GIZLI SIRLAR

Bölüm 2:İlk Gün

                                                                                            💛🖤

LANA:

İki saatlik uyku ile okula gitmek berbattı .Yeni kayıt olduğun bir okula iki saatlik bir uykuyla gitmek beş kat daha berbattı.Dün olanları düşünmekten doğru düzgün uyuyamamıştım bile.Bunların hepsinin suçlusu Alex'ti.Herneyse,artık bunu düşünmemeliyim.Yeni okuluma,Bilgili Kolejine adım attığım an tüylerim diken diken oldu.Çok garipti,acaba bu bir işaret mi?Bence hava soğuktu.

On Dakika Sonra~

Tam on dakikadır sınıfımı arıyordum ve hala bulamamıştım.Dersin başlamasına iki dakika kaldı,daha ilk günden geç kaldım.Tam koridorda sağa dönecektim ki bir bedene çarpıp yere düştüm."Gerçekten çok üzgünüm benim hatam-"kafamı kaldırdım ve bu oydu,Alex."Merhaba Kelebek seni burda görmeyi beklemiyordum."dedi gülümseyerek.Ben doğru mu görüyordum yoksa halüsinasyon mu görüyordum en ufak bir fikrim yoktu.Elini uzatınca tuttum ve beni kaldırdı.Elleri çok sertti."Bende seni görmeyi beklemiyordum.Şey acaba bana sınıfımı gösterir misin?"dedim ve elimde sınıfımın yazılı olduğu kağıdı verdim."Seninle aynı sınıftayız,on iki b"dediğinde hala elimi tutuyordu.Bir anda beni çekiştirerek yürümeye başladı.Sınıfa üç dakika geç kalmıştık çünkü okul çok büyüktü,kendimi labirentteymişim gibi hissediyordum.Sınıfa girdiğimizde hala elimi tutuyordu ve pekte bırakacakmış gibi değildi.

ALEX:

Benim küçük kelebeğimle aynı okula gitmemiz tesadüftü ama aynı sınıfta olmamız değildi.Müdürü tehdit ederek onunla aynı sınıfa geçtim.Onu sadece bir gündür tanıyor olabilirdim fakat o diğerlerinden farklıydı.O benimdi.Benim Meleğim.Benim olduğu anlaşılsın diye sınıfa elini tutarak girdim."Ohh Alex hala öğretmenine saygılı olmayı öğrenememişsin"dedi biyoloji hocamız Ava."Kızım sen gel kendini tanıt"dediğinde Lana öğretmenin yanına gidip kendini tanıttı.Benim utangaç Kelebeğim kendini tanıtır tanıtmaz rastgele bir kızın yanına geçti.Galiba oraya oturmak için o kızla kavga etmem gerekecekti.Kafamı masaya koyup onu düşündüm.Kokusnu,gözlerini ve harika kıvrımları aklımdan çıkmıyordu.Ona yapacağım şeyler...Acilen kafamı dağıtmam lazımdı.Telefonumu çıkarıp onu Instagramdan stalkladım.Papatyalar içerisinde oturuyordu ve gülümsüyordu.Gülümsemesi beni mest etti,sanki bayılacaktım.Suç dünyasındaki biri nasıl olurdu da bir gülüşe erirdi?Tüm gün derslerde onu izlemekten başka herhangi bir şey yapmamıştım.O yakındayken odaklanamıyordum.O artık benim oksijenim olmuştu,benim hayatım,benim her şeyim.Okuldan çıkışını izleyip bir sigara yaktım.Başım dönüyordu,benden en az bir metre uzaklaşsın boğuluyormuş gibi oluyordum.Dün Lana hastaneden çıktıktan sonra peşine adamlarımı takmıştım ve adresini öğrenmiştim.Bugün onu izleyecektim.