නිලම්ඹරේ 🕊
7 කොටස
" උබ මාව සෙල්ලමකට ගත්තද ආහ්.. උබ දන්නෑ රුසිත් මගෙ හැටි හරියටම..."
මට එක දිගට කටහඩවල් ගොඩක් ඇහෙනවා.. ඒත් මුනින් අතට හිටපු නිසා මට ආවේ කවුද කියලා පෙනුනේ නෑ.. ආව කෙනාගෙ කටහඩ පැහැදිලි නෑ.. ඇයිද මන්දා පැහැදිලි නෑ.
" මං හිතන්නෙ මං දන්නවා.. මං හොදටම දන්නවා නිශ්මික.. හෙහේ.. ගොඩක් උන් හිතන් ඉන්න අහිංසක මූණ තමුන්ට නෑ කියලා මං හොදටම දන්නවා.."
පොඩ්ඩක් ඉන්න.. මේ මයුරුද..? මේ මනුස්සයා මේ වෙලාවෙ මොකද මෙතන කරන්නෙ..? ඇරත් හොස්ටල් එකේ ඉන්න එකා මෙච්චර දුරක් ආවෙ කොහොමද.. තනියමද.. එයාටත් මුන් ගහයිද..!
" මං අහිංසකයි කියලා මං කොහෙවත් කියලා නෑ රුසිත්.. අනික් මිනිස්සු මාව දැක්ක පලියට කිව්ව දේවල් වලට මං මොනවා කරන්නද.."
" ඔව් මටත් වැරදුනා.. හැබැයි ගොඩක් උන් නොදන්න දෙයක් මං තමුන් ගැන දන්නවා නිශ්මික.."
මං දන්නෑ රිච්මන්ඩ් හාදයා රුසිත් ගොන් තඩියා එක්ක මොනවා කියවනවද කියලා.. රුසිත්ගෙ කටහඩ අපහාසාත්මක වෙද්දි මයුරුගෙ කටහඩ ආඩම්බර වගේම ඩෝන්ට් කෙයා ටයිප් වුනා.. මං මයුරුගෙ මේ විදිහෙ ස්වරූපයක් දකින පලවෙනි වතාව..
" මට තමුසෙගෙ බයිලා අහන්න වෙලාවක් නෑ අයිසේ.. අප්පච්චිගෙ ගාඩ්ලා මෙතනට ගෙන්නන්න කලින් අයින් වෙයන්.. හැබැයි අරලියට මොනවාහරි වෙලා තිබ්බොත්.."
" ඇයි මොකද..?"
" මුකුත් නෑ.. ඒක ඒ වෙලාවට බලාගනින් එතකොට.."
එයා මං හිටපු දිහාවට එන්න ආවා කියලා සෙරෙප්පු සද්දෙන් තේරුනත් රුසිත් මයුරුගෙ මග අවහිර කරාද කොහෙද.. ඊටපස්සෙ ඇහුනේ මයුරු දත්මිටි කන සද්දේ.. එයාට එච්චර කේන්ති යනවද..
" රිච්මන්ඩ් එකෙන් අයින් කරවන් ඉසිපතනෙට දැම්මත් තමුන් ඒකෙ කොල්ලෙක්ගෙ දතක් ගැලවෙන්න ගහලා ඉස්කෝලෙන් අයින් කෙරෙව්වා කියලා අපි නොදන්නවා කියලාද හිතේ..? "
