အပိုင္းသုံး။
"Jimin က်ဳပ္အိမ္မွာပဲ ေနရစ္ခဲ့ပါ ဘယ္မွမသြားပါနဲ႔ "
ယူနီေဖာင္းဝတ္ႏွင့္ ထြက္လာသူေၾကာင့္ Jiminေၾကာင္ေငးေနမိသည္။
Kimက.. သူက...အရာရွိ?စစ္ဗိုလ္?
သူ ေျပာျပခဲ့သမွ်အတြက္ သူ႔လုံၿခဳံေရးႏွင့္ ညီမေလးရဲ႕ေဘးကင္းေရး ။
သူမွားၿပီလား မယုံသင့္သူကို ယုံမိၿပီလား။
"ခင္ဗ်ားက စစ္ဘက္ကလား! ဘာလို႔မေျပာခဲ့တာလဲ ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို ယုံလို႔ အကုန္ေျပာျပခဲ့တာ ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္မႈကို ခင္ဗ်ား!!!"
"Jimin ! က်ဳပ္ က မင္းကို အႏၲရာယ္ေပးမယ့္သူ မဟုတ္ပါဘူး ဒါကိုယုံေပးပါ က်ဳပ္သာ တစ္ခုခု ထိခိုက္ေစခ်င္ရင္ ညကတည္းက လုပ္ၿပီးၿပီေပါ့ Jiminေသခ်ာ စဥ္းစားပါ ၿပီးမွ ယုံၾကည္ပါ က်ဳပ္ Jiminကို စိတ္သန္႔သန္႔နဲ႔ ကူညီခ်င္တာပါ က်ဳပ္ သူမ်ားဆီက ဘာကိုမွ အလကားမလိုခ်င္ဘူး အဲ့ဒါက အသက္ျဖစ္ေနရင္ေတာင္မွေပါ့!"
Jiminသည္ အျပည့္အဝ မယုံရဲေတာ့ပါ။
လူေကာင္းမွန္းသိေပမယ့္ ဝတ္ထားသည့္ ဝတ္စုံက မယုံသင့္ေၾကာင္းျပေနသည္။
သို႔ေသာ္လည္း စုပ္လည္းစူး၊စားလည္း႐ူးေတာ့မည့္ အေျခအေနမွာ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ပါ။
ကိုယ္က သူ႔ပိုင္နက္ထဲ ေရာက္ေနခဲ့ၿပီးသည့္ေနာက္ ေစာင့္ၾကည့္႐ုံအျပင္ မရွိေတာ့ၿပီ။
အေျဖျပန္မေပးမိဘဲ တိတ္ဆိတ္ေနမိေတာ့ ဘယ္လိုယူဆ သြားသည္မသိ။
"က်ဳပ္ အလုပ္နဲ႔ သက္ေသျပ ပါ့မယ္ မင္းသာ ဒီမွာ ေနခဲ့ပါ ေနခိုင္းတာကလည္း တစ္မ်ိဳးမထင္ပါနဲ႔ အျပင္ထြက္ရင္ မင္းပုံစံနဲ႔က လူရိပ္မိလြယ္ႏိုင္တာေၾကာင့္ အႏၲရာယ္ေတြ႕မွာကို က်ဳပ္ ပူပန္မိလို႔"
ခပ္ၾသၾသအသံႏွင့္ စကားကို နားလည္ေအာင္ျဖည္းျဖည္းေလးေျပာေနသူ က Jiminယုံၾကည့္လို႔ျဖစ္ပါ့မလားေလ။
ပိရိသည့္ႏႈတ္ခမ္းက ျပတ္သားတတ္သူ ျဖစ္ေၾကာင္း ၾကားဖူးသည္မို႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီးရင္ ျပတ္သားေစဖို႔သာ ေမွ်ာ္လင့္မိေတာ့သည္။
"ေကာင္းၿပီ"
ထိုအခါမွ Kimသည္ ႏႈတ္ခမ္းစြန္းေလးေတြ ေကြးၫြတ္သြားသည္အထိ ၿပဳံးေလသည္။
ႏႈတ္ခမ္းေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ ခပ္ေကြးေကြးအရာေလးေတြ ထင္သည္အထိ ၿပဳံးသည္ေၾကာင့္ Jiminေငးခနဲ။
Kimက တကယ္ ဆုေတာင္းေကာင္းသူပါပဲ။
ေယာက္်ားေလးျဖစ္ေပမယ့္ အေတာ္ေခ်ာေမာေျပျပစ္သည့္ လွပမႈမ်ိဳး ပိုင္ဆိုင္ထားေသးသည္။
Jiminေငးေနတုန္းမွာပင္ Kimသည္ ထြက္သြားေလၿပီ။
YOU ARE READING
Let's meet before sunset
Fanfiction"Jimin ကျုပ်ကို ယုံပါ ကျုပ် Jiminဆီ ဆက်ဆက် လိုက်လာခဲ့မယ်"
