Benim Sexy Zorbam 2. SEZON | TAEKOOK~|

~TAEKOOK |13. BÖLÜM|~

Taehyung~

Yaklaşık bir saattir Jungkook'un uyanmasını bekliyordum. Serum bitmiş ve sedyeden kalkmıştım. Jungkook'un yattığı sedyenin kenarında hafifçe oturuyordum. Elini tutup baş parmağımla okşuyordum. Revirdeki doktor Jungkook'un iyi olduğunu ve 10-15 dakikaya uyanabileceğini söyledi. Dolu gözlerim akmak için bana savaş açmışken gözlerimi kapattım. Uyanınca Yoongi'ye haber vermem gerekiyordu

Biraz rahatlamıştım. Yani Jungkook yanı başımda ve güvende olduğu için.

Yere bakarak burumu çekeken Jungkook'un tuttuğum elini baş parmapı elimi yavaşça okşamaya başladığını hissettim. Gözlerim anında Junkook'un gözlerini bulurken, bana sakince gülümsüyordu. Tanrım uyanmıştı!

- Jungkook! İyi misin? Nasıl hissediyorsun? Ağrın var mı? İlaç getirmemi ister misi-

- Bebeğim gerek yok iyiyim ve doktora görünmeden zaten ilaç içemem

Rahatça nefes alıp bende gülümsedim. Heyecandan ne diyeceğimi, ne yapacağımı unutmuştum. Hafif doğrulmaya yetendiğinde hızlı hareketlerle uzanıp yardımcı oldum. Dişlerini sıkarak inlediğinde canının yandığını anlayabiliyordum.

- Çok ağrın var mı?

- Biraz ama idare edebilirim

- Ben Yoongi'ye haber vereyim

Telefonuma uzanıp aramalar kısmından Yoongi'ye tuşladım. Telefon çalarken çok bekletmeden cevap vermişti

- Yoongi Jungkook uyandı

- Ben doktoru alıp geliyorum. Ağrısı falan var mı? Bir serum bağlansa iyi olabilir

- Biraz varmış. İdare ederim dedi ama ağrı kesici falan verirsek ağrısı hafifleyebilir

- Tamam geliyorum. Aç karnına ilaç vermeyelim yemek istediği birşey var mı?

Telefonu kulağımdan indirmeden Jungkook'a döndüm

- Yemek istediğin birşey var mı?

- Sen

- Jungkook

- Tamam yaa. Çorba olur

- Sen çorba sever misin ki?

- İyileşmek için bu seferlik. Ama sende tatlı niyetine

Gülümseyerek Yoongi'ye geri döndüm

- Çorba istiyormuş

- Hayatıma duyduğum en saçma şeydi. Taehyung ne yaptın bu çocuğa da sağlıklı şeyler yemeye başladı

- Ben birşey yapmadım kendi istedi

- Tamam geliyorum

Telefonu kapatıp kenara koyduğumda Jungkook'a döndüm. Hülyalı bakışlarını özlemiştim. Elimi tutup dudaklarına götürdü usulca.

- Beni çok korkuttun Jungkook

Sessiz kaldı. Çatışma işini sevmediğimi biliyordu. Üzüldüğümü biliyordu ama yine de gitmişti. Ve de yaralanıp gelmişti. Aklım almak, beynim kabullenmek istemiyordu

Gözümden yanalarıma doğru akan bir damla yaşı silerken konuşmak için dudaklarını araladı. Yeni uyandığı için sesi boğuktu

- Ağlama güzelim. Üzülme daha fazla bak geçti. İyileşeceğim. Daha önce de yara aldım. Gerçekten

- Şimdilik geçti ama yeni yaralar alırsan benim ne halde olacağımı bilmiyor musun?

- Biliyorum. Biliyorum bebeğim ama-

- Ama yok Jungkook. Her zaman tetikte olmak gerekmeyeceği bir hayat istemiyor musun? İkimizin birlikte, kapımızda tehlike olmayan. Normal insanlar gibi doğru düzgün üniversiteye gidip gelmek istemez misin Jungkook?

- İsterim bebeğim. Daha güzelini isterim ikimiz için. Haklısın. Sakin ve düzgün bir hayata herkesin ihtiyacı vardır. Ama...ama ben küçükken yolumu çizmişim, bu işe bulaşmışım, bu dünyada tanınmışım. Her ne kadar bu pislikten kurtulursam kurtulayım bu benim geçmişim. Düşmanlarım var ve istemesemde peşimi bırakmayacaklar Taehyung.

- Bir fikrim var ama emin değilim. Yapma istediğime de emin değilim

- Söyle birtanem

- Seul'den taşınalım mı? İkimizin daha iyi bir hayatı olabilmesi için Jungkook

...

ZORTTTTTT

AŞKLARIM YAA NAPIYOSUNUZZ
Büyük koydum ama LĞWNQKSNSD

NEYSEEE OYLAMAYI UNUTMAYIN LÜTFENNN biraz(opsiyonel) kısa oldu ama olsunn