YANLIŞ KİŞİYE AŞIK OLMAK

Artık Elimdesin

Uyandığımda kendimi sandalyeye bağlı bir şekilde buldum. Uyandığım oda kırmızı ve mavi ışıklarla doluydu. Etrafımda sedye ve birkaç ilk yardım eşyaları vardı. Biraz daha incelediğimde masanın üzerinde bıçak seti olduğunu fark ettim ve bu benim çırpınmama yetmişti.

 Ben çırpınırken birden ışıkların arasındaki perdeden biri çıktı. Üzerinde gene takım elbise vardı ancak kravatı yoktu gömleğinin ilk iki düğmesi açıktı. Elleri cebinde geldi ve önümdeki sandalyeye oturdu sandalyeyi bana daha da yaklaştırdı ve neredeyse dibime girdi. Kokusu kaliteliydi. Ben korkudan titrerken kulağıma yaklaştı ve; 

" artık elimdesin küçük hanım." Dedi. sırıtarak oturduğu sandalyeye yaslandı ben ise korkudan altıma etmek üzereydim. 

" ne istiyorsun benden." En sonunda ağzım açılmayı becermişti. 

" canını. " dedi bir anda. Ben ne diyeceğimi bilemezken ayağa kalktı ve bıçakların olduğu masaya yürümeye başladı. 

" ama bu sefer biraz daha farklı olsun diyorum. Mesela ellerini kesip kafana dikebilirim ya da evinde bir oyun hazırlar gibi de öldürebilirim." 

" ne yaptım be sana." 

"cinayetime tanık oldun." 

" ne yapsaydım. Tamam ben bakmıyorum sen öldür mü deseydim." Ahh yürek yemiştim galiba. 

" dilinde pek uzun belki de dilini kesmem daha mantıklı olur he ne dersin? "

 "seni p*ç kurusu." Dedim ve önümdeki sandalyeyi şiddetle ittim. Elindeki bıçağı alıp boğazıma dayadı. 

" ya sesini kesersin ya da ben bu sorunu kökten çözeceğim." Derince yutkundum. Bir eliyle bıçağı boynuma dayarken bir eliyle omzumu sıkıyordu. 

"ilk defa bir kadını öldüreceğim o yüzden bir şeyler de mi denesem acaba?" derken bir yandan da eli kolumdan aşağıya gidiyordu. Lanet olası bu günde bir de şort giyinmiştim. İşini kolaylaştırıyordum resmen. Ben çırpındıkça o da bıçağı daha fazla bastırıyordu. Böyle devam ederken aniden kahkaha atmaya başladı ve bıçağı boğazımdan çekti. Ben derin derin nefes alırken o ise kahkaha atıyordu. 

" ah ah bugün çok eğlendim küçük hanım. Bir süre daha bizimlesin. Yani seni öldürene kadar. " sanki kurtulabilecekmişim gibi çığlık atmaya başladım. 

"kes sesini. Bu kadar yeter. " adamlarına işaret verdi ve içeri girdiği perdeden geri çıktı. Bir anda karanlığın içinden adamları çıktı. Ne yani en başından beri burada mıydılar? İkisi koluma girip çekiştirmeye başladı ben ise bacaklarımı savurup kurtulmaya çalışıyordum ki kafama yediğim darbeyle tekrar bayıldım. Bu sefer bir sedyenin üstünde uyanmıştım. Etrafıma baktığımda hastane odası gibi gözüküyordu bir ooh çektim o anda. Ancak işler hiç sandığım gibi olmadı içeri gene o adam girdi ve sedyenin yanındaki koltuğa oturdu. 

" eeee ölmek için heyecanlı mısın bari." 

"tıh . seni p*ç çıktığın deliğe geri girsen keşke." 

"bu durumdan memnun olmaya tek kişi sensin aslında. İnan ben öldürmesem ailem öldürür." " peki madem öleceğim o zaman son sorumu cevapla."

 " hahah ne olduğuna bağlı ama sen yine de sor." 

" Cüneyt'i neden öldürdün."

 " sen bayağı saf sandın anlaşılan onu. Zaten öleceksin ayrıntılarını öğrenmen bir şeyi değiştirmez anlatayım bari. Cüneyt 3,5 yıldır benimle çalışıyordu. Sağ kolumdu. Zengin olacağını sanıyordu. Bu yüzden tüm kirli işlerimi ona yaptırdım. O da kabul etti tabi. Cüneyt'ten önceki cinayetimizi ona devretmiştim. Ancak biri olanların hepsini görmüş."