Lisztomania )|( AlEf

Karmakarışık duygular.

Her yere bakmama rağmen arkadaş bulamıyordum kendime. Bu daha zor hâle sürüklüyordu beni. Bu kadar yanlız olmam canımı acıtıyordu.

Birkaç kere tıklatılan kapım ile ayaklandım ve kilidi açtım. Annemdi.

"Kapı çalıyor git bak."

"Sen niye gitmiyorsun?"

"Canım istemedi belki."

Aldırmadan aşağıya indim merdivenlerden. Hızlıca kapıyı açtım, gelen kişi benden iki yaş falan küçük olan komşu çocuğuydu. Sarışındı ve ben sarışınları pek sevmem, adı da sanırım Efe'ydi.

"Ali Abi, annem gönderdi bu keki. Bir de bizim tabak varmış, onu alabilir miyim?"

"Bekle, bu arada adın neydi?"

"Efe."

Anneme seslendikten sonra cevabımı kısa bir süre içinde aldım, bu arada Efe'den tabağı da almıştım.

-Mutfakta bayağı bir tabak var, beraber gidin alın, götürün!

Annemi anlamıyorum, o çocuğu neden sevdiğimi bilmesine rağmen beraber tutmaya çalışıyor. Efe'ye dönüp cevap verdim.

"Gel."

Mutfağa gidip tabakları ayırdım, en az 15 tabak vardı. Annem komşulardan aldığı tabakları neden geri vermiyor, anlayamıyorum. Gerçekten çok değişik birisi.

"Abi ben taşırım hepsini, sen yardım etme."

"Efe 15-20 tabağı nasıl taşıyacaksın? Zaten zayıfsın biraz da."

"Sen benim belime mi bakıyorsun?"

"Efe boş yapma, hadi."

"Ben bu işin peşini bırakmam Ali Efendi, bil sadece."

Efe'nin sözlerinden sonra derin nefes alıp, tabakların yarısından biraz fazlasını aldım. Efe'de geri kalanı alıp peşimden geldi.

"Sizin ev ön sokakta değil mi Efe?"

"Hayır abi, şu tam çaprazın iki solundaki bina."

"Çok yakınmış ya."

Efe'yle beraber saçma konuşmalarla beraber evin önüne geldiğimizde, Efe kapı zilini çaldı. Ben ise yanında dikiliyordum sadece.

Bu sırada kapıyı Gözde Teyze açmıştı. Henüz 15 yaşındayken zorla evlendirilmişti Gözde Teyze, evliliğin 2. haftasında da bir anda çocukları Hamza Abi çıkmış ortaya, ondan üç yıl sonra da planlı olarak Efe doğmuştu. Henüz 34 yaşında olmasına rağmen 16 ve 19 yaşında iki çocuğu vardı, acınasıydı.

Hamza Abi bir anda ortaya çıktığı için Gözde Teyze pek sevmiyordu sanırım, her seferinde Efe'nin doğum gününde bize gelirdi çünkü Hamza Abi. Ayrıca ailesi de onu yöneliminden dolayı olumlu karşılamıyordu. 

Efe ise tam tersiydi, neşeli ve her zaman sevilen bir çocuktu. Çünkü o planlı olarak doğmuştu sonuçta, değil mi?  

Neyse.

"Ali, ne oldu evladım?"

"Anne tabaklar vardı onu getirdik."

"Efe sen Ali misin oğlum?"

Bu sırada arkadan Hamza Abi gelmişti, Gözde Teyze'den biraz uzak durarak sormuştu.

"Anne kim gelmiş?"

"Görmüyor musun? Ali'yle Efe gelmişler. Hadi Ali, gelin siz içeri ben size tatlı vereyim."

Biz içeri geçtikten sonra Efe kendi odasına gitti. Gözde Teyze'de mutfağa gitti. Hamza Abi bana döndü.

"Gel içeri geçelim."

Oturma odasına gittikten sonra konuşmaya başlamıştık.

"Nasılsın? Uzun zamandır görüşmüyoruz abim."

"İyi ilerliyor abi, sen?"

"Çok karmakarışık duygularda hissediyorum, ben sanırım aşık oluyorum Ali."

"Kime abi?"

"Şu bizim okul takımı kalecisi Jankat'a."

Sessiz kalıp gülümsedim sadece, umarım olabilirlerdi. Aynı okulda okuyorduk ve Jankat Abi'yi tanıyordum.

"Efe her zaman böyle mi?"

"Nasıl?"

"Yani hep böyle birşeyleri merak eder, peşini bırakmaz mı?"

"Evette, ne oldu?"

"Boşver abi."

"Ama yine de iyi ilerledim."

İkimizde güldükten sonra konuşmaya devam etmiştik.

"Rahatsızlığına ne oldu?"

"Hala aynı, zar zor durabiliyorum şuan. Senin saç dökülmelerin vardı en son, hatta dökülüyor diye Gözde Teyze... Neyse, ne oldu?"

"Ya doktora gittim ben, stresten falanmış. Şu dersler, ailevi meseleler falan."

"Ha, anladım."

Gözde Teyze geldiğinde ikimizde susup ayaklandık. Ben Gözde Teyze'nin gözleri ile rahatça temas kurabilirken, Hamza Abi'de gözlerini kaçırıp duruyordu, gözümden kaçmamıştı.

"Gözde Teyze ben gideyim artık, malum ev işleri, ödevler."

"Ama tatlı vardı oğlum."

"Yok teyze sağol, görüşürüz Hamza Abi."

"Görüşürüz Ali."

Ben onların evinden çıktıktan sonra içerinden gelen sesleri duyabiliyordum. Aslında Hamza Abi ile o kadar yakın arkadaş değildik, ayda yılda bir görüşüyorduk. 

-Yine nasıl doldurdun çocuğu?!

-Ben Ali'yi doldurmadım, kendisi gitmek istedi gitti çocuk.

-Geç odana! Baban gelince hepsini tek tek söyleyeceğim!

Ayhan Amca, Hamza ve Efe'nin babasıydı. Gözde Teyze'nin aksine iki çocuğunu da seviyordu. O da 17 yaşındayken zorla evlendirilmiş Gözde Teyze ile.

Eve giderken yine aklımda ki çoğu düşünceyle boğuşuyordum.

.

.

.

.

.

OF BOK GİBİ BOLUM OLDU YA