Sezercik Öğretmen

#6 Yitmesin Emi

"Sen abayı yakmışsın Sezercik." 

Yaptığı yorum canımı sıkmasına rağmen tavrına gülmeden edemedim. O sıkıntılı ses tonu, sigaradan uzun bir çekiş.

Gerçekten oturmuş benim günümün kritiğini yapıyorduk. 

Bengü benim komşumdu. Buraya ilk taşındığımda çok yardımı dokunmuştu. Aynı zamanda İngilizce öğretmeniydi ve evet çizmelere düşkün biriydi.

Ben kendini çabuk açan biri olmadım hiç. Ortama uyum sağlardım ama kendimi ifade etmek geri planda kalırdı. Herkesi dinlerdim ama konu bana gelirse ustaca çevirirdim. Bu anlamda kendimi lahanaya benzetirdim. 

Bengü ise girişken, sorun çözücü, sahiplenici tavırlarıyla hemen kuşatmıştı beni. Hala tereddütlerim vardı, hiçbir şeyi ayrıntılı anlatmadım ama sır gibi sakladığım cinsel benliğimi, bedenimi öğrenmişti.

Bir abla gibiydi. Benim için endişelenmiş olması içimi sızlatıyordu. 

"Şşşş Sezercik, ağlama tamam. Kurtaracağız seni o manyaktan."

Yüzümü saklamaya çalışıp kendimi toparlarken onun teskinlerini dinledim. O manyak adamdan dolayı ağlamıyorum diyemedim. Yolardı.

"Kocama manyak deme" gülerek söylediğim sözlerle cırlayıp dizime vurdu.

"Yollu seni!"

Toparlanıp arkama yaslandım. Ne yapacağımı düşünmem gerekiyordu.

"Aşık değilim Bengü. Belki hoşlanıyorumdur ama aşk değil."

Yüzünü buruşturdu. "Umarım gelip geçici bir hoşlantıdır."

Sıkıntıyla bir nefes verdim.

"Aşk beni daha da dibe çeker. Bu çukurdan çıkmak için çok çabaladım. Artık yorgunum. Sadece çocuklarımla birlikte olmak istiyorum."

Bengü kaşlarını çatıp sigarayı küllüğe bastırdı. Azarlamak için pozisyon aldı. Bacaklarımı kendime çekip savunmaya geçtim.

"Aşk seni dipten de kurtarabilir Sezer. Benim endişelendiğim kısım bu aşkın muhatabı. Kendini çaresizliğe mahkum etme."

"Ben doğuştan mahkum edildim bu çaresizliğe. Doğdum ailem kabul etmedi, birçok aile evlat edindi onlarda gönderdi. Hep aynı sonuçlandı. Sebebi vücudumdu."

Yüzündeki ne diyeceğini bilemeyen ifade gülümsetti beni. Hep ağır gelirdi insanlara dinlemek. 

"Güveninin zedelendiğini biliyorum. Ama sen de biliyorsun ki dünya da iyi insanlarda var."

Gülümseyerek başımı salladım.

"Senin gibi."

Ufak bir kıkırtı yayıldı geceye. "Ben cennetten düşmüşüm ayol" 

Omuzlarına değen saçlarını sağ eliyle savurdu. Gülüşmelerimizi dizginledik. Gece yapılan balkon keyfi kısıtlıydı. Saat gece yarısını geçmiş, insanları uykuya çekilmişti. Havalar iyice soğumadan sürecektik balkon keyfini. 

"Hiç aşık oldun mu?" Hiç düşünmeden başımı iki yana salladım.

"Olmadım."

"Olmaktan mı korktun?" Belli ki bu gece beni sıkıştıracaktı.

"Benim için böyle bir seçenek olmadığını düşündüm."

Anlamaya çalıştığını belli eden yüz ifadesi tekrar gülümsetti beni. 

"Neden?" Az önce bahsetmiştik aslında sebebinden. Kendi sorusunu cevapladı. "Vücudun bir engel değil Sezer. Bakış açını değiştirsen bir mucize olduğunu görürsün."