Öğretmenim

Sezione 22

yeni bölüm geldi

BU NE SICAK?!

uyuyayım diyorum, uyunmuyor bile sıcaktan
Ve gün geçtikçe daha da sıcak oluyor

Yaz aylarını sevmiyorum, en iyisi bahar abi ya

iyi okumalar 🍯

🎶 İncir ve Kan- Randova

༺༻

Ağlamaktan gözlerim acırken, yağmur daha da şiddetlendi.

Tek başıma savaşmama izin vermecekti, söz vermişti.
Boğuluyor gibi hissediyordum.
Tek başımaydım.

Saniyeler dakikaları kovaladı.
Kırk beş dakikadır otobüs durağında ağlıyordum.

O kız da gitmemişti. Bir çok otobüs gelmiş gitmişti.
Beni mi bekliyordu?

"Ağlama artık. Gözlerin de mi acımadı. Geldiğinden beri ağlıyorsun, sana bir faydası da yok ki. Tek başına ne kadar daha duracaksın burada, ara birisini"

Açmamıştı.
Aramıştım, ama açmamıştı.

Bir şey söylemedim, o da başka bir şey demedi.

Dakikalar sonra telefonumun sesi duyuldu.
Göz yaşlarım yüzünden bulanık görünen ekranda onun ismi vardı.
Aramayı yanıtlayıp telefonu kulağıma götürdüm.

"Güzelim, açamadım. Telefon yanımda değildi. Ne oldu?"
"Demir,"

Ağlamaktan sesim kısılmıştı, hıçkırıklarım yüzünden ismini bile doğru dürüst söyleyememiştim.

"Mercan? Ne oldu?! Neredesin?!"
"Beni alır mısın? Ben duraktayım"
"Hangi durak?"

Arkadan gelen sesler ile evden çıktığını anladım. Saniyeler sonra araba sesi duyuldu.

"Evin, yanında ki durak"
"Geliyorum güzelim"

🎭

Neredeyse yarım saat sonra durağın önünde duran araba ile gözyaşlarımı sildim bir kez daha.

Hemen ardından kapısı açıldı arabanın ve Demir indi. Koşar adımlar ile yanıma geldi.

"Güzelim, iyi misin? Bir yerine bir şey mi oldu? Birisi mi bir şey yaptı?"

Onu gördüğümda ağlamam duracağına daha da şiddetlendi.
Kelimeleri bir araya toplayamazken hemen yan tarafımızda bekleyen kız cevap verdi.

"Yok be, bir şeyi yok. Birisi üzmüş, kavga etmişler sanırım. Fiziksel değil"

Hava şartları ve saat yüzünden sokakta bile sayılı insan vardı, durakta da sadece biz vardık.

Demir kafasını sallayıp, bana döndü tekrar.
Demir bir kolunu sırtıma, bir kolunu da bacaklarımın altına dolayıp beni kucağına aldığında hiç sesimi çıkarmadım.

🎭

Evin önünde durduğumuzda Demir bana döndü.

Bir şeyler söylemek, sormam istiyordu. Ama yapamıyordu.
Sessizce kafasını iki yana sallayıp arabadan indi.
O dolaşmadan bende arabadan indiğimde, arabayı kilitleyip kolunu belime doladı.