Gök ve yer yaratılmadan önce, her şeyin ama her şeyin öncesinde sonsuz bir siyahlık vardı. Zamansız Paintlerde yaşayan Kazan Ana'nın ruhu, bütün bu sonsuz siyahlığın içinde varlığını sürdüren kutsal ateşte kavruluyordu.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kazan Ana, sonsuzlukla kutsanmış zihninde bütün bir varlığı pişirdi. Fokurdayan yıldızlar, galaksiler ve bulutsular bütün bir siyahliğin içine akıp Zamansız Paintlerin olduğu her yere yayıldı. Zamansız Paintler aydınlık varlıklarla dolup taşarken o anlara Kazan Ana'dan başka şahitlik eden hiçkimse yoktu. Kazan ananın kutsal ateşi, bütün bir yıldızları besledi.
Ama sonra, evrenin tuzu fazla geldi. Kazan Ana'nın ebediyen fokurdayan zihninden çıkan bir varlık, Zamansız Paintlerdeki uzak ve ücra bir yerde yaşam buldu. Bu yaşam formu ilk nefesini aldığında varlığın baharatsız, tatsız ve tuzsuz olduğunu fark etti. Hiç şeker ve tuz yoktu. Bu yüzden Kazan Ana'nın huzuruna çıktı. Kazan ana ise bu esnada Zamansız Paintlerdeki ücra bir gezegende kendi kazan suretinden canlılar yaratıyordu.
Yeni doğmuş yaşam formu, Kazan Ana'nın şeker ve tuz yaratması için ona yalvardı. Kazan Ana ona merhamet edip yakarışına kulak verdi ve kutsal ateşini harladı. Fokur fokur kaynayan zihninde şeker ve tuz oluştu. Şeker ve tuz, bütün bir Zamansız Paintlere yayıldı. Yeryüzünde kazan ananın suretinden yaratılmış ilk insan olan Lilyela, bu şekerlerin tadına bakınca onları çok sevdi. Diğer insanlar da bu şekerlere bayıldı çünkü yeryüzüne yağan bu şekerler kutsal bayram şekerleri görünümüne sahipti.
İnsanlar, şekerlerin tadına bakmaya devam ederken, Kazan Ana'ya yalvaran yaşam formu yeryüzüne indi. İnsanların şeker yiyip zayıfladığını fark ettiğinde onları Kazan Ana'nın yolundan saptırdı. Yeryüzünde kendine ait bir tapınak kurdu. Bir zamanlar Kazan ana'dan geldiklerine inanan insanlar artık o varlığın kurmuş olduğu tapınağa gelmeye başlayacaklardı. Tapınağa giren ilk kişi ise, yaratılmış ilk insan olan Lilyela olacaktı. Çağlar geçtikçe insanların tapınmaya başladığı bu yeni tanrı, Kolonyathethus adını alacaktı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kolonyathethus, sahip olduğu kutsal kolonya gücüyle yeryüzündeki insanları takdis etti. Kutsal kolonyada yıkanan insanlar, şekerin bedenlerinde sebep olduğu zayıflıktan arınmaya ve daha az hastalanmaya başladı. Kendilerine verilen bu güç karşılığında yapmaları gereken şey ise, Kolonyathethus'a ebediyen hürmet etmekti. Kutsal kolonya tanrısının bütün bir kudretiyle insanlığa düşürdüğü gölge, uzun yıllar boyunca hissedilecekti. Devir, Kolonyathethus'dun devriydi ancak her dönemin bir başlangıcı olduğu gibi, bir sonu da olacaktı.
