Bölüm 18

22 7 3
                                    

Yaşam belirtisi veriyorum

İyi okumalar

___________________________________________

Hey bu satırları okuyan o güzel kişi!

Beni umarım güzel anıyorsundur. Buraya kadar gelip okuduğun için teşekkürler.

Merak edipte kitabıma tıkladığın için teşekkürler ya da kitabıma tıklayıp "dur şu bölüme bir bakayım" dediğin için teşekkürler.

Kitabımı okumak için değerli vaktini verdiğin için teşekkürler.

Kelimenin tam anlamıyla teşekkürler ekran başındaki bu paragrafları okuyan kişi!!!

Umarım güzel günler geçirirsin.💗

___________________________________________

(Günlerden salı)

___________________________________________

Merhabalar ben Kerem. Neden birden bire kendimi tanıttım çünkü beni birazcık da olsa tanımanızı istemiştim. Neyse devam edelim. Dediğim gibi ben Kerem. Annem ve babam yaşıyor. Her zaman bize gelen bir teyzem ve peşimi bırakmayan bir psikopat sapığım var.

Birde kadroya yeni katılan gıcık garson Miraç var. Ben ona kısaca "garsonum"
ya da "gıcık" diyorum.

Psikopat sapığımın ismi de Berkay. Kendisine "sapık" ya da "psikopat" diyorum klasik şeyler yani.

Şimdilik anlatacaklarım bu kadar. Şuan okula gitmek için hazırlanmalıyım görüşürüzzz.

Zaman atlama...

Evet bugün günlerden salı ve okuldayım. Ev faslında o kadar da önemli olmadığı için atladım.

Ama okul ile alakalı bir şey oldu yani olucak sanırım.

Çünkü sadece okulda olduğumu biliyorsun ama okulun neresinde olduğumu bilmiyorsun.

Durun durun tahmin edin neredeyim!!
.
.
.
Tuvalette mi? Hayır.
.
.
.
Sınıfta mı? Hah tabiki de hayır.
.
.
.
Tamam tamam söylüyorum.

Müdürün odasındayım.

Lan ben müdürün odasında napıyorum. Aslında ben de tam bilmiyorum. Disiplinlik suçum yok ya da kimseyle de sataşmadım. Eeee ben niye müdürün odasındayım???

Bunu Müdireciğimize sorucağız. Ama müdireciğimiz yine geç kaldı.. Müdireciğimiz birazcık geç kalkar. Mesala bu günde birazcık geç kalmış olabilir. Bu arada 1 saattir müdire yok.

Bize diyor geç kalmayın diye sonra kendisi gelmiyor. Oh ne kadar da güzel çalışıyor(!). Bu kadar rahat bir meslek zor bulunur. Acaba diyorum ben müdür olsam varyaaaaa offff neler yapmazdım neler.

Aslında gurmelik yerine okul müdürlüğü mü okusam? Güzel olabilir sanırım.

*Müdiremizi "Mü" diye sembollendireceğiz*

Mü:Pardon kusura bakma ismin neydi çocuğum

K:Kerem hocam

Mü:hah Kemal ne için burdasın biliyor musun

K:Kemal değil hocam Kerem

Mü:Pardon Kerem diyecektim dilim sürtüştü

Mü:Neyse Keremciğim kura ile 500 kişilik okuldan sen çıktın ne kadar da şanslısın

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 09 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Uzaklık Bir Engel Midir? |BxB|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin