✨

43

Hı guys

☆☆☆☆

*sabah oldu Holofira uyandı ama orhanı uyandırmadı kahvaltı hazırlamaya gitti o sırada Agustus uyanmıştı ve o da mutfağa geldi Holofira birşeyler hazırlarken arkasından geldi tam Holofira'ya dokunacakken Holofira arkasını  dönüp hançerin ucunu agutus'un boynuna dayadı

Holofira:bir daha sakın böyle bir şey yapmaya kalkma

*agustus korku ile gülümsedi

Agustus:sensiz geçen her gün bu hançer boynumdaydı zaten istersen öldür zaten evlendiğini öğrendiğimde ölmekten beter oldum

Holofira:ne yapmaya çalışıyorsun düzgünce anlat

Agustus:anlamıyor musun hala aşığım sana üstüne üslük büyüyünce çok daha güzelleşmişsin küçüklüğümde de aşıktım ki bence sende bana aşıktın şimdi ne değişti

*o sırada Orhan uyanmış ve Agustus'un sesini duyar duymaz mutfağın önüne gelmiş onu dinlemişti bu sözleri duyunca kendini zor tuttu çok süre geçmeden Holofira cevap verdi

Holofira:sen ne sçamalıyorsun!!?? Orhan her zaman vardı belki bedeni benimle değildi ama hep yanımdaydı kalbimdeydi! O benim ilk aşkımdı ve son aşkım olacak

Agustus:o yokken ben vardım Holofira sen ağladığında ben yanındaydım güldüğünde ben yanındaydım ilk okunu benimle attın!!

Holofira:Orhan eskiden de vardı şu anda var gelecekte de olacak

*orhan bunları duyunca duygulandı ve sırıttı Holofira'da derin bir nefes alıp konuşmasına devam etti

Holofira:şimdi...Orhan bu konuşmaları ve senin hislerini öğrenmeden çık git kalemden yoksa ona ben bile engel olamam

*dedi Agustus başını eğdi Holofira son bir kez baktı ve arkasını dönüp gitti Orhan Agustus onu görmesin diye saklandı Agustus gidince hemen olduğu yerden çıktı ve Holofira'nın yanına gitti Holofira arkasını dönmüş az önce olanları ve orhana nasıl anlatacağını düşünüyordu

*birden bire Orhan geldi arkasından sarıldı ilk önce sağ yanağını öptü

Orhan:bu bugün çok güzel olduğun için

*sonra ise sol yanağını öptü

Orhan:bu da seni çok sevdiğim için

*orhan bu öpücükler arasında utanarak güldü ve o da orhanı öptü

Holofira:bu da benim seni çok sevdiğim için

*kahvaltılarını ettiler ve Orhanın vazifeye gitme zamanı geldi dün akşam Osman bey gitmeden önce bir vazife vermişti vazifesi imparatoru bulmaktı zira kimse bilmiyordu kapının önüne geldiler Osman beyin gönderdiği Alpler gelmişti Orhan onlara baktı ve Holofira'ya döndü be kolundan tuttu Holofira eşi vazifeye gidecek deyu üzgündü ve korkuyordu Orhan bunu fark edip Holofira'nın dolmuş gözlerine baktı

Orhan:sen her seferinde böyle mi yapacaksın

Holofira:nasıl mı yapıcam

Orhan:hep böyle ağlayıp benim gözümü arka da mı bırakacaksın

*holofira gözyaşlarını silip güldü

Holofira:yoo yapmıyorum

*diyince Orhan gülerek Holofira'ya baktı ama Holofira kendini daha fazla sıkamayıp tekrardan gözyaşlarını dökmeye başladı Orhan'da dayanamayıp sarıldı

Holofira:bu çok uzun bir vazife dimi?

Orhan:biraz,benim imparatoru ne zaman bulacağıma bağlı

*diyip yutkundu ve devam etti

Orhan:Holofira'm gidipte dönememek dönüpte varamamak var kendine eyi bak olur mu gözüm arkada kalmasın

*diyince göz yaşları daha fazlalaştı Orhan ise göz yaşlarını sildi

Orhan:akıtmayasın artık göz yaşlarını kurban olurum ben onlara

*Holofira başını kaldırdı ve toparlandı

Holofira:tamam buralar bana emanet sen kendine iyi bak ve mutlaka dön tamam mı

*orhan güldü ve rahatladı

Orhan:dönücem,sende kendine eyi bak seni seviyorum

*dedi ve başından öptü

Holofira:bende seni çok seviyorum

*diyince Orhan atına bindi Holofira'ya baktı gülerek başını salladı Holofira'da aynı şekilde başını salladı ve Orhan atına vurup yola çıktı

*Holofira ise Orhan gittikten sonra içeri gitti bir kaç saat sonra kaleye yunus Emre geldi Holofira bahçede oturuyor ve düşünüyordu Emre'yi görünce sevindi

Holofira:hoşgeldiniz sizi burada görmek ne güzel

Emre:hoş gördük de nedir bu ahval ne deyu bu kadar üzgünsün

Holofira:he o mesele Orhan uzun bir vazifeye gitti de ona kederlenirdim

Emre:anladım lakin kederlenmeye gerek yoktur evelallah Orhan bey tez vakitte döner

Holofira:umarım

Emre:e sen ne yaptın İslamı araştırdın mı

Holofira:aslına bakarsanız hiç bakamadım fetihti,imparatordu,gebelikti-

Emre:ne gebelik mi gebe misin??

*holofira güldü

Holofira:yok değilim zaten sorunda bu Orhan ve ailesi bi çocuk istiyor

Emre:sen istemiyor musun

Holofira:hayır tam tersine Orhan'dan bir çocuğum olmasını çok istiyorum

Emre:e o vakit sorun nedir

*Holofira korkusundan bahsedince Emre cevap verdi

Emre:korkun çok normaldir lakin Allah'ın takdiridir çok nadir raslanır böyle şeylere

Holofira:biliyorum Orhan'da böyle dedi ama ya olursa diye düşünmekten de kendimi alamıyorum

Emre: ({bakara süresi 242. ayet} Allah size işte böylece açıklar ki düşünüp hakikati anlayasınız.) diyor Allahu Taala düşüneceksin ki hakikati anla düşüneceksin ki fikir üret

*diyince Holofira gülümsedi ve başını salladı biraz daha durdu ve gitti Holofira ise kaleye işlerinin başına döndü

☆☆☆☆

diğer bölüm biraz dram üzüntü şiddet hahahahahahaahahahahah