"In Gevecht met de Spiegel"

Hoofdstuk 2: Professionele Hulp

Matthy zijn eerste afspraak bij de voedingsdeskundige, mevrouw Janssen, was ongemakkelijk. Hij voelde zich bekeken en veroordeeld, zelfs al probeerde mevrouw Janssen haar best te doen om vriendelijk en begripvol te zijn.

"Hallo Matthy, ik ben mevrouw Janssen," zei ze met een warme glimlach. "Je ouders maken zich een beetje zorgen over je eetgewoonten. Wil je me vertellen wat er aan de hand is?"

Matthy haalde zijn schouders op. "Er is niets aan de hand. Ik heb gewoon niet zo'n honger."

Mevrouw Janssen knikte begripvol. "Soms kan het moeilijk zijn om te begrijpen waarom we ons op een bepaalde manier voelen. Maar het is belangrijk om ervoor te zorgen dat je lichaam alle voedingsstoffen krijgt die het nodig heeft om te groeien en sterk te blijven."

Matthy keek naar zijn ouders, die hem aanmoedigend toeknikten. Hij zuchtte diep. "Ik weet het niet. Eten voelt gewoon... verkeerd."

Mevrouw Janssen probeerde voorzichtig verder te vragen. "Kun je me vertellen waarom het verkeerd voelt? Is er iets specifieks dat je dwarszit?"

Matthy dacht na. "Ik weet het niet precies. Het voelt gewoon alsof ik het niet verdien om te eten. Alsof ik iets fout doe."

Chaarlotte en Milo wisselden bezorgde blikken uit. Ze hadden nooit geweten dat hun zoon zich zo voelde. Mevrouw Janssen knikte opnieuw en noteerde iets in haar notitieboekje.

"Dat is een heel belangrijk gevoel om over te praten, Matthy. Het is goed dat je dat met ons deelt. We gaan proberen te begrijpen waarom je je zo voelt en manieren vinden om je te helpen."

De sessies met mevrouw Janssen werden een vast onderdeel van Matthy zijn week. Hoewel het langzaam ging, begon hij zich iets meer open te stellen over zijn gevoelens. Hij sprak over de druk die hij voelde op school, zijn angst om te falen en zijn constante gevoel van nutteloosheid.