Gözlerin kesişmesi 🖤

31 2 4
                                    

"Anne"
Demiştim ve o an şok içerisinde anneme bakıyordum çünkü annem askeri üniforması ile babamın yerde duran cesedinin önünde elinde bir silahla duruyordu

Siren sesleri gelmeye başlıyordu ve annem bana baktığında gözlerinde ki hüzün,keder ve pişmanlık fazlasıyla belli oluyordu.

"Git" dedi annem ama annemin yanında kalmak istiyordum ne olduğunu öğrenmek istiyordum annemin bunu yapmadığını bilmek istiyordum. Annem bir daha "Git buradan" diye bağırdığın da annemi dinleyip şok içerisinde dışarı kaçtım

Ama dışarı çıktığımda gidecek hiç bir yerimin olmadığını fark ettim ve sessiz bir şekilde eve tekrar girip önce annemin olduğu yere doğru baktım yerde oturmuş bir damla bile göz yaşı dökmüyor du sonra kendi odama gidip dolabın üstüne tırmandım.

Siren sesleri artık kapımızın önün de duyulduğun da "Atın silahi polis" diye bir giriş yaptılar ama annem olayların aksine çok sakin bir şekilde "Elimde zaten silah yok bineceğim polis arabası nerde" diye sordu sonrasında daha hiç bir ses duyamadım. Anneme gitme kal sen yapmadın demek istedim ama korktum gidemedim o kadar korktum ki artık hiçbir şey hissetmemeye uyuşmaya başlamıştı vücudum o yüzden artık dolaptan aşağı indim ve önüne oturdum. Başımı kollarımın arasına aldım ve sadece boş bir şekilde etrafa baktım.

Sonrasında bir ses duydum içeri biri girdi. Benimle yaşıt bir kız çocuğu bu galiba üst katımıza yeni taşınan komşunun çocuğuydu bana baktığını hissettim ve kafamı kaldırdığım da mavinin harika bir tonu ile karşı karşıyaydım ben hayatım da böyle bir mavi rengi görmemiştim saçları kestane renginin bir tık daha fazla açık rengiydi gözleriyle harika bütünleşmişdi tam ayağa kalkacaktım ki hiç bir şey söylemeden arkasına döndü ve gitti. Ben bir daha o mavilikleri unutmamaya yemin etmiş gibiydim her dakika da beynimin her yerinde onun gözleri beni izliyordu sanki.

Şimdiki zaman 🖤(erkeğin anlatımı ile)

Askeriye nin yatakhanesinde otururken sıcaktan o kadar bunaldım ki artık bir temiz oksijen gitsin beynime istedim malum yanımdaki can dostlarım mantıklı bir şey düşünmeyip hep konuştukları için artık gına gelmişti. Tam yatakhane den çıkmak için ayaklandigimda kapı kırılırcasına
Açıldı adeta kapıyı da kendimle içeri almak istiyorum dercesine. "Ali Albayım sizi çağırıyor herkes 5 dk içinde toplantı odasın da olsun dedi komutanım" kafam ile onay verdikten sonra odadan çıktı peki bu odada olacak kişiler kimler işte benim bordo berelilerim.

Yavuz Bartu Avcı Kıdemli Üsteğmen
Üsteğmen Oğuz Karataş
Üsteğmen Asena Özkan
Teğmen Yağız Demirok
Astsubay Başçavuş Savaş Koralp
Astsubay Kıdemli Üstçavuş Asel Aslan
Astsubay Kıdemli Üstçavuş Tuna Arslan

Bunlar Anka Timiy'di

Beni Aşka İnandır 🖤 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin