,,Nie zasznurujesz moich ust"

8 2 0
                                    


Czuje, że serce powoli rozpada się,
Gdy strach zamienia się w siłę.
Że wszystko znika daleko gdzieś,
A porażka za mną się wije.
Jak mam wykrzyczeć to co w sercu czuje,
Skoro świat tego nie rozumie?

Nie zasznurujesz mi ust,
Nie sprawisz, że zniknie ma pewność siebie.
Wszystko będzie wspaniałe znów,
Będę niczym gwiazda świecąca na niebie...

Te wszystkie słowa są dla mnie jak nóż,
Wbijająją się tak bardzo w serce.
Proszę jedynie o bukiet różowych róż,
O nic innego, nic więcej.
Nawet jeśli świat tego nie zrozumie,
Tylko ja te wszystkie słowa pojmuje.

Patrząc w dal o nic już nie proszę,
Wszystkie sekrety głęboko w sercu noszę.
Tyle emocji schowanych w duszy, lecz idealna twarz,
Smutek w środku, lecz na zewnątrz nieprawdziwa ja.
Do szczęścia żaden nie wiedzie skrót,
A dalej otacza mnie tyle przeklętych słów.

Do końca wierna, lojalna i dzielną,
Niech taką widzą mnie.
Lecz w środku smutki przed szczęsciem klęczą,
Kto wie ten niech wie.
Może kiedy wybije odpowiedni czas,
W idealnej walce przegra strach.

Głos, w którym słychać łzy,
Mówi, że mam po co żyć.
Ale co jeśli za tą zbroją jest lęk,
Co jeśli rajem jest wieczny sen.
Niech czekają kiedy potknę się,
ale ten dzień to nie mój sen...

Ale nie zasznurujesz mi ust,
Nie sprawisz, że zniknie ma pewność siebie.
Wszystko będzie wspaniałe znów,
Będę niczym gwiazda świecąca na niebie...

Perłowy naszyjnik - czyli zbiór wierszyOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz