Benim Sexy Zorbam 2. SEZON | TAEKOOK~|

~TAEKOOK |8. BÖLÜM|~

Taehyung~

Uyandığımda daha sabah olmadığını fark ettim. Saat 04.23'tü. Hala Jungkook'a sarılıyordum. Ama sanki fazla sıcaktı. Hatta çok çok fazla sıcaktı. Ateşim mi var acaba diye elimi alnıma koysamda ısıya dair birşey hissedemedim. Bu sefer elimi Jungkook'un alnına koydum. Ateşler içinde yanıyordu. Hemen yorganı üzerinden çekip dolaptan burada bıraktığımız kıyqfetlerden alıo giydim. Tuvalete gidip dolaptan bir havlu alıp soğuk suyla ıslattıktan sonra tekrar Jungkook'un yanına döndüm. Soğuk ve nemli havluyu katlayıp alnına koydum. Biraz bastırdım. Uyanmasını istemiyordum ama kirpiklerini kıpraştırıyordu. Uyanmaya başlamıştı

- Taehyung?

- Buradayım Jungkook. Sadece biraz ateşin var. Birazcık bekler misin?

Hafifçe başını onaylar şekilde salladığında tuvalete gidip kovaya soğuk su doldurdum. Ateşi dinecek gibi değildi. Nasıl olmuştu ki bu?

Hızlı adımlarla Jungkook'un yanına gidip kovayı yatağın yanına bıraktıktan sonra alnındaki habluyu alıp soğuk suya batırıp sıktım. Havluyu tekrar alnına koyduğumda ellerinden biri elimi tuttu. Çok ihtiyacı varmış gibi tuttu elimi. Çekmek istemedim ki çekmem zaten.

- Nasıl oldu bu Jungkook? Cafe'de mi oldu. Soğuk içecek içmiştin

- Büyük ihtimal evet. Ama ilaçla geçer ya

- Hı hı tabi ne demezsin. Ya ilaçla geçecek gibi değil hastaneye gidelim Kook

- Bazen ne tür işlerle uğraştığımı unutuyorsun

- Sahte kimliğinde mi yok Jungkook ateşin dinecek gibi değil

- Artık kullanmıyorum

- Hay sikeyim böyle işi. Doktor çağıralım?

- Olabilir

- Olabilir değil olur olacak o. Başka türlü dindiremezsin bu ateşi

- Ama ilk ilaçla deniyelim

- Off

- Hadi güzeliimm

- Tamam tamam. Ama dinmezse doğru acile. Gerçekten şakası yok bu işin

- Tamam bebeğim

Sesi bile o kadar yorgun, bitkin, halsiz çıkıyordu ki. Yatağa oturup saçlarını okşamaya başladım. Havlu ısınınca tekrar ıslatıcaktım. Siyah tutamlar parmaklarımın arasından geçerken terlemesine rağmen mis gibi kokan saçlarını öptüm. Havlu ısınınca yataktan kalkıp kovanın yanına gitim. Jungkook'un alnındaki havluyu alıp soğuk suya batırıp sıktım. Tekrar alnına havluyu koyduğumda üşümüş gibi yorganı tuttu ama örtmesine izin vermedim. Yoksa alevlenecekti

- Hayır yorgan olmaz. Halini görmüyor musun Jungkook? Birşeyler yiyip ilaç içmen lazım hayatım

- Ama üşüyorum bebeğim

- Ol-maz. Ateşin olduğu için üşüyorsun

- Bebeğim o zaman yanıma uzanır mısın?

- Peki. Ama ilk camı açmamız lazım yoksa odanın içi de sıcak olur

Cama gidip sonuna kadar açtığımda yüzüme vuran hafif yaz esintisi ve uzun zamandır görmediğim, bakmadığım Jungkook'un evinin manzarası beni duygulandırırken bir iç çektim. Çok güzel günler yaşamıştık birlikte. Haha hatırlıyorsanız eğer bu evdeki ilk gecemde "misafir odası var mı?" Diye sorduğum soruya Jungkook "Var ama senin için değil" demişti. Güzel günlerimiz vardı. Geleceğimizde çok güzel olur umarım. Gün geçtikçe büyüdüğümü, tüm acılar ve engellere rağmen dimdik ayakta durduğumu anlıyordum. Tabi Jungkook olmasa belki şuan adımın yazılı olduğu bir mezar taşım olurdu, dayanamazdım ama yaslanabileceğim bir sırt ve güvenebileceğim bir insan vardı...