Anıl uyanır uyanmaz aldığı naneyle karışık vanilya kokusuyla kiminle yattığını anladı. Yerinde doğrulup gözlerini Buğra'ya dikti, nasıl gelmişti buraya?
"Buğra abi?"
Ses gelmeyince eliyle Buğra'yı dürttü. Gözlerini açan esmer önce ne olduğunu anlayamamıştı sonrasında kafasında o görüntüler oluştu.
"Dokunma Anıl"
"Niye ki n'oldu?"
"Dokunma dedim sana Anıl! Sana uyuşturucu alma dedim! Onun yanında durma dedim! Ama sen umuruna dahi takmadın! Bu kadar mı önemsizim Anıl? Bu kadar mı?"
Anıl dolu gözleri ile Buğra'ya baktı.
"Ben özür dilerim sadece merak ettim"
"Merak ettim ne demek Anıl! Ya daha yüksek dozda bir şey alsaydın! Ya bünyen kaldırmasaydı! Ulan hiç mi düşünmüyorsun beni seven insanlar n'apar üzülmez mi diye?!"
"Ama merak ettim! Buğra. Bağırma bana!"
"Annen baban öğrense ya! Ha? Sence seni dışarı çıkartırlar mı bir daha?"
En net Buğra biliyordu çocuğun bu huyunu. Bir şeyi merak ederse denemeden duramazdı. Buğra elini şakaklarına atıp ovdu, sinirini sınanıyordu.
Gözlerinde tuttuğu yaşlar aşağı süzülürken hüngür hüngür ağlamaya başladı çocuk. Buğra'nın içinde bir yer yanmaya başladı ve aklında o sahneler canlandı. Anıl'ı tecavüz ettikleri sırada izlemek durumunda kalmıştı, kısacık bir süre kadar izlemişti ama artık aklından çıkmıyordu.
"Tamam ağlama! Söylemiyeceğim"
Çocuk olduğu yerden kalkıp koşarak Buğra'ya sarıldı. Buğra'da ona karşılık verip ayrıldı.
"Eve bırakıc'am şimdi seni, bir daha sakın böyle bir şey yapmıyorsun! Tamam mı!"
"Tamam"
"Aferin yürü hadi"
Esmer küçüğü evine bırakıp kahveye geçti.
Götü güzel: Özür dilerim uyumuşum
Bilinmeyen: Anıl Uyuşturucu aldığından haberim var
Götü güzel: Yani? Hayatım üzerinde ne gibi bir ağırlığın var?
