Fenerbahçe konuşmaları (çoğu düz hikaye)

-9-

415 okura ulaşmışız çok teşekkür ederim...

Sebastian'dan 

Kent geri çekildiğinde hayatı sorgular bakışlar atıyordum etrafıma fakat yavaş yavaş yüzümde kocaman bir yanma hissi oluştu buradan domates kadar kızardığımı anlayabiliyordum.Kent kıkırdayarak "Seba gerçekten bu hallerin çok tatlı" küçük bir tebessümle Kent'e sarıldım tabi oda bana. 

"saat kaç"

"ne biliyim telefonumu ver bakıyım"

"Kent duvarda saat var"

"doğru"

...

"saat 6"

"çok erken uyanmışız belli"

"hm hm"

"ağrı kesicimiz varmı evde"

"niye ki?"

"başım ağrıyo Ryan"

"çok mu?"

"sence ne kadar"

"orta"

"bir üst"

"tamam tamam beni burada bekle geliyorum hemen"

"tamammm"

Kent gideli 1-2 dakika  olmuştu bile en sonunda geldi

"var mıymış"

"evet"

"iyi ver o zaman"

"ölmede"

"ölmem sen varken merak etme"

"iltifat olarak kabul ediyorum Seba"

"..."

"of of çok sıkıldım"

"bende şu ilacını içsene ya"

"iyi tamam ya"

-----------

5 saattir koltukta oturmuş bakışıyorduk Ryan'la dışarı çıkalım mı? dedi kısık bir sesle Ryan.İyi iyi git giyin o zaman.Benim hazırlanmama gerek yoktu zaten hala Kent'i bekliyodum bu niye hep geç kalmak zorunda yaaa diye geçirdim içimden.Uzun bir bekleyiş sonunda Kent gelmişti adam karizmanın öz evladı sanki ne giyse çok iyi duruyor.Kent'e uzun uzun bakarken bir anda "hadi çıkmıyo muyuz ya" dedi. İyi iyi geldim bekle koltuktan kalktım ve kapıya doğru yürüdüm tam ayakkabılarımı giydiğim esnada telefonum çalmaya başladı Kent açmam için telefonu bana uzattı.

"Kent sen aç ve diyafona al öyle konuşurum"

"he bide kim arıyomuş"

"Ferdiii"

"neden üç 'i' "

"bilmiyorum öyle daha samimmi geldi"

"tamam açtım"

Kent telefonu açtığı anda  "SEBAAAAAĞĞ" diye bir ses yükseldi. Aynı şekilde bende EFENDİM FERDİİİİ diye bağırdım Ferdi nefes nefese kalmıştı ve gülerek bizim oradaki kafeye gelsenize, hemmm Arda'da geldi konuşuruz öyle dedi. Bende gülerek peki geliyorum dedim.

"insan Ryan'da var der"

kıkırdadım tamam hadi naz yapma Ryan dedim. Bir kaç dakika sonra varmıştık Mert Hakan bizi gördüğünde kocaman bir gülümsemeyle el salladı bende ufak bir tebessümle yanlarına doğru gittim Kent arkada siyah kıyafetleri ve gözlüğüyle koruma gibi geziyordu adeta,oda onun moda zevki ? Arda gülerek merhaba Sebastian abi dedi. Bu çocuğu çok seviyorum ya Ferdi bizi Arda ile tanıştırdığı günden beri gerçekten çok tatlı,saygılı ve efendi bir çocuktu en önemlisi göz rengi benim gibi yeşildi ( !!Yazarınızın gözlere takıntısı yok tamam mı ? özellikle yeşillere !! )  sevinçle sanada merhaba Arda tekrar görüşmek güzel  dedim. Hızla Ferdi'nin yanına oturdum. Mert Hakan ve Kent konuşmaya dalmıştı Arda'da bana İspanyayı anlatıyordu bende onu heyecanla dinliyordum 5 dakika sonra Ferdi kulağıma eğildi ve "Seba siz geçen gün Barış'la ne konuştunuz" albeni "ne albenisi" dedi Ferdi şaşkınlıkla Ferdi'yle çok uzun süre bakıştık Mert Hakan ve Kent konuşmayı  Arda ise bir şeyler anlatmayı bırakmış bizi izliyordu Kent'e bakmasam bile bakışlarını çok kötü üzerimde hissedebiliyordum Ferdi yalancıktan öksürerek biz dışarda konuşalım bence Sebastian dedi kısık bir sesle başımla onayladım ve kendimizi dışarı attık Ferdi'ye orada olan her şeyi gülerek anlattım cidden Ferdi en iyi arkadaşımdı Fenerbahçe'ye geldiğim günden itibaren benle çok ilgilenmişti ve bir anda 

"Ferdi" dedim çok hafif ağlamaklı bir sesle

"efendim seba ?"

"ben her kent dendiğinde kızarıyorum normal mi ?"

"aa şey evet!"

"neden peki "

"Seba siz sevgilisiniz?"

"doğru ama bu farklı"

Ferdi sorgulayan bir gözle bakıyordu bana gerçekten yanlışlıkla bir gün Ferdi'yi yiyecektim hafiften esen sıcak rüzgar yüzümüze vuruyordu ortamdaki değişik havayı kaldırmak için bide ben beyaz tenliyim çok belli oluyo  dedim üzgün bir sesle Ferdi ise gülerek sen çok utangaç bir çocuksun seba dedi ve  ardından sorgulayan bir sesle ama Kent ... ama Kent çok soğuk ve agresif biri, yaa öyle deme çok ponçik biri o dedim. Ferdi'de kıkırdayarak sorunda o ya zaten senin yanında kimsenin yaşamayacağı bir değişim yaşıyor sana inanılmaz nazik ve temkinli davranıyor vayy şimdi anladım hadi içeri geçelim ama bir şey daha var dedim. Seni dinliyorum dedi bu sefer Ferdi... Aslında biz az önce uzun uzun bakıştık ya bana çok kötü baktı iliklerime kadar işlendi resmen. Bu sefer Ferdi ile olan konuşmamızı Arda bozdu " Ferdi abi , Mert abi ne konuştular uzun süre git çağır şunları dedi" Ferdi minik bir tebessümle peki Arda hemen geliyoruz dedi. Arda gittikten sonra fısıldayarak şimdi tip tip bakacak kesin dedim. Ferdi'de "neyse neyse hemen yanlarına gidelim iyice şüphelenirler şimdi" diyerek kolumdan tuttu.

-----------------------

Koltuğa oturduğumuzda Mert Hakan bize bakarak "ne konuştunuz öyle ya  merak etmedim değil doğrusu"  dedi. Zaman su gibi akıp geçmişti ne ara saat 15.23 olmuştu? biraz daha oturduktan sonra eve doğru yol almaya başladık ben önde Kent arkada yürüyorduk

----------------------------

674 kelime bir kaç gün sonra yeni bölüm atarım (BELKİ)  sizi seviyorum sağlıcakla kalınnn <3