(Arkadassaklarbubolumbikacgunsonrasindageciyo)
Depresifpic-SamSebastian aminakoyacam
Iki gunde bir disarda kalirsan imi gune zaturre olup geberip gidicen nerdesinDepresifpic:
Sal
NerdesinDepresifpic:
sam bana bak su an seni uzmek istemiyorum eger daha cok zorlarsan uzucem seni lutfenSikerler seb uz beni umrumda degil nerdesin
Ya da nerde oldugunu biliyorum bekle geliyorumDepresifpic:
ne
gelme
*gonderildi*Telefonumu kapatip ustume ilk buldugum hirkami gecirdikten sonra halkevine dogru yola ciktim. Her gunumuz boyle mi gecicek amina. Cok sukur ki annemi ve Vincent'i uyandirmadan cikmayi basarmistim. Halkevi terkedilmis oldugundan genellikle seb orda takiliyordu. Eve max 10 dk yurume mesafesinde oldugundan hizlica halkevine ulasmistim. Kapiyi acip iceri daldim ve odalara bakinmaya basladim. Bi kac odaya baktiktan sonra seboyu buldum. Sirtini duvaea yaslamis saginda duvarla arasinda bosluk birakmisti.
"Gelme demistim..." diye mirildandi"Sus gecenin korunde sokaga cikartirdin zaten." Dedim yanina giderken.
"Sam bosu bosuna kendini yoruyosun bu saatten sonra hasta olmam ben eger sen her gun benimle boyle ugrasicaksan isimiz zor" duvarla arasina oturdum
"Zor olsun benim icin sorun yok sadece seni umursuyorum."
"Iste bende onu anlamiyorum sam normalde umrunda bile olmazdim belki son gunlerde neden beni bu kadar umursuyorsun?" Hakliydi ama bende kendimce hakliydim
"Bilmiyorum" diye mirildandim aslinda biliyordum ama simdilik bu sirri kendime sakliyxaktim. Evet sebastianla tanisali cok da olmamisti ama yakindik. Yani ben oyle dusunuyordum.
"Neden" diye hirden mirildandi. Ne diyecegini anlamak icin mal mal seboya bakinirken birden sertce beni duvarla arasina aldi. Dibimdeydi. Aninda heryerimin yandigini hissetmistim bile. Kendimi iyice duvara dayamisken disaridan pekte hos gozukmedigimize emindim. Agzimdan yanlislikla kucuk bir kufur kacirdim
"Ne yapmaya calisiyorsun Sam amacin ne?" Gozleri dudaklarima kayiyodu. Seslice yutkundum.
"Asil sen napiyosun aminakoyim amacin falan yok" sesim deli gibi titriyody. Sebastian'in ise kacamak bakislarla dudagima bakmasi ise bunun buyuk hir etkeniydi
"Sana guvenmek istiyorum sam." Belkide farkinda olmadan yaklasiyordu ama bana yaklasti.
"Sebastian" Sozunu boldum. Beni korkutmaya baslamisti.
"Sana kimseye guvenmedigim kadar guvenmek istiyorum Sam."
"Sebastian yeter." Elimi gogsune koyup kafami onunla goz goze gelmemek icin yana cevirdim.
"Korkuyor musun benden?" Hafifce geri cekildi. Ona cevap vermeden bir hisimla ayaga kalktim ve arkama bile bakmadan halk evinden ciktim. Sacmaliyordu artik. Sinirden kopuruyordum ne haltlar yiyordu bu?
Eve gittigimde kapiyi carpmamak icin ozel bi caba gostermistim. Yatak odamin kapisina da ayni sekilde. Tum uykum kacmisti. Cok sinirliydim. Aminakodugumun bipolari napmaya calisiyodu acaba beni duvarla arasina almasini her dusunusunde kafayi yiycek gibi oluyodum. Telefonumdan gelen isik birden odamda yayildi. Mesaji bildirimden okudum.
Depresifpic:
gelmemen gerektigini soylemistimGolmomon goroktogono soylomostom. aptal.
———————————————————
Bolum kotu oldu biliyom cok sey etmeyin sadece bu fici oyle canim sikilinxa yaziyom bolumlerde kisa zaten bi kac bolume biter uzamaz o kadar nese gidiyom ben yorum atib lutfen
ŞİMDİ OKUDUĞUN
O gitar sana girsin/samxsebastian
FanfictionDepresifpic: seni o yataktan sike sike kaldirip salona suruklerim sam karar senin