ARMY [H.E.S.][L.W.T.]

2.

ARMY (LARRY AU)
HOOFDSTUK 2

+

+

+

+

Harry
Ik rende haastig door mijn huis heen. De bus was al op de eerste plaatsen geweest en was nu in Doncaster. Ik kijk op mijn horloge, Nick kon ieder moment komen.

Ik slikte nerveus toen ik de bel hoorde. De deur klikte open en Nick riep mijn naam door het huis.

De koffer die ik had ingepakt stond naast de trap. Met trillende handen pakte ik het handvat vast en liep ik naar beneden.

Nick stond bij de voordeur en zuchtte.

NICK: "Wachten dan maar hè?"

Ik knikte nerveus. Ik tikte met mijn vingers op mijn koffer en zag de tijd langzaam voorbij gaan.

Ik stond snel op toen er een grote, gecamoufleerde bus voor mijn huis stond. De reis zou één uur en veertig minuten duren.

Nieuwsgierig stapte ik in, na Nick. Hij liep naar het achterste gedeelte van de bus waar vier zitjes waren. Twee waren er bezet en twee waren er leeg. Nick ging naast het raam zitten en ik tussen hem en de onbekende jongen in.

{A/N louis zit links daarnaast stan daarnaast harry en rechts nick.}

De bus begon weer met rijden.

"Wolverhampton; Payne, Liam, 50 minuten."

De jongen bij het raam werd wakker. Hij wreef in zijn ogen en schudde de jongen naast mij wakker.

LOUIS: "Stan? Je moet je brief lezen."

Oh, de brief. Ik pak hem uit mijn jaszak en begin te lezen.

Ik kijk naar rechts als de jongen naast me, Stan, voorover bukt om in zijn tas naar zijn brief te zoeken.

Ik maak oogcontact met de nog onbekende jongen en focus me gelijk weer op de brief.

Ik zie dat Nick zijn brief ook aan het lezen is. Onze blikken kruisen elkaar en hij kijkt bezorgd.

Ik geef hem een glimlach en hij glimlacht terug.

Een tijdje erna val ik in slaap, ondanks dat de stoel niet zo lekker ligt.

Ik word wakker door het geluid van de deuren die open en dicht gaan. Nick slaapt rustig door terwijl ik een van mijn paniek-aanvallen heb.

Ik heb ze wel vaker, maar het is best lang geleden dat ik mijn laatste had.

Niemand merkt het op terwijl ik rustig probeer te worden.

Pas nu valt het me op dat de jongen bij het raam zat, naast me zit.

Stan en hij hebben dus van plaats gewisseld.

Ik hoest een paar keer waar hij wakker van wordt.

LOUIS: "Gaat het?"

Ik knik naar hem en hoest nog een paar keer.

Hij kijkt me bezorgd aan alsof hij me niet gelooft.

HARRY: "Het gaat wel, ja."

LOUIS: "Waar gaan we nu heen?"

HARRY: "Met de boot naar het eiland."

De bus zat helemaal vol.
Het eiland was alleen te bereiken via de boot. Daar zal iedereen vecht-trainingen krijgen.

Alles word live op TV uitgezonden. Voordat ze het ARMY-gebied in gaan, krijgen ze een training alleen. Daarbij moeten ze laten zien wat ze kunnen en worden daarop becijferd.

Als de ARMY-sessie voorbij is zijn er vijftig over. De ARMY met de meeste vechters wint.

Dit hoofdstuk is voor @onedirectionlouisp . Dankjewel voor het stemmen (: