MARİA | GxG

12.

Melek onaylarcasına kafasını salladığında artık kendimi harekete geçirme zamanımdı.

Benden başka kimsenin bilmediği olan çıkış kapısına ilerledim normal çıkış kapısının tam tersi yönde olduğu için arkadaşlarım nereye gittiğimi anlamaya çalışıyorlardı.

Uzun koridordan geçtikten sonra çikis kapisina dogru ilerledim. Disarda öylece bejleyen adamlarimdan bir tanesinin yanina gittim. Bana anlamsiz bos gozlerle bakiyordu bende hemen konuya basladim zaten.

"Maria Avci'nin ablalari buralarda bir yerde onlari cabucak bulun bana getirin."

"Emredersiniz efendim."

Adamim hemen digerlerinin yanina gidip onlara anlatti digerleri bir sure bana baktiktan sonra hemen ise koyuldular. Bu sirada bende az once Maria için oturdugum simdi ise onun ablalari icin oturacagim yere gectim.

Ben oturdugum gibi bir taraftan kursun geldi cam eger kirilmaz olmasa suan ben olebilirdim ama bu beni oldurmeye yetmedi tabi. Silah sesin geldigi tarafa adamlarim gitti bazilari diger taraftan bazilarida direk o yone dogru ilerlediler.

Peki bu Marianin ablalari salak felan mi tek baslarina gelmisler? Arkamdan ayak sesi gelincebgulumsedim arkama hile donmeme gerek yoktu bu Marianin ablalarindan biriydi. Kahvemi yudumlamaya devam ettim rahattim beni oldurmezdi yapamazdi.

"Buyuk olan ablan mi gonderdi seni kucugum?"

"Evet boyum kisa oldugu icin hizlica gele bilir misin oda sonradan bana katilacak."

"Oyy yerim sizi ben ne kadar tatli sesin var senin oyle."

Arkama dondum 9 yasindaki bir kiz cocugu onun oldugunu biliyordum bu kizi gondermislerdi cunku kizi kullanip onlara karsi tehdit edicektim. Normalde evet guzel fikir ama onllar bunu yapmami istedikleri icin yapmayacaktim.

Bu kizin beynine chip takilmisti kucukken nereye gittigini bilelim diye tabi ben bu chipin biraz ayarlariyla oynamis olabilirim. Onlara suanda benim konustuklarim gitmiyordu onun yerine kendi sesimden baska bir ses kaydetmistim onlar suanda o sesimi duyuyorlardi.

Tabi bu kucuk kizimizinda farkli bir sekilde konusmasi onlara gidiyordu. Anlamalari uzun surmezdi ama benim icin muhtemelen yeterli olurdu.

"Ismin ne senin?"

"Yeliz."

"Yelizcim seni Maria ablanin yanina gotureyim mi?"

Yelizin gozleri aydinlandi muhtemelen Mariayi çok seviyordu bende bi ara sevmistim beni kullanmasaydi devamda ederdim.

"Evet lutfen Mina abla beni Maria ablama gotur"

Kahvemden son 1 yudum alip Yelize yaklastim elimi uzatip ona elimi tutturdum. Kucuk cocuklari severdim onlarin bi zarari yoktu ama insanoglu baslarina ne gelirse suclari bu cocuklara atarlardi cunku bu cocuklar saftir kotulugu gormemistir.

Bu cocuklar buyuyunce ya kotulugun ta kendisi olucakti yada hayattan kopmus biri. Yelizle birlikte Maria ve arkadaslarimin oldugu odaya dogru ilerledik. Ben yolda gelirken Mariayi cozmelerini istedim kucuk bir cocuk ablasinin baglanmis bir sekilde gormek istemezdi.

Olduklari odaya varinca kapidan iceriye gectik Arda istedigimi yapmis Mariayi cozmustu. Yeliz Mariayi gordugu gibi ona dogru kostu ve sarildi. Maria bir taraftan saskin bir tarftanda kardesini ozlemis bir sekilde ona sariliyordu.

Digerleride saskindi ama Maria kadar degil. Ben ise mutlu mutlu gulumsuyordum bir cocuga zarar veremezdim bir cocugu uzemezdim bir cocugu kullanamazdim. Onun sevdiklerinin yaninda olmasina ihtiyaci vardi ve bende suan onu yapiyordum.

Yelizle Maria ayrildiginda Maria bana tesekkur edercesine bakti ben ise sadece kafami hafif salladim. Simdi diye bilirsiniz belki salak misin seni kullandi diye ama yapamazdim hala onu seviyordum.