaki bilmiyo ki kizi,ne istedigini bilmeyen bi gidip bi gelen bi ergenin kurbaniydi iliskim falan yoktu her neyse o gece babami geri odasina gonderdim ve direkt telefonumdan instayi silip uyumaya calistim size yemin ederim ki o gun o kadar cok yakalacagimi hissetmistim ki,gece o kafami koydugum yastik bile bana "elif yakalancaksin" diyodu

O gecenin sabahi annem erkenden kardesimle hastahaneye gitmisti evde sadece ben babam ve diger kardesim vardi,size yakalanacagimi hissettigimi soylemistim degil mi tamda oyle oldu gece uyurken instagrami silmeyi unutmusum daha dogrusu sildim sanmisim ama silinmemis hakan ise o sabah bana bir suru mesaj atmisti benim bunlarin hicbirinden haberim yoktu babam, sabah sabah bu bildirim sesi ne diyip telefonumu yanimdan almisti VE İSTE O AN babam o gun herseyiii gormustu gizli instagram kullandigimida gormustu onun bana yazdigi herseyide gormustu iste simdi benim ölüm fermanim imzalandi demistim cunku babam bu konularda cok sert birisiydi ve asla kabul etmezdi babam beni uyandırıp "elini yuzunu yika iceri gel elif telefonunda instagram var ve hakan diye birisi bir suru mesaj atmis kim bu" demisti ve ben o an gercekten kitlenmistim ne elimden birsey geliyodu nede agzimdan bi soz bisey cikiyodu o an ne senaryolar uydursam diye dusunuyodum fakat hicbir sey bulamiyodum ki ben o gun babamin beni öldürmediginide sukrediyodum babama cok sacma bi senaryo uydurmustum ama babam o gun Allah tarafından cok sakindi yoksa asla oyle duracak birisi degildi ama o gun gercekten cok garipti cunku oda benden oyle birsey asla beklemiyordu,cok pismandim hemde cok aileme ihanet ettigim icin,kendimi bu ortamlara bu igrenc insanlara alistirdigim icin,hakan denen o cocuk icin cektigim seyler falan beni gercekten cok pisman etmisti ama artik hicbir seyi degistiremezdim,babam "kim bu sevgilin mi" diye soruyodu hayir diyodum ama inanmiyodu cunku mesajlarimiz iki arkadasin konusacagi seyler degildi ama sevgilimde degildi yalan soylemiyodum,hakan ne sevgilim nede arkadasimdi ben kendim bile daha ne olduğumuzu bilmezken babama nasi anlatabilirdim?zaten anlatamadimda babam kalkip disari cikti o ciktigi gibi akti gitti gozyaslarim hayatimin niye bu kadar igrenc ilerledigini anlamaya calisiyodum canim cok aciyodu olmek, bu dunyadan gitmek istiyodum ama elim gitmiyodu babam yetmiyomus gibi annem aramisti bide o baslamisti aksam beni cok büyük bi kumar bekliyodu o kadar korkuyodum ki o yuzlesmeyi yapmaya ne gucum nede yuzum yoktu cunku ben asla aileme boyle seyler yapacak bi kiz degildim hepsi o cocuk yuzundendi ama bunu onlarada söylemezdim sadece agliyodum,canim cikana kadar o gun aglamistim ben gercekten akillanmazdim hayatim o cocuk yuzunden mahvolmusken hala aptal gibi "ben simdi hakan olmadan nasi yasiyacam" diye dusunup kendimi paraliyodum gercekten ilk defa bu kadar dibi gormustum ve burda kimsenin sucu yoktu tek suclu bendim,bana yardim edebilecek hic kimse yoktu bu yüzden bu evden kacip gidicektim baska hicbir carem yoktu basima neler gelir bilmiyodum tek bildigim paramparca olmus bi bendi...