Otel odasında ki manzaraya baktım. Gerçektende 2 gece için çok güzel bir otel ayarlamıştık. Geçen sene ki Şampiyonlar Ligi finalini saymazsak ilk defa izlemeye gelmiştim.
Aslında gelme amacım Arda'ydı. Çünkü erasmus için İspanya'da olduğum zamanlar Arda dil öğrenmek adına benden ders almıştı. Ve onunla çok tatlı bir arkadaşlığımız olmuştu.
Abimde fenerbahçe scout ekibinde çalışıyodu. O yüzden birkaç ismi tanıyodum. Ama Arda ile hiç denk gelmemiştim, hayat bizi orda birleştirmişti.
Maç 2 gün sonra olduğundan bugün biraz gezecektik.
Ben üstümü giyinip hazırlanmıştım. Bizimkiler hazırlanana kadar balkona çıktım. Otel manzarasının bir fotoğrafını çektim. Fotoğrafı hiç beklemeden Berkan'a gönderdim.
Son konuşmamızdan sonra hiç konuşmamıştık. O beni aradığından ötürü belki benden beklemiştir diye bu sefer ilk adımı ben atmak istedim. Kapım çaldığında çantamı alıp odadan ayrıldım.
•••
" Alman finali istiyodum ben." Baran konuşurken söyledikleri bir kulağımdan giriyo bir kulağımdan çıkıyodu. " Senis."
" Efendim kanka ? " Ece'nin beni dürtmesiyle onlara döndüm. Dalmıştım ve onları dinlemiyodum.
" Nereye daldın ? Sabahtan beri böylesin." Evet doğru. Otelden çıktığımızdan beri böyleydim.
Berkan mesajıma geri dönmemişti. Belki ben abartıyodum ama aradan 6 saat geçmişti. Bir insan o süre boyunca telefonunu eline hiç almaz mıydı ?
" Yol yorgunuyum." Kahvemden bir yudum aldım. Hava akşama göre çok soğuk değildi. Koltukta duran hırkamı alıp omuzlarıma attım. " Bu kupanın sahibi Arda olucak, iyi izleyin."
" Artık maç konuşmasak olur mu ? Sabah çok güzek bir yere kahvaltıya götüreceğim sizi." Ece bizden sıkılmış bir şekilde konuştu. Sevgilisi ve yakın arkadaşı yüzünden futbola maruz kalıyodu.
" Abine söylesene bizi içerde birileriyle tanıştırsın." Baran yalvarırı bir şekilde bana baktı. Zaten tanıştığımızdan beri aynı şeyi söyleyip duruyodu.
" Oldu Baran, adam daha beni kimseyle doğru düzgğn tanıştırmadı." Masada ki sigara paketimi aldım ve bir tame yaktım. Sevmiyodum sigara içmeyi ama bazen iyi oluyodu. Keyiften veya gerginlikten birkaç tane içerdim.
Telefonum çalınca hepimizin bakışları masaya çevrildi. Ekranda ki Berkan yazısını görünce hemen sigarayı söndürdüm. Ece bana sonra konuşucaz der gibi bir bakış attı. Telefonu alıp masadan kalkıp uzak bir köşeye geçtim ve açtım.
" Sen beni görüntülü aramaktan vazgeçmeyeceksin herhalde." Berkan'a küçük bir serzenişte bulundum.
" Beni görmek hoşuna gitmiyo mu ? " Göz kırptığından onun yüzünden modumun düştüğü aklıma geldi. Hemen yumuşayamazdım.
" Gitmiyo ! Mesajlarıma cevap vermediğindendir belki." Laf sokmak için hızlıca konuştum.
" Aaa, sanırım birileri kızmış. Arkadaşlarımlayım, bayadır görüşmüyoduk hasret gideriyoruz ve burda saat farkı var." Güldüm.
" Ben İstanbul'da değilim, Portekiz ve İngiltere'nin saat dilimleri aynı ! Sen sadece beni kandırıyosun."
" Senis kusura bakma gerçektende görmedim." Berkan üzgün bir ifadeyle bana bakınca daha fazla uzatmak istemedim. Zaten ne diyebilirdim ki aramızda ne vardı ?
" Pardon, ben kendi kendime geriliyorum bazen." Derin bir nefes aldım.
" Maç için hazır mısın ? "
