Vazgeçmem ✨

44

hahahahhahaha

☆☆☆☆

*aradan tam bir ay geçti lakin hala Orhan'dan haber yoktu Holofira gün geçtikçe endişeleniyordu arada onu sakinleştirmek ve moral vermek için hatunlar geliyordu ama nafile artık uyuyamaz uykularından uyanır olmuştu Orhan'ın ahvalini çok merak ediyordu ve başına bir şey geleceğinden korkuyordu

*amma gerçekten de gelmişti Orhan gittikten 10-15 gün sonra imparatoru bulmuştu lakin imparatoru buldukları fark edildiği için dönüş yolunda çok büyük bir baskın yemişlerdi anca üç alp ile kurtulmuş doğrudan Yenişehir'e gitmişti beyine haber vermek için perperişan yorgun bir şekilde beyinin odasına gitti

*olayları anlatması ile bir tokat yemesi bir oldu Orhan başını sağa çevirdi yediği tokatın etkisinden çıkmaya çalışıyordu fakat Osman fırsat vermeden

Osman:birde sana devleti mi emanet edicem!!! daha otuz alpe sahip çıkamamışken!!!!nasıl bir rezilliktir bu

*orhan başını kaldırıp beyine döndü hiç bozuntuya vermedi

Orhan:beyim günlerdir buraya varmaya çalışıyordum yolda neredeyse şehit düşecektim lakin size nerede olduklarını söylemek için-

Osman:sence hala aynı yerdeler Orhan!!!şimdiye nereye gitmişlerdir kim bilir!!!! sana bir vazife verdik yerine getiremedin üstüne üslük ardındakileri de kaybettin!!!

*derken neredeyse saray inliyordu Orhan cevap vermedi ağzındaki kanı sildi Osman ise eli ile sertçe kapıyı gösterip

Osman:YIKIL!!!

*diye bağırdı Orhan arkasını dönüp gitti sinirle atına doğru ilerlerken hatunlar gördü

Malhun:oğlum hayırdır

*dedi ama nafile Orhan duymuyordu tek derdi bir an önce çekip gitmekti hemen atına bindi atına vurup son hızı ile kestele ilerledi

*kestele vardı atından inip hemen içeri girdi Holofira ise o an bahçedeydi Orhanın hışın ile içeri girdiğini görünce çok sevindi ama niye bu kadar hızlı ve sinirliydi hemen arkasından gitti içeri girdiğinde plan(harita odasından gelen sert kapı kapatma sesini duyunca içi titredi Orhan odada ne gördüyse parçalıyordu haritaları attı masaları yıktı duvarlara vurdu

*holofira bu sesleri duyunca koşarak odaya gitti kapıyı açıp Orhan'ın boynuna atlayınca Orhan'ın öfkesi bi anda ağlamaya dönüştü Holofira düşmesin diye tek eli ile belini kavrayıp ayaklarının üstüne kendini bıraktı ve başını eğdi ve Holofira'ya sarılarak ağlamaya başladı Holofira'da orhana sarılıp başını okşadı

Orhan:özür dileri-

Holofira:şşş tamam sorun yok

*diyip susturdu ne kadar süre geçtiğini bilmeden sarıldılar Orhan'ın sakinleştiğini anlayınca Holofira sarılmayı bırakıp Orhan'ın kıpkırmızı olmuş gözlerine baktı Orhan açıklama yapması gerektiği zamanın bu olduğunu anlayınca tekrardan gözyaşları aktı

Orhan:Holofira'm ben çok özür dilerim,yapamadım başaramadım beyime rezil oldum

*Holofira Orhanın sakallarına kadar inmiş göz yaşlarını sildi ve sakince sordu

Holofira:noldu ki

*diyince Orhan herşeyi anlattı Holofira Orhan cümlelerini bitirince bıyık altından sırıttı

Holofira:oy benim narin kocam,eyi de bunda özür dileyecek bir şey yoktur ki

Orhan:nasıl yoktur bana verilen vazifeyi yerine getiremedim üstüne üslük Alpler'imi de kaybettim

Holofira:e nolmuş ne de olsa bulmuşsun imparatoru başına gelen bir talihsizlik sonucu başaramamışsın bunda özür dileyecek ne vardır

Orhan:beyimle aramı bozdum beni sarayından kovdu bildiğin...!ben ne yapıcam Holofira'm nasıl gözüne giricem daha sana layık bir eş bile olamıyorum

Holofira:eşlik ile ne alakası var Orhan

Orhan:burası Osman beyimin mülküdür ne de olsa bundan gayrı burada kalabileceğimizi sanmıyorum...Holofira ben çok çaresizim daha beyliğimi mülkümü bile koruyamadım,sana sahip çıkamadım

*Holofira Orhanın yine tam gözlerinin içine baktı ve yaklaştı

Holofira:ama sen bunu bana sürekli tekrarlatıyorsun

Orhan:neyi??

Holofira:sen bir bey olmasanda...senin bir mülkün olmasada...

OrNil:benim kalbim sana ait

Holofira:hep te öyle kalacak

*diyince Orhan güldü Holofira'nın saçlarını nazikçe geriye attı ve elini yanağına koydu

Orhan:bu durumda bile beni güldürmeyi nasıl başarıyorsun

*diyip başından öptü

Holofira:eş olmak bunu gerektirmez mi??

*diyince orhan Holofira'nın kokusunu içine çekti

Orhan:seni çok özledim

Holofira:bende seni çok özledim

*diyince orhan belinden kavrayıp ayağa kaldırdı ve fısıldayarak şey dedi şey...

Orhan:Özlem gidermek ister misin

Holofira:bu haldeyken?

*dedi gerilerek orhanın yüzü düştü ve Holofira devam etti

Holofira:senin dediğin gibi burda kalmamız uygun değil ama yeni hanemizde gideririz özlem

*orhan'ın gözleri büyüdü

Orhan:yeni hanemiz mi?!

Holofira:evet yeni hanemiz

Orhan:bizim yeni hanemiz mi var

Holofira:senin değil benim var ama seninle birlikte kullanabiliriz

Orhan:nerede ya nasıl ben niye bilmiyorum bu haneyi

Holofira:öğrendin işte haydi kalk hazırlan gidelim gerisine yolda karar veririz

☆☆☆☆

yaaaa sapsikkkllleeerrrr