Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Annem ve babam yan yanaydılar...
Yani annem ölmemiş miydi? Bana bunca yıl herkes yalan mı söyledi?
Ekranın başında kalakalmıştım öylece, bunca yıl oyun oynanmıştı bana! Peki neden? Ben onların çocukları değil miyim?
O anda aklıma duru ablaya sormak geldi ve hemen onu bağırarak çağırdım.
"Ne oldu kumsal bir şey mi oldu!"
"Oldu!" dedim parmağımla ekranı göstererek. Oda hemen gösterdiğim yere bakarak benim gibi tepkiler verdi.
"Duru abla hiç şaşırmış gibi yapma, biliyordun değilmi? En başından beridir sende her şeyi biliyorsun."
"Kumsal sana yemin ederim bende şimdi görüyorum bitanem." diyerek ellerimi tuttu.
"Hayır sana güvenmiycem" hızlı hızlı nefes alıp vererek konuşuyordum.
"Çünkü...çünkü SİZ BANA OYUN OYNADINIZ!" diyerek bağırdım ardından içinde kulaklığım ve birkaç eşyamında olduğunu bildiğim çantamı alarak evden çıktım.
Gece çok geç olduğu için duru abla beni durdurmaya çalıştı ve hatta sokakta durmam için peşimden geldi ancak ben hızlı davranarak kurtulmayı başardım.
"Sakın arkanı dönme, sana sadece birkaç bir şey söyleyip gidicem."
Evet bu ses o sesti! o günkü adamın sesiydi bu!
"Sana oyun oynadılar, her şeyi senden saklıyorlar."
"Kimsin sen?"
"Benim şu anlık kim olduğum mühim değil, ama sana oynanan büyük bir oyun var kumsal bunu bil."
"Sen kimsin ve bunları nereden biliyorsun?" diye sordum diğer yandan ağlamaya devam ederek.
"Kumsal, eğer gerçekleri öğrenmeye kalkarsan çok acı çekersin ama sana her şey için yardım edeceğim." ve devam etti;
"Şimdi eve geri dön ve bu olayları hemen çözmeye bak aksi takdirde buralar seni yakacak."
Ve o sırada sırtımdaki sırt çantama bir şey koyduğunu hissettim. Ağlamayı kesmiştim ve oda gitmişti. Onun dediği gibi eve geri dönmeye karar verdim ama dönene kadar düşüncelerim beni bırakmadı 'Buralar seni yakacak'...
&&&&&&&&&&&&&&
Sabaha kadar neredeyse hiç uyuyamamıştım, sürekli düşünüyordum. Bu isimler artık annemin ve babamın yeni isimleri olmalıydı, peki neden böyle bir şey yapmışlardı?
Öğlene doğru kahvaltı yapmak için mutfağa gittim ancak ne duru abla nede ben ağzımızı açıp tek kelime etmiştik. Bugün günlerden pazardı yani okula gitme bahanesiyle evden de kaçamazdım. Odama çıkıp Fransa'ya gidip onlara nasıl ulaşacağımı düşünmeye başladım.
