Vazgeçmem ✨

46

dün gece saat beşte yazdıklarımdan dolayı kendimden tiksiniyorum bu yüzden bi süre smut yazmıycam elim ayağım titriyor yarabbim 🥲

☆☆☆☆

*sabah oldu Holofira uyandığında kendini Orhanın kendisine ahtapot misali sarılmış kollarında buldu aslında hiç kalkmak istemiyordu çok yorgundu ama Orhan'ı göndermesi lazımdı sonuçta atasının gözüne yeniden girmeliydi

☆☆☆☆

*sarayda ise büyük bir gerginlik söz konusuydu Orhan ve Holofira'nın kestelden çıktığı haberinin gitmesi pek uzun sürmemişti herkes ne yapacağını düşünüyordu

Malhun:nereye gitmiş olabilir ki bunlar

Bala:bizim mülklerimizden bir yere gitmemişler belli ki yoksa haber gelirdi

Malhun:o vakit nereye neden gitsinler Allah korusun ya bize kızıp küffarın eline düştülerse

Bala:yok canım sende

Malhun:bilmiyorum öfkeyle kalkan zararla oturur

Osman:yok,Orhanın kanı deli akar lakin asla ihanet etmez aynı zamanda gelinimde yanındadır ben Orhan'ı az çok tanıyorsam ne yapacağını çok eyi biliyorum

*malhun ve Bala merak ile birbirine baktılar

Malhun:nedir beyim

*diyince osman güldü

Osman:böyle bir durumda olan herkesin yapacağını

Bala:yani??!

*osman sadece güldü

☆☆☆☆

*holofira yorgun olmasına rağmen yataktan kalkmaya karar verdi tam bi hamlede bulundu ki Orhan izin vermedi daha çok sarıldı

Holofira:Orhan yatmanın sırası daha kahvaltı edicez yola çıkıcaz hadi

*orhan uykulu bir sesle yanıt verdi

Orhan:yolda yaparım ben kahvaltıyı kal yanımda biraz daha

*holofira aslında kalmak istiyordu ama erkenden yola çıkmalılardı sonunda Orhanın kollarından kurtulup ayağa kalktı

Holofira:şimdi yatmanın sırası değil hadi bakalım beylikten kovulmuş bey

*dedi ve üstünü değiştirmek için dolabı açtı Orhan ise yavaş yavaş kalktı

Orhan:tamam hadi öyle olsun

*diyip oda üstünü değiştirdi yanlarına bir kaç erzak alıp dışarı çıktılar planları imparatoru bulmaktı imparatoru bulup yerini Osman beye bildireceklerdi böylece tekrardan güven kazanacaklardı atlarına binip yola çıktılar Orhan'ın imparatoru gördüğü yere gittiler orayı incelemeye başladılar bir iz arıyorlardı uzun araştırmalar sonunda buldular ve izleri takip etmeye başladılar

*izler bi karargaha kadar onları götürdü lakin karargah terk edilmişti büyük ihtimalle planlarını yapıp karargahı boşaltmışlardı

Orhan:bir bakalım belki bi harita marita bir şey buluruz

*diyince Holofira başını salladı karargahı incelemeye başladılar derken Orhan bir pusula gördü ve Holofira'yı çağırdı Holofira pusulayı inceledi

Holofira:bu pusula güneyi gösteriyor

Orhan:evet bende fark ettim herhal güney yönünde bir yere gidecekler

Holofira:ama nereye?düşün bakalım güney yönünde hangi mülkler var

Orhan:kestel ve kite vardır lakin oralar bizim mülkümüzdür

Holofira:başka bir yer daha var

Orhan:Mudurnu vardır!!

Holofira:evettt

Orhan:tabi ya buradan en rahat ve en güvenli gidilebilecek yer orasıdır hemen beyime haber etmek lazım

*diyip atına yönelecekken Holofira durdurdu

Holofira:dur ilk önce bir emin olalım bence imparatoru bulmak dışında başka bir şey daha yapabiliriz

*orhan anlamamış bir tavırla Holofira'ya baktı

Holofira:diyorum ki hazır imparatoru bulmuşken Mudurnu'yu da fetih ederiz bi taşla iki kuş

*orhan'ın yüzündeki gülümseme daha da büyüdü ve Holofira'ya sarıldı

Orhan:teşekkür ederim

*dedi mutlulukla Holofira'da güldü

Holofira:teşekkürü bu dediklerimi yaptıktan sonra ederisin haydi

Orhan:tamam o vakit imdi mudurnuya gidiyoruz orayı inceleyip plan oluşturup beyime

Holofira:aynen öyle

*orhan pusulayı cebine koyarak atları getirdi ve mudurnu'ya doğru yola çıktılar gizlice mudurnu'ya girdiler ve incelemeye başladılar orhan gizlice gördüğü yerleri çiziyordu uzun süreli yürüyüşün ardından büyük bir kalabalık gördüler kalabalık

"İmparatorumuz çok yaşa"

*diye bağlıyorlardı Orhan ve Holofira birbirine baktılar ve gülümsediler hemen kalabalığın arasına sızıp imparatora baktılar imparator düşündüklerinden çok daha heybetli yakışıklı ve güçlüydü ve dünüldüğünden çok daha zekiydi imparatorun yanında Agustus'ta vardı tezavradlar bitince imparator kaleye girdi çok alçak gönüllü hiç acımasız olmayan bir komutandı halkını gülerek selamlayarak kaleye girdi

*halk dağıldı Holofira ve Orhan'da atlarına döndüler atlarına binerken çok sevinçlilerdi hemen saraya doğru yola çıktılar sarayın önüne geldiklerinde atlarından indiler Orhan elinde sıkı sıkıya haritayı tutuyordu derin bi nefes aldı ve heyecanlandı Holofira onun bu halini görünce yanına yaklaştı

Holofira:bu kadar heyecanın lüzümü var mı

Orhan:Holofira sence beyim beni affeder mi

*diyince Holofira sırıttı

Holofira:bu kadar çabaya affetmezse onun sorunu sen elinden gelenin en iyisini yaptın ne de olsa

*orhan biraz olsun rahatladı Holofira'nın elinden tuttu tam içeri doğru adım atıcaktı ki durdu ve pişkin bir gülümseme ile

Orhan:bi tane şans öpücüğü alabilir miyim 🥹

*dedi Holofira duraksadı Orhanın o halini görünce güldü ve yanağına bir öpücük kondurdu orhanda Holofira'nın yanağından öptü ve içeri girdiler...

☆☆☆☆

tamam biraz tarihten sapmış olabilir son sahne ama tatlış oluyor 🥹🥹🎀🎀