Trajedi

Bölüm: 3

Şuan arabadayım. Yanımda az önce bana sarılan kız. Yol boyunca hiç konuşmadık. Utancı kıpkırmızı olan suratından belliydi. Ama ona kızmıyordum hatta mutluydum. Derken evime geldik ondan numarasını istedim. Sanki sormamı bekliyormuş gibi telefonumu elimden alıp arama bölümüne numarasını yazıp kayıt etti.
Tam arabadan inip torbaları alacktım ki karşıdan bana bakan Zafer i fark ettim. Zafer hem gülümsüyor hemde kim bu kız der gibi bir bakış atıyordu. Onu aldırmadım ve torbaları eve taşıdım. Ben kızın gitmiş olduğunu zannediyordum. Dışarıya baktığımda kızın gitmiyip beni beklediğini fark ettim. Hemen aşağı koşup kıza neden gitmediğini soracaktım ki kız bana sarılıp yanağıma bir öpücük kondurdu. Daha kızın adını bile bilmememe rağmen ilişkimiz bu kadar ilerlemişti. Bende o romantik anı bozup sordum:

-"İsmini öğrenebilirmiyim"?

-"İsmim Serenay. Senin adın ne."

-"Benim ismim de Can 18 yaşındayım"

İnanamıyordum sanki az önce sarılan o değilmiş gibi bana soğuk davranıyordu. Ama bunu hiç kafama takmadan aklımdaki diğer soruyu soracakken o benden önce davrandı ve sordu:

-"Sevgilin varmı ??"

-"Hayır. Peki ya senin??"

-"Hayır. Aslında bi ilişkiden yeni çıktım sayılır"

-"Hmm. Bu biriyle çıkamıcağın anlamınamı geliyor" bu sorunun cevabını gerçekten çok merak etmiştim.

-"Tabikide hayır" şimdi cidden rahtlamıştım.

Tüm bu olay sırasında Zafer in bizi izlediğini fark etmemiştim. Zafer hem gülümsüyor hemde gururlu bir baba edasıyla bana bakıyordu ona göz kırptım ve ardından içeri girmesini işaret eden bir bakış attım. Zafer bunu anlamış olacak ki balkondan ayrılıp içeri doğru yürüdü. Hala göz gözeydik. Onun gözlerinin içi parıldıyor ve mutlu olduğu belli oluyordu. İşin garip tarafı ise yeni ilişkiden çıkmış bir kişinin bu kadar rahat olmasıydı. Bu iki anlama geliyordu ya beni eski sevgilisinden daha çok seviyordu yada onu unutabildiği için mutluydu.