Liefde is overschat - Matthyas het Lam, Bankzitters

Anders

Vandaag is Matthy jarig. Hij is 25 geworden.

Ik sta in de keuken een ontbijtje voor hem te maken. Als ik dat klaar heb zet ik het op een dienblad en loop ik daarmee naar boven. Matthy is nog niet wakker dus ik laat hem nog even liggen. Ik kruip terug het bed in met het dienblad en wacht tot Matthy wakker wordt. Gelukkig duurt dit niet heel erg lang.

''Goedemorgen.'' Zeg ik blij. Matthy wrijft in zijn ogen en kijkt mij met kleine oogjes aan. Lichtjes lacht hij. Het is dan misschien ook een beetje raar dat ik hier toch nog zo vrolijk zit. Gisteren zijn we namelijk gaan slapen met ruzie. Het was echt een hele onnodige ruzie, maar sinds we samen wonen vindt Matthy dat ik een te moederlijke rol aanneem om voor hem en het huis te zorgen. Ik vond het niet eerlijk dat hij dat zei en toen stonden we te bekvechten. We waren allebei boos naar bed gegaan. Maar het is zijn verjaardag dus ik kan niet anders dan hem ontbijt op bed te geven en hem een leuke dag te geven.

''Mmm.'' Mompelt Matthy. ''Goedemorgen.'' Ik geef hem een kus en fluister een sorry. Ik hoop dat hij het begrijpt en we er later nog eens over kunnen praten.

Ik geef hem zijn ontbijt die hij in stilte opeet. Het is anders. Niet heel gek, maar wel frustrerend. Hij lijkt het niet naast hem kunnen te leggen. Ik zucht en sta dan maar op. Ik stap onder de douche en zet hem aan. Hij staat op de heetste stand, maar ik lijk het al niet meer te voelen.

Wanneer ik klaar ben met douchen trek ik een leuke zomerse outfit aan. Het beloofd een lekkere warme dag te worden vandaag. Wanneer ik terugkom in de kamer zie ik Matthy nog steeds in bed liggen. Ik wil er wat van zeggen, maar denk dan weer terug aan gisterenavond. Ik ben zijn moeder niet. Ik loop naar beneden en zet wat koffie voor mijzelf. Ik ga op de bank zitten en zet de TV aan. Vanmiddag komt er wat familie van Matthy en mijn gezin en vanavond komen de jongens met hun vriendinnen gezellig langs.

Ik zit helemaal in mijn serie waardoor ik niet doorheb dat Matthy inmiddels beneden is gekomen. Een glas die kapot valt trekt mijn aandacht wel. ''Jemig,'' zucht ik. ''Ja sorry hoor. Ik liet dan ding gewoon per ongeluk vallen.'' Roept Matthy vanuit de keuken met een boze ondertoon. Ik zucht en laat mijn hoofd naar achter vallen. Ik heb echt geen zin om weer ruzie te maken dus ik focus me weer op mijn serie.

Ik ben aan het begin van de middag maar verplaatst naar de tuin en heb het daar een beetje versierd. Er hangen ballonnen van de 2 en de 5 aan de heg en wat vlaggetjes in de tuin. Ik plof neer op het bankstel en pak mijn telefoon. Ik scrol nog wat door Insta en TikTok.

Een half uurtje later gaat de poort open. De opa en oma van Matthy lopen de tuin in. ''Hey lieverd.'' Groet zijn oma mij. Ik geef haar en haar man een knuffel. ''Matthy is nog binnen.'' Zeg ik. ''In de keuken denk ik.'' Zijn opa knikt en loopt naar de keuken. ''Waarom is hij nog binnen? Gaat alles wel goed?'' vraagt ze lief. Ik knik. ''Een beetje gemopper hier en daar, maar het gaat goed.'' Glimlach ik. Ik wil niet dat ze zich zorgen gaat maken om ons. Ook zij loopt nu naar binnen naar haar kleinzoon.

Uiteindelijk komen ze naar buiten met Matthy achter hen aan. Na een tijdje stroomt het al wat meer vol in de tuin. Zijn broertjes en ouders zijn er ook en de rest van zijn familie. Het is heel gezellig. Ik klets veel met zijn moeder en loop rond om onze gasten een beetje te verzorgen. Na een tijdje zijn ook mijn ouders, Pepijn en Lies aangekomen. Ik snijd de taart en bied iedereen een stukje aan.

Matthy is rond 17:00 zoet met zijn en mijn vader bij de barbecue. Het is gelukkig heerlijk weer, dus iedereen blijft eten. Ik dek alvast met Lies de tafel en maak een salade. Althans, het hoefde alleen nog maar bij elkaar in de schaal worden gedaan.

Om 18:30 zitten we met iedereen te eten. Op de tafel staan allerlei salades en andere gerechtjes en stukken vlees van de barbecue.

'S Avonds komen Robbie en Laura als eerst aan. Daar ben ik heel blij mee, ik moet echt met Laura praten. Als ze binnen zijn groet ik hen beide. Niet kort daarna is de rest er ook. Ik vraag of Laura mij wilt helpen in de keuken met de taartjes. ''Mara, is er wat?'' vraagt ze wanneer we in de keuken zijn. Ik pak de taart uit de koelkast en begin te vertellen. ''Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Is het echt zo vervelend dat ik gewoon wil dat het hier netjes blijft?'' Laura schudt haar hoofd. ''Het is wel zijn huis.'' Zeg ik dan schouderophalend. ''Waar jullie samen wonen.'' Vult Laura mij aan. ''Hij moet er denk ik gewoon even aan wennen. Het komt vast goed. En anders moet je gewoon even met hem gaan praten en kortsluiten wat jullie allebei willen.'' Ik knik en bedank Laura voor haar advies.

We lopen binnen met de taartjes en hebben gelukkig de rest van de avond nog een hele leuke avond met elkaar.