Yine yalnızım sadece duvarlar ve ben bir ev arkadaşımın olmasına rağmen sanki evde tek yaşıyor gibiyim. Bu arada benim adım Can. 18 yaşıma yeni basmama rağmen dünyayı yeni tanıyor gibiyim. Disleksi denilen garip hastalıktan bende de var ama üniversite hazırlık okumama rağmen bu hastalığın hiç bir zararı nı görmedim. Kapı çaldı. Büyük ihtimalle Zafer geldi. Zafer benim bahsettiğim ev arkadaşım. Kendisi benle aynı yaşta. Nerdeyse ilk okuldan beri beraberiz. Hani kardeşim dediğiniz arkadaşlar ınız vardır ya Zafer benim kardeş terimini kullanabileceğim tek kişi sanırım. Zafer bana bakıp:
-"Yemek te ne var" diye sordu
Hay aksi yemek yapmayı unutmuştum bunu Zafere söylediğimde ne tepki vericekti acaba. Kızacakmıydı?? Yada bi kardeşin yapması gerektiği gibi aldırmayıp dışarıdan yemek mi soyliycekti??
-"Zafer ben yemek yapmayı unuttum"
Bunu söylediğimde bir yüzüme bir halı ya baktı
-"Pizza cı nın numarası neydi??" diye sordu
İşte gerçek kardeş.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Trajedi
Non-FictionHerkese selamlar :) Aslında bir hikaye ile karşınıza çıkacağım hiç aklima gelmezdi. Bu arada tanıştığımıza memnun oldum benim adım Deniz. Ve bu da Trajedi adlı hikayem.
