Keyifli okumalar ballar...
Zevk için yazıyorum, hızlı ilerliyorsak takmayın kafaya.
🍯
Bir yandan ayağımı tekrar tekrar yere vuruyor diğer yandan saati kontrol ediyordum.Saat sekizde burda olacaklardı ve içimi saran garip bir sızı vardı.
Azra her saniye başı ters ters bakıyor durmamı söylüyordu.Bilmiyordu ki benim içimde ne fırtınalar kopuyordu.
On sekiz yıl sonra yeniden...
"Bana bak çitlembik, birgün olur da ayrıldık diyelim..."Emir'in bişey demesine fırsat vermeden küçük elimle koca kafasını vurdum"Hadi ordan koca kafa,ayrılmak yok hem büyüyüp evlencez ki biz!"Mutlu mesut ellerimi çırptım.
Koca adammış gibi karşıma dikilip "Kocaman adamım kızım ben! Hem sen benden küçüksün,Ben Pelinle evlenicem"Kafasını sallayıp sırıttığında gözlerime hücum eden yaşlara engel olmuştum,bir hışımla ayağa kalkıp saçlarımı burnuna gelecek şekilde savurdum"Bende Hakanla evlenirim ne var!"Saçlarımın kokusunu aldığı an ters köşe olan koca kafayla sırıttım,bu kadar zaafı olması beni ilgilendirmiyordu.Ben her halikularda üste çıkmalıydım, bu Gerizekalının altında kalmaya hiç niyetim yoktu!
"Kızım saçmalamasana!Sen benimsin benim!Ne olursa olsun benim!"İkimizde tekrar yere oturduğumuzda başımı omzuna yasladım "Birgün ayrılırsak yine de senin olur muyum?"Demiş koca kafanın cevabını beklercesine gözlerimi kırpıştırmıştım.
"Ne zaman nasıl olduğu önemli değil, çitlembik sen benim yanımdaysan benimsin!"Daha önce hissetmediğim bu hissi tattığımda"Ya değilsem o zaman ne olacak?"Diyip bakışlarımı kaçırdım"Eğer kalbim atıyorsa, benimsin Zeyno bunu hiçbir şey değiştiremez!"Arada bir sesizlik olunca konuşmak istemedim sonra,bu sesizliği saçma bulup "Abi?"Demiştim sorarcasına, kaşlarını çattıp "Ne abisi gerizekalı?"
Hızla ayağa kalkıp "Abim değil misin?"Demiş bulundum "Kocanım ben senin Kocan!Ne abisi"dediğinde,bir dediği diyerini tutmayan koca kafaya bakıp "Bir kere Abimsin sen ! Benim kocam Hakan!"Diyerek koşmaya başladığımda "Buraya gel, Allah'ın belası öldüreceğim seni!"Diyişi son duyduğum şeylerdi.
"Dünyadan Zeynoyaa,Dünyadan Zeynoya!"Duyduğum sesle geçmişin tozlu sayfalarını kapatarak göz kırpıştırdım "hıı?" Gibi bir ses çıkardığımda "Kapı çalıyor sanırım geldiler"Azra beni süzdüğünde beğenmiş olacak ki "Dehayden kalk zilli,bakalım neler olacak"Ellerini birbirine vurup çırptığında, zorla da olsa beni de ayağa kaldırdı.
Bismillahirrahmanirrahim.
Tüm ev ahalisi ayaklandığında,kapıyı açmak üzere giden bir ben vardım.Derin bir nefes aldığımda içimdeki özlem nefretimi bastırıyordu.
Her ne olursa olsun onu görmeyi herşeyden çok istiyordum.
Tam kapıya yaklaşmış açıyordum ki içimi saran garip duyguya engel olamıyordum.Onu görmek istiyordum o zaman neden onu görmek için iki adım atamıyordum?
"Çızum sakin ol dâ aç şu gapiyi,ağac olduk ha buraya!"Diyen babam beni gaza getirince kapıya ilerledim.
İlerledim.
İlerledim.
Ve kapı kolunu açmak için elimi uzattığımda nihayet kapı aralanmıştı.Gözlirimi yumduğumda "SÜPRAAAAYZZZZ!" Diye bir ses duydum.
Bir dakika?
Bir dakika...
Bu amcamın sesiydi!
"Beni bu kadar sevduğunizi biseydum,daha erçen gelurdum"Diyen amcama ters ters bakıp salona ilerledim,herkes aynı şekilde ters bakışlarını iletince amcam "Ula ne dedim ben şimdik!"Diyerek salondaki yerini aldı.
"Bu kapı neden açık?"Diye bir ses duyduğumda teyzemin de nihayet eve teşrif ettiğini anladım.Abim beni yanına çektiğinde şalımın üzerine derin bir öpücük kondurdu"Merak etme güzelim,geldikleri gibi gidecekler"Dediğinde tebessüm ettim.
Abim güven demekti.
"Şışttt Cemile bu ne güzellik,taş gibi olmuşun heee"Lap diye salona dalıp annemin yanına oturan teyzeme cevap vermedim.
Kalbim yerinde durmazken veremezdim de.
Alnımı ovuşturduğumda "Abla en sevdiğin yemek ne?"Diyen Emrah'a şaşkın bakışlarımı gönderdim "Ne alaka be Domtisim?"Şaşkınlığımı sesime yansıttığımda "Okuldan ödev verdiler abla,en sevdiğim yemeği yaparken videoya çekip öğretmenime atacam"Kaşlarımı çattım"Neden benim sevdiğim yemeği yapıyorsun ki?"En kocamanından gülüp güneş gibi parlayan dişleri göründüğünde yanıma gelip oturdu"Çünki ben yemek seçmem"Tüm aile gülmeye başladığında sarı saçlarını karıştırıp gülümsedim.
Tam cevap verecekken"Menemen"Diye bir ses duydum.
Hı?
Bu duyduğum ses?
"Arkın oğlum hoşgeldin"Diye bağıran annem beni sarsarken kafamı çevirip olduğu tarafa bakamıyordum.Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atarken,içeriye doluşan siyahlı adamlar karşımdaki koltukta yerini aldığında şokla gözlerimi kırpıştırdım.
Neler oluyordu?
Abim elimi tutup beni olduğum yerden kaldırırken annemin Melek teyzeye koşuşu kalbimi sızlattı.Babam Baran abiyle tokalaşırken,Arkının kardeşi Ecirin Emrahı ilk defa görmenin heyecanıyla yanaklarına yapışmıştı.
Anneannem Arkına sarılırken abim de melek teyzenin kendisini övmelerini dinliyordu.Kalbim artık atmazken karşıma dikilen Emir artık nefesimi kesmekten fazlasını yapıyordu.
Gözlerim titrekçe gözleriyle buluştuğunda,sesli yutkunuşunu duydum "Kırmızı yakışmış"Dediğinde,duramadan salonda,hızla çıktım odadan.
Bu kadar adranelin bana yeterdi,amcam'ın "Nereye çız daha garbuz kesecektik" Diye söylenmesine aldırış etmeden odama çıktım.
Kapıyı kilitleyip sırtımı kapıya yasladığımda,kapının arkasında ki nefesi hissediyordum...
Azraydı değil mi?
Yani inşallah
************
Evettt ballar oy ve yorumlarınıza muhtacızzz
Muaaaahhhhhh 💋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAYBAŞTAN+18
Action"Bu gözler ne renk?" "Dolar yeşili" ? "Mal mısın oğlum mavi işte"
